-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Dutch Staten Vertaling
-
-
51
|Josué 19:51|
Dit zijn de erfdelen, welke Eleazar, de priester, en Jozua, de zoon van Nun, en de hoofden der vaderen van de stammen, door het lot aan de kinderen Israels erfelijk uitdeelden te Silo, voor het aangezicht des HEEREN, aan de deur van de tent der samenkomst. Aldus maakten zij een einde van het uitdelen des lands.
-
1
|Josué 20:1|
Verder sprak de HEERE tot Jozua, zeggende:
-
2
|Josué 20:2|
Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Geeft voor ulieden de vrijsteden, waarvan Ik met ulieden gesproken heb door den dienst van Mozes.
-
3
|Josué 20:3|
Dat daarheen vliede de doodslager, die een ziel door dwaling, niet met wetenschap, verslaat; opdat zij ulieden zijn tot een toevlucht voor den bloedwreker.
-
4
|Josué 20:4|
Als hij vlucht tot een van die steden, zo zal hij staan aan de deur der stadspoort, en hij zal zijn woorden spreken voor de oren van de oudsten derzelver stad; dan zullen zij hem tot zich in de stad nemen, en hem plaats geven, dat hij bij hen wone.
-
5
|Josué 20:5|
En als de bloedwreker hem najaagt, zo zullen zij den doodslager in zijn hand niet overgeven, dewijl hij zijn naaste niet met wetenschap verslagen heeft, en hem gisteren en eergisteren niet heeft gehaat.
-
6
|Josué 20:6|
En hij zal in dezelve stad wonen, totdat hij sta voor het aangezicht der vergadering voor het gericht, totdat de hogepriester sterve, die in die dagen zijn zal; dan zal de doodslager wederkeren, en komen tot zijn stad, en tot zijn huis, tot de stad, van waar hij gevloden is.
-
7
|Josué 20:7|
Toen heiligden zij Kedes in Galilea, op het gebergte van Nafthali, en Sichem op het gebergte van Efraim, en Kirjath-Arba, deze is Hebron, op het gebergte van Juda.
-
8
|Josué 20:8|
En aan gene zijde van de Jordaan, van Jericho oostwaarts, gaven zij Bezer in de woestijn, in het platte land, van den stam van Ruben; en Ramoth in Gilead, van den stam van Gad; en Golan in Bazan, van den stam van Manasse.
-
9
|Josué 20:9|
Dit nu zijn de steden, die bestemd waren voor al de kinderen Israels, en voor den vreemdeling, die in het midden van henlieden verkeert, opdat derwaarts vluchte al wie een ziel slaat door dwaling; opdat hij niet sterve door de hand des bloedwrekers, totdat hij voor het aangezicht der vergadering gestaan zal hebben.
-
-
Sugestões
Clique para ler Sofonias 1-3
27 de setembro LAB 636
SOFONIAS ENSINA
Sofonias
Sofonias, assim como IsaÃas, era profeta de sangue real. Ele viveu na mesma época em que ministravam também uma mulher chamada Hulda, a profetisa, e o conhecido profeta Jeremias, durante o reinado de Josias. Este profeta, Sofonias, era tataraneto do importante rei Ezequias. Portanto, era um homem de posição e prestigio entre o povo. Ele profetizou logo depois da primeira reforma de Josias. Era uma época muito difÃcil. Os reis que haviam reinado antes, Manasses de Amon, haviam levado a nação a uma profunda apostasia, de forma que o povo praticava idolatria como algo comum de seu cotidiano. Este é o único livro profético em que a genealogia do profeta se remonta a quatro gerações.
O livro divide-se em três partes: a) O dia da ira do Senhor (Sofonias 1:1-18); b) Os juÃzos contra as nações vizinhas (Sofonias 2:1-15); e c) O pecado de Jerusalém e a sua redenção (Sofonias 3:1-20).
O nome Sofonias significa "o Senhor o escondeu". O tema de sua mensagem é que o Senhor ainda está firmemente em controle do Seu mundo, apesar das aparências contrárias, e que comprovará isto no futuro próximo ao aplicar um castigo terrivel sobre a nação desobediente de judá, e completa destruição sobre as nações pagãs gentias. somente através dum arrependimento em tempo é que haveria possibilidade de escape a esta ira.
O profeta Sofonias também ensina que o coração pobre é o único que ama sem limites, que pratica a justiça e põe sua esperança no Senhor Deus. É claro que esse parâmetro de pobreza-riqueza, ainda que ilustrado pelos bens materiais, transcende aos mesmos. É possÃvel que um coração que possua muitos bens não tenha espÃrito altivo, assim como também é possÃvel que um coração destituÃdo de bens esteja cheio de orgulho. Mas Jesus explicou bem isto, em Mateus 5, quando disse que bem-aventurados são os pobres de espÃrito, porque deles é o reino dos céus.
Mas a mensagem central deste livro é quanto à brevidade do Dia do Senhor. Sofonias faz questão de demonstrar claramente quais são as implicações da chegada deste dia da vinda de Deus, como cumprimento de todo o Seu propósito para com a humanidade. A revelação de Sofonias e dos demais profetas acerca de Deus é pálida. Na profecia, fica claro que será em Sua vinda que o Senhor se revelará em toda a Sua plenitude.
E nisto está a beleza do sonho que Deus tem para nós, que pode ser apreciado no último verso do livro, como uma mensagem de esperança para nós cristãos, que temos uma só fé, mas estamos dispersos por este mundo cheio de perversos. Leia em sua BÃblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva