-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Amharic (NT)
-
-
1
|1 CorÃntios 8:1|
ለጣዖት ስለ ተሠዋ ሥጋም፥ ሁላችን እውቀት እንዳለን እናውቃለን። እውቀት ያስታብያል ፍቅር ግን ያንጻል።
-
2
|1 CorÃntios 8:2|
ማንም አንዳች የሚያውቅ ቢመስለው ሊያውቅ እንደሚገባው ገና አላወቀም፤
-
3
|1 CorÃntios 8:3|
ማንም ግን እግዚአብሔርን ቢወድ እርሱ በእርሱ ዘንድ የታወቀ ነው።
-
4
|1 CorÃntios 8:4|
እንግዲህ ለጣዖት የተሠዋውን ሥጋ ስለ መብላት፥ ጣዖት ሁሉ በዓለም ከንቱ እንደ ሆነ ከአንዱም በቀር ማንም አምላክ እንደሌለ እናውቃለን።
-
5
|1 CorÃntios 8:5|
መቼም ብዙ አማልክትና ብዙ ጌቶች አሉ፤ ነገር ግን በሰማይ ሆነ በምድርም ሆነ አማልክት የተባሉ ምንም ቢኖሩ፥
-
6
|1 CorÃntios 8:6|
ለእኛስ ነገር ሁሉ ከእርሱ የሆነ እኛም ለእርሱ የሆንን አንድ አምላክ አብ አለን፥ ነገር ሁሉም በእርሱ በኩል የሆነ እኛም በእርሱ በኩል የሆንን አንድ ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ አለን።
-
7
|1 CorÃntios 8:7|
ነገር ግን ይህ እውቀት በሁሉ ዘንድ አይገኝም፤ አንዳንዶች ግን ጣዖትን እስከ አሁን ድረስ ስለ ለመዱ። ለጣዖት የተሠዋ ነው ብለው ይበላሉና ሕሊናቸው ደካማ ስለ ሆነ ይረክሳል።
-
8
|1 CorÃntios 8:8|
መብል ግን ወደ እግዚአብሔር አያቀርበንም፤ ባንበላም ምንም አይጎድለንም ብንበላም ምንም አይተርፈንም።
-
9
|1 CorÃntios 8:9|
ዳሩ ግን ይህ መብታችሁ ለደካሞች ዕንቅፋት እንዳይሆንባቸው ተጠንቀቁ።
-
10
|1 CorÃntios 8:10|
አንተ እውቀት ያለህ በጣዖት ቤት በማዕድ ስትቀመጥ አንድ ሰው ቢያይህ፥ ደካማ ሰው ቢሆን ለጣዖት የተሠዋውን ለመብላት ሕሊናው አይታነጽበትምን?
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Reis 12-14
25 de abril LAB 481
O ABRAÇO DO AMOR
2Reis 12-14
Fico imaginando sobre como Deus olha para Seus filhos lá de cima, cada um de nós. Você já subiu em um lugar bem alto e ficou observando o que cada pessoa está fazendo, e ver os detalhes da correria das pessoas, sem que elas percebam que está olhando para elas?
Quando leio essas histórias do povo de Israel, olhando para tantos personagens e tudo o que faziam, imagino a vida de cada um e os sentimentos deles. Para mim, vendo-os através das lentes do texto bÃblico, parece que estou vendo-os, como se olhasse de cima e vendo todo mundo. Veja essas pessoas com seus próprios olhos através das lentes de 2Reis 12-14. Ao pensar neles, fico imaginando como cada um expressa sua carência através dos seus atos. Assim, chegamos a uma grande realidade: o ser humano é carente. Quem não gosta de um abraço?
Onde podemos encontrar um bom abraço? Joás sabia! Em Deus, a certeza do abraço é certa. Se você comparar a biografia dele com todas as descrições dos outros personagens, verá o quanto ele foi ABRAÇADO por Deus. O fato é que todo aquele que busca a Deus, não fica sem receber um abraço. Foi isso que Joás fez. Resolveu arrumar a casa e abrir as portas da casa de Deus. Ela passou a ser a casa do abraço. Afinal, se todas as pessoas estiverem congregadas, estarão sob um mesmo abraço. Pensando nisso, Joás fez a reparação do templo.
Fiz um poema, que eu gostaria de compartilhar com você. Posso? Ele é a descrição de uma pessoa que estava perdida, encontrou a igreja e se juntou a muitas outras pessoas com a mesma experiência. Então, imagine-se nessa cena:
Eu estava lá fora, vazio
Em meu coração, sentia frio
Então eu ouvi a voz do EspÃrito Santo
Concedendo amor, me chamando
Vem à Minha casa
Vem esquecer sua dor
Vem com os seus queridos
Receber o abraço do amor
Relutei aceitar e vir
O que iriam pensar de mim?
Mas eu não resisti, lembrei de Jesus
Padecendo de amor, lá na cruz
E vim à Tua casa
Vim esquecer minha dor
Vim, com os meus queridos
Receber o abraço do amor
Reunidos aqui, cantamos
Em adoração, nos abraçamos
Nós queremos, ó Deus, de Ti receber
Doação de amor, do Teu poder
Nós, em Tua casa
Nós esquecemos a dor
Nós, com os nossos queridos
Dá-nos o abraço do amor
Bom! Abrigo em casa
Bom! Esquecer toda dor
Bom! Reunir com queridos
Receber o abraço do amor
Receber o abraço do amor
O Abraço do Amor!
Não se esqueça: Deus quer muito abraçar você.
Valdeci Júnior
Fátima Silva