-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Bibla Shqiptare
-
-
11
|2 Crônicas 31:11|
Atëherë Ezekia i urdhëroi ata të përgatisnin disa dhoma në shtëpinë e Zotit. Ata i përgatitën,
-
12
|2 Crônicas 31:12|
dhe sollën aty me besnikëri ofertat, të dhjetën dhe gjërat e shenjtëruara. Levitit Konaniahu iu besua kryeintendenca dhe mbas tij vinte i vëllai, Shimei.
-
13
|2 Crônicas 31:13|
Jehieli, Ahaziahu, Nahathi, Asahelli, Jerimothi, Jozabadi, Elieli, Ismakiahu, Mahathi dhe Benajahu ishin mbikqyrës nën urdhrat e Konaniahut dhe të vëllait të tij Shimei, me porosi të mbretit Ezekia dhe të Azariahut, kreu i shtëpisë së Perëndisë.
-
14
|2 Crônicas 31:14|
Leviti Kore, bir i Imnahut, rojë e portës lindore, ishte caktuar për ofertat vullnetare që i bëheshin Perëndisë për të shpërndarë ofertat e larta të Zotit dhe gjërat shumë të shenjta.
-
15
|2 Crônicas 31:15|
Nën urdhrat e tij ishin Edeni, Miniamini, Jeshua, Shemajahu, Amariahu, Shekaniahu në qytetet e priftërinjve, që duhet t´u bënin me përpikmëri shpërndarjen vëllezërve të tyre, të mëdhenj apo të vegjël, sipas klasave të tyre;
-
16
|2 Crônicas 31:16|
me përjashtim të meshkujve që ishin regjistruar në gjeneologjitë e tyre nga mosha tre vjeç e lart, ata u shpërndanin të gjithë atyre që hynin në shtëpinë e Zotit racionin e tyre të përditshëm për shërbimin e tyre, sipas funksioneve të tyre dhe në bazë të klasës së cilës i përkisnin,
-
17
|2 Crônicas 31:17|
priftërinjve të regjistruar në gjenealogjitë sipas shtëpive atërore dhe Levitëve me moshë njëzet vjeç e lart, sipas detyrave të tyre dhe klasave të cilave u përkisnin,
-
18
|2 Crônicas 31:18|
dhe gjithë atyre që ishin regjistruar në gjenealogjinë, domethënë fëmijët e tyre të vegjël, bashkëshortet e tyre bijtë e tyre dhe bijat e tyre si anëtarë të të gjithë asamblesë; sepse në funksionin që u ishte caktuar ata u shenjtëruan në shenjtëri.
-
19
|2 Crônicas 31:19|
Edhe për priftërinjtë, bijtë e Aaronit, që banonin në fshat, në zonat rreth qyteteve, kishte në çdo qytet njerëz të caktuar me emër për të ndarë racionet çdo mashkulli midis priftërinjve dhe tërë Levitëve të regjistruar në gjenealogjitë.
-
20
|2 Crônicas 31:20|
Ezekia veproi kështu në të gjithë Judën; bëri atë që është e mirë, e drejtë dhe e vërtetë përpara Zotit, Perëndisë të tij.
-
-
Sugestões
Clique para ler Sofonias 1-3
27 de setembro LAB 636
SOFONIAS ENSINA
Sofonias
Sofonias, assim como IsaÃas, era profeta de sangue real. Ele viveu na mesma época em que ministravam também uma mulher chamada Hulda, a profetisa, e o conhecido profeta Jeremias, durante o reinado de Josias. Este profeta, Sofonias, era tataraneto do importante rei Ezequias. Portanto, era um homem de posição e prestigio entre o povo. Ele profetizou logo depois da primeira reforma de Josias. Era uma época muito difÃcil. Os reis que haviam reinado antes, Manasses de Amon, haviam levado a nação a uma profunda apostasia, de forma que o povo praticava idolatria como algo comum de seu cotidiano. Este é o único livro profético em que a genealogia do profeta se remonta a quatro gerações.
O livro divide-se em três partes: a) O dia da ira do Senhor (Sofonias 1:1-18); b) Os juÃzos contra as nações vizinhas (Sofonias 2:1-15); e c) O pecado de Jerusalém e a sua redenção (Sofonias 3:1-20).
O nome Sofonias significa "o Senhor o escondeu". O tema de sua mensagem é que o Senhor ainda está firmemente em controle do Seu mundo, apesar das aparências contrárias, e que comprovará isto no futuro próximo ao aplicar um castigo terrivel sobre a nação desobediente de judá, e completa destruição sobre as nações pagãs gentias. somente através dum arrependimento em tempo é que haveria possibilidade de escape a esta ira.
O profeta Sofonias também ensina que o coração pobre é o único que ama sem limites, que pratica a justiça e põe sua esperança no Senhor Deus. É claro que esse parâmetro de pobreza-riqueza, ainda que ilustrado pelos bens materiais, transcende aos mesmos. É possÃvel que um coração que possua muitos bens não tenha espÃrito altivo, assim como também é possÃvel que um coração destituÃdo de bens esteja cheio de orgulho. Mas Jesus explicou bem isto, em Mateus 5, quando disse que bem-aventurados são os pobres de espÃrito, porque deles é o reino dos céus.
Mas a mensagem central deste livro é quanto à brevidade do Dia do Senhor. Sofonias faz questão de demonstrar claramente quais são as implicações da chegada deste dia da vinda de Deus, como cumprimento de todo o Seu propósito para com a humanidade. A revelação de Sofonias e dos demais profetas acerca de Deus é pálida. Na profecia, fica claro que será em Sua vinda que o Senhor se revelará em toda a Sua plenitude.
E nisto está a beleza do sonho que Deus tem para nós, que pode ser apreciado no último verso do livro, como uma mensagem de esperança para nós cristãos, que temos uma só fé, mas estamos dispersos por este mundo cheio de perversos. Leia em sua BÃblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva