-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Dutch Staten Vertaling
-
-
15
|2 Samuel 18:15|
En tien jongens, wapendragers van Joab, omringden hem, en zij sloegen Absalom, en doodden hem.
-
16
|2 Samuel 18:16|
Toen blies Joab met de bazuin, en al het volk keerde af van Israel achterna te jagen, want Joab hield het volk terug.
-
17
|2 Samuel 18:17|
En zij namen Absalom, en wierpen hem in het woud, in een groten kuil, en stelden op hem een zeer groten steenhoop; en gans Israel vluchtte, een iegelijk naar zijn tent.
-
18
|2 Samuel 18:18|
Absalom nu had genomen, en in zijn leven voor zich opgericht een pilaar, die in het koningsdal is; want hij zeide: Ik heb geen zoon, om aan mijn naam te doen gedenken; en hij had dien pilaar genoemd naar zijn naam; daarom wordt hij tot op dezen dag genoemd: Absaloms hand.
-
19
|2 Samuel 18:19|
Toen zeide Ahimaaz, Zadoks zoon: Laat mij toch heenlopen, en den koning boodschappen, dat de HEERE hem recht gedaan heeft van de hand zijner vijanden.
-
20
|2 Samuel 18:20|
Maar Joab zeide tot hem: Gij zult dezen dag geen boodschapper zijn, maar op een anderen dag zult gij boodschappen; dezen dag nu zult gij niet boodschappen, daarom dat des konings zoon dood is.
-
21
|2 Samuel 18:21|
En Joab zeide tot Cuschi: Ga heen, en zeg den koning aan, wat gij gezien hebt; en Cuschi boog zich voor Joab, en liep heen.
-
22
|2 Samuel 18:22|
Doch Ahimaaz, Zadoks zoon, voer nog voort en zeide tot Joab: Wat het ook zij, laat mij toch ook Cuschi achterna lopen. En Joab zeide: Waarom zoudt gij nu heenlopen, mijn zoon! Zo gij toch geen bekwame boodschap hebt?
-
23
|2 Samuel 18:23|
Wat het ook zij, zeide hij, laat mij heenlopen; zo zeide hij tot hem: Loop heen. En Ahimaaz liep den weg van het effen veld, en kwam Cuschi voorbij.
-
24
|2 Samuel 18:24|
David nu zat tussen de twee poorten; en de wachter ging op het dak der poort aan den muur, en hief zijn ogen op, en zag, en ziet, er liep een man alleen.
-
-
Sugestões
Clique para ler Malaquias 1-4
03 de outubro LAB 642
“COMO UM REFINADOR E PURIFICADOR DE PRATA”
Malaquias
Hoje, dia três, quero estudar, com você, uma frase de Malaquias 3:3. Para nossa reflexão, trago aqui também uma pequena história ilustrativa. Mas antes, vamos ao versículo que trás a frase em questão. “Ele se assentará como um refinador e purificador de prata; purificará os levitas e os refinará como ouro e prata. Assim trarão ao SENHOR ofertas com justiça” (Malaquias 3:3).
Da mesma maneira que você está fazendo hoje, certa vez, um grupo de mulheres estudava o livro de Malaquias. E, ao se depararem com a frase acima, o estudo tomou um rumo inesperado. Pois, na realidade, elas depararam com um assunto do qual nada sabiam: “Ele se assentará como um refinador e purificador de prata...”.
Este verso as deixou intrigadas, pois elas não conseguiam entender seu significado. Parecia que aplicava-se ao caráter de Deus, mas como? Uma delas, porém, se ofereceu para tentar descobrir como se realizava o processo de refinamento da prata, até a próxima reunião.
O que ela fez? Entrou em contato com um ourives e marcou horário com ele. Não disse-lhe o motivo da sua curiosidade, mas, ainda assim conseguiu convencê-lo a deixá-la presenciar seu trabalho com a prata.
O homem colocou um pedaço do metal sobre o fogo e o aqueceu. Explicou que no processo de refinamento devia-se manter a prata no meio do fogo, onde as chamas eram mais quentes, de forma a queimar todas as impurezas.
Ela perguntou se era verdade que ele tinha que se sentar em frente ao fogo enquanto a prata estivesse sendo refinada. O ouvires respondeu que sim, pois tinha que ficar olhando o tempo todo para a prata, para evitar que ela fosse destruída pelo fogo.
A mulher, então, perguntou: “Como você sabe quando a prata já está purificada?”.
“Ah! é fácil, respondeu o ourives, quando eu vejo a minha imagem nela”.
Como Deus sabe, como o mundo pode saber, quando você já está purificado, meu amigo?
A resposta é fácil. É quando é possível ver a imagem de Deus em você.
O Senhor se dá ao trabalho de dar-lhe atenção exclusiva, para moldar-lhe o caráter. Imagine o grande ourives assentado, suando, concentrado, sem pestanejar, persistente, ansioso, perito, cauteloso, esperançoso, sem pensar em mais nada, concentrado no objetivo de transformar o que já é matéria-prima, em jóia preciosa: você. Mas não você como nasceu, um pecador. Não! Você como será, um justificado!
Diante disto, o que custa sentar-se também, como um leitor das escrituras, para hoje, terminar de ler o Antigo Testamento, e colaborar para a purificação desta prata preciosa de Deus? Faça-o, com a mesma dedicação de um ourives.
Valdeci Júnior
Fátima Silva