-
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Sofonias 1:1|
λογος κυριου ος εγενηθη προς σοφονιαν τον του χουσι υιον γοδολιου του αμαριου του εζεκιου εν ημεραις ιωσιου υιου αμων βασιλεως ιουδα
-
2
|Sofonias 1:2|
εκλειψει εκλιπετω παντα απο προσωπου της γης λεγει κυριος
-
3
|Sofonias 1:3|
εκλιπετω ανθρωπος και κτηνη εκλιπετω τα πετεινα του ουρανου και οι ιχθυες της θαλασσης και εξαρω τους ανθρωπους απο προσωπου της γης λεγει κυριος
-
4
|Sofonias 1:4|
και εκτενω την χειρα μου επι ιουδαν και επι παντας τους κατοικουντας ιερουσαλημ και εξαρω εκ του τοπου τουτου τα ονοματα της βααλ και τα ονοματα των ιερεων
-
5
|Sofonias 1:5|
και τους προσκυνουντας επι τα δωματα τη στρατια του ουρανου και τους ομνυοντας κατα του κυριου και τους ομνυοντας κατα του βασιλεως αυτων
-
6
|Sofonias 1:6|
και τους εκκλινοντας απο του κυριου και τους μη ζητησαντας τον κυριον και τους μη αντεχομενους του κυριου
-
7
|Sofonias 1:7|
ευλαβεισθε απο προσωπου κυριου του θεου διοτι εγγυς η ημερα του κυριου οτι ητοιμακεν κυριος την θυσιαν αυτου ηγιακεν τους κλητους αυτου
-
8
|Sofonias 1:8|
και εσται εν ημερα θυσιας κυριου και εκδικησω επι τους αρχοντας και επι τον οικον του βασιλεως και επι παντας τους ενδεδυμενους ενδυματα αλλοτρια
-
9
|Sofonias 1:9|
και εκδικησω επι παντας εμφανως επι τα προπυλα εν εκεινη τη ημερα τους πληρουντας τον οικον κυριου του θεου αυτων ασεβειας και δολου
-
10
|Sofonias 1:10|
και εσται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος φωνη κραυγης απο πυλης αποκεντουντων και ολολυγμος απο της δευτερας και συντριμμος μεγας απο των βουνων
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 5-7
16 de novembro LAB 686
COMEÇANDO ROMANOS
Romanos 01-04
George R. Knight, ao comentar sobre Romanos, dá dois gritos: “Romanos – Misericórdia para TOOOOODOS!” e “Romanos – MISERICOOOORDIA para todos!”. Estes são os berros onomatopaicos mais teológicos que já vi até hoje. Estão cunhados na capa da obra de John C. Brunt, um comentário bíblico do livro de Romanos, cujo título é “The Abundant Life Biblie Amplifier – Romans”. Trata-se de um prático guia à vida cristã abundante no livro de Romanos. Faço questão de ressaltar esse pragmatismo, porque nossos ouvidos ainda devem tinir aos brados originais desta carta. De acordo com Knight, as boas novas que ecoam através a epístola do apóstolo Paulo aos cristãos de Roma necessitam da ênfase que pode ser resumida e precisa ser eternizada em duas palavras: “misericórdia” e “todos”.
“Os primeiros capítulos” de Romanos, explica este teólogo, “lidam com a nossa pecaminosidade e com nossa necessidade de misericórdia: todos nós pecamos e falhamos quanto ao ideal de Deus. Mas Paulo não nos deixa na forca. Depois de apontar a nossa necessidade, ele avança, ao escrever sobre a provisão divina: através de Jesus Cristo, Deus torna a salvação algo disponível para todos”. Aleluia! Esta é uma das principais mensagens do livro de Romanos. E como isto acontece? Leia-se no próprio livro, e comprove, como tais coisas são acontecíveis na realidade prática da vida!
E é por isso que “romanos é muito mais do que apenas um tratado teológico sobre a salvação”. Isso George faz questão de ressaltar. Apesar de tantas explicações, Paulo visa tornar sua mensagem o mais prática possível: Se todos nós precisamos de misericórdia, então nenhum indivíduo ou grupo tem um espaço reservado na feira da salvação. Não! “Ninguém é inerentemente superior a qualquer outra pessoa. Nós não deveríamos julgar uns aos outros. Pelo contrário, deveríamos tratar uns aos outros com a mesma misericórdia e aceitação que Deus tem exercido sobre nós”.
Esse papo é antigo? Pode até ser. Mas o problema é quando nós o obsoletamos. Vamos destravá-lo? Então, procure praticar o exercício de, ao encontrar a velha história da cruz, torná-la nova, fresquinha, uma vez mais na sua vida. Esta é a razão pela qual Deus estende-lhe hoje uma nova chance. É a oportunidade de ler (ou reler), na melhor biblioteca do mundo (a Bíblia), o melhor livro onde você pode encontrar chão suficiente para colocar o que estamos discutindo aqui em prática: Romanos.
Aqui está a justificativa do nosso chamado a este desafio: “Pois desde a criação do mundo os atributos invisíveis de Deus, seu eterno poder e sua natureza divina, têm sido vistos claramente, sendo compreendidos por meio das coisas criadas, de forma que tais homens são indesculpáveis”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva