-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Bibla Shqiptare
-
-
2
|Josué 4:2|
"Merrni nga radhët e popullit dymbëdhjetë burra, një për çdo fis,
-
3
|Josué 4:3|
dhe u jepni këtë urdhër, duke thënë: "Merrni dymbëdhjetë gurë që këtej, në mes të Jordanit, pikërisht në vendin ku u ndalën këmbët e priftërinjve, i merrni, me vete matanë lumit dhe i vendosni në vendin ku do të strehoheni sonte"".
-
4
|Josué 4:4|
Atëherë Jozueu thirri dymbëdhjetë burrat që kishte zgjedhur ndër bijtë e Izraelit, një për çdo fis,
-
5
|Josué 4:5|
dhe u tha atyre: "Kaloni para arkës së Zotit, Perëndisë tuaj, në mes të Jordanit, dhe secili prej jush të mbajë në kurriz një gur, simbas numrit të fiseve të bijve të Izraelit,
-
6
|Josué 4:6|
me qëllim që kjo të jetë një shenjë midis jush. Kur në të ardhmen bijtë tuaj do t´ju pyesin, duke thënë: "Ç´janë për ju këta gurë?",
-
7
|Josué 4:7|
ju do t´u përgjigjeni kështu: "Ujërat e Jordanit u ndanë para arkës së besëlidhjes të Zotit; kur ajo kaloi Jordanin, ujërat e tij u ndanë dhe këta gurë do të jenë për bijtë e Izraelit një kujtim për jetë"".
-
8
|Josué 4:8|
Bijtë e Izraelit bënë pikërisht ashtu si i kishte urdhëruar Jozueu: morën dymbëdhjetë gurë në mes të Jordanit, ashtu si e kishte porositur Zoti Jozueun, në bazë të numrit të fiseve të Izraelit, dhe i morën me vete matanë lumit në vendin ku do të kalonin natën, dhe i vendosën aty.
-
9
|Josué 4:9|
Jozueu ngriti gjithashtu dymbëdhjetë gurë në mes të Jordanit, në vendin ku ishin ndalur këmbët e priftërinjve që mbanin arkën e besëlidhjes; dhe aty kanë mbetur deri më sot.
-
10
|Josué 4:10|
Priftërinjtë që mbanin arkën u ndalën në mes të Jordanit deri sa u plotësua tërësisht ajo që i kishte urdhëruar Zoti Jozueut t´i thoshte popullit, në bazë të të gjitha atyre që Moisiu i kishte urdhëruar
-
11
|Josué 4:11|
Kur tërë populli mbaroi së kaluari, arka e Zotit dhe priftërinjtë kaluan në prani të popullit.
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 10-12
04 de maio LAB 490
TRISTEZA X ALEGRIA
1Crônicas 10-12
Tris-te-za. O que é “tristeza”? Segundo a enciclopédia da internet chamada Wikipédia (adaptado),
tristeza é um sentimento humano que expressa desânimo ou frustração em relação a alguém ou algo. Pode causar reações físicas como depressão nervosa, choro, insônia, falta de apetite, etc. Pode ser originada da perda de algo ou de alguém que se tinha de muito valor e pode ser potencializada se existe a crença de que algo poderia ter sido feito para recuperar ou evitar a perda. Pode ser a consequência de emoções como egoísmo, insegurança, baixa autoestima, inveja, desilusão... Emoções que, quando não são tratadas logo, podem terminar gerando tristeza e até depressão. Não apenas sintomas psicológicos são resultantes da tristeza. Angústia prolongada pode causar hipertensão, problemas de pele, queda e embranquecimento precoce dos cabelos, gastrite nervosa, câncer, etc. Também o coração pode ficar fisicamente comprometido podendo levar a vítima a quadros graves: arritmia, ataque cardíaco, dentre outros problemas. A tristeza pode vir de fora para dentro; quando é gerada por elementos que circundam o indivíduo; ou de dentro para fora
quando o indivíduo tem um vazio existencial que não é preenchido pela presença de Deus. Se levada a extremos crônicos, a tristeza e seus atributos descritos acima podem levar o triste à morte sofrida ou voluntária. Neste último caso, o suicídio.
Quer ver um quadro real do caso que descrevi acima? Olhe para a vida de Saul, principalmente para seu final (1Crônicas 10). É um contraste enorme com o que vem em seguida. Esse contraste seria a alegria, é claro. E o que seria o contraste de Saul? Davi, com certeza. E ainda, segundo a mesma fonte, a alegria é exatamente o contrário da citação que adaptei acima. Ou seja, é um estado, um sentimento ou uma emoção que
“é expressa por sorrisos, contentamento, em seguida pode ser verbalmente agradecida. O tempo até passa mais rápido do que você imagina, o estímulo da alegria vem através dos cinco sentidos que dão prazer, e logo a alegria. Alegria é só uma palavra que descreve o prazer em outras palavras; uma palavra mais social.”
Realmente, esse é o quadro social que você vê na sequência da leitura bíblica de hoje (2Crônicas 11-12). Um reinado próspero, sua organização, conquistas e crescimento. O êxtase chega ao clímax da expressão nas palavras que, mesmo vindas de um contexto bélico, não deixam de lado a ousadia em dizer que “havia grande fartura de suprimentos: farinha, bolos de figo, de uvas passas, vinho, azeite, bois e ovelhas, pois havia grande alegria em Israel” ( 2Crônicas 12:40).
Você quer tristeza ou alegria? Faça sua leitura bíblica com muita alegria!
Valdeci Júnior
Fátima Silva