-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Juízes 1:1|
και εγενετο μετα την τελευτην ιησου και επηρωτων οι υιοι ισραηλ δια του κυριου λεγοντες τις αναβησεται ημιν προς τους χαναναιους αφηγουμενος του πολεμησαι προς αυτους
-
2
|Juízes 1:2|
και ειπεν κυριος ιουδας αναβησεται ιδου δεδωκα την γην εν τη χειρι αυτου
-
3
|Juízes 1:3|
και ειπεν ιουδας τω συμεων αδελφω αυτου αναβηθι μετ' εμου εν τω κληρω μου και παραταξωμεθα προς τους χαναναιους και πορευσομαι καγω μετα σου εν τω κληρω σου και επορευθη μετ' αυτου συμεων
-
4
|Juízes 1:4|
και ανεβη ιουδας και παρεδωκεν κυριος τον χαναναιον και τον φερεζαιον εις τας χειρας αυτων και εκοψαν αυτους εν βεζεκ εις δεκα χιλιαδας ανδρων
-
5
|Juízes 1:5|
και κατελαβον τον αδωνιβεζεκ εν τη βεζεκ και παρεταξαντο προς αυτον και εκοψαν τον χαναναιον και τον φερεζαιον
-
6
|Juízes 1:6|
και εφυγεν αδωνιβεζεκ και κατεδραμον οπισω αυτου και κατελαβοσαν αυτον και απεκοψαν τα ακρα των χειρων αυτου και τα ακρα των ποδων αυτου
-
7
|Juízes 1:7|
και ειπεν αδωνιβεζεκ εβδομηκοντα βασιλεις τα ακρα των χειρων αυτων και τα ακρα των ποδων αυτων αποκεκομμενοι ησαν συλλεγοντες τα υποκατω της τραπεζης μου καθως ουν εποιησα ουτως ανταπεδωκεν μοι ο θεος και αγουσιν αυτον εις ιερουσαλημ και απεθανεν εκει
-
8
|Juízes 1:8|
και επολεμουν οι υιοι ιουδα την ιερουσαλημ και κατελαβοντο αυτην και επαταξαν αυτην εν στοματι ρομφαιας και την πολιν ενεπρησαν εν πυρι
-
9
|Juízes 1:9|
και μετα ταυτα κατεβησαν οι υιοι ιουδα του πολεμησαι προς τον χαναναιον τον κατοικουντα την ορεινην και τον νοτον και την πεδινην
-
10
|Juízes 1:10|
και επορευθη ιουδας προς τον χαναναιον τον κατοικουντα εν χεβρων και εξηλθεν χεβρων εξ εναντιας και το ονομα ην χεβρων το προτερον καριαθαρβοξεφερ και επαταξαν τον σεσσι και αχινααν και θολμιν γεννηματα του ενακ
-
-
Sugestões

Clique para ler Filipenses 1-4
03 de Dezembro LAB 703
SOMOS INDIVÍDUOS INTERDEPENDENTES
Efésios 04-06
Ao estudar Efésios, você pode pedir a ajuda de Deus para compreender o conceito profundo de que os papéis da sociedade não tornam as pessoas mais ou menos importantes. Os papéis na sociedade são a maneira do Senhor dar a cada um de nós, diferentes oportunidades para servirmos uns aos outros em amor. Ao fazer a leitura de hoje, tente resumir, em duas ou três frases, os ensinos mais importantes que conseguir encontrar na mesma. Você pode fazer isso concentrando-se exatamente no paradoxo crítico de que embora os papeis da sociedade não definam a importância da pessoa, no cristianismo são vistos como oportunidade para servir aos outros.
Por exemplo. Se um casal, embora cristão, adota a noção pagã de liderança, de que maneira resolverá seus conflitos? Se outro casal, também cristão, aceita o conceito cristão, tendo Jesus como modelo, terá suas resoluções de conflitos iguais às do primeiro casal? Em que consistirão as diferenças? É aí que entram os conceitos profundos dos papéis de cada pessoa no interrelacionamento cristão, expressados na preocupação do parágrafo acima. Isto é um desafio muito grande, para cada um de nós. E é por isto que precisamos da armadura de Deus.
Para que você fixe bem, em sua mente, o que a leitura bíblica de hoje pode ensinar, você pode fazer um exercício. A “lição de casa” é: resuma, brevemente, a armadura de Deus, numa folha de papel. Ela é muito importante. É através dela que somos capacitados a reconhecer as armadilhas que Satanás trama com a finalidade de desintegrar nossa a comunhão que temos uns com os outros e também a unidade da igreja. A explicação disto tudo, você está podendo ler no livro de Efésios. Ao terminar de fazer o resumo, então volte e destaque qual peça da armadura é mais importante para você, e ao final, escreva um parágrafo justificando a razão. Que parte da armadura é mais importante para você? Por quê?
Isto é muito pessoal. Assim como a armadura de Saul não serviu em Davi, a experiência de relacionamento com Deus de cada um de nós não veste o irmão. Deus nos fez, embora semelhantes, personalizados. E como um Pai que tudo entende, nos ama, nos aceita, nos redime, e nos conduz, de acordo com o nosso jeito pessoal de ser. É claro que o nosso jeito de ser precisa ser modelado por Ele. Mas cada um de sua forma, com sua própria experiência com Deus.
Apesar disso, não deixamos de ser comunidade. Vivemos interdependentemente numa troca mútua de compartilhar experiências necessárias à nossa própria existência. Dependemos da família, da comunidade, da sociedade e da igreja.
Valdeci Júnior
Fátima Silva