-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Juízes 11:1|
και ιεφθαε ο γαλααδιτης επηρμενος δυναμει και αυτος υιος γυναικος πορνης η εγεννησεν τω γαλααδ τον ιεφθαε
-
2
|Juízes 11:2|
και ετεκεν η γυνη γαλααδ αυτω υιους και ηδρυνθησαν οι υιοι της γυναικος και εξεβαλον τον ιεφθαε και ειπαν αυτω ου κληρονομησεις εν τω οικω του πατρος ημων οτι υιος γυναικος εταιρας συ
-
3
|Juízes 11:3|
και εφυγεν ιεφθαε απο προσωπου αδελφων αυτου και ωκησεν εν γη τωβ και συνεστραφησαν προς ιεφθαε ανδρες κενοι και εξηλθον μετ' αυτου
-
5
|Juízes 11:5|
και εγενετο ηνικα παρεταξαντο οι υιοι αμμων μετα ισραηλ και επορευθησαν οι πρεσβυτεροι γαλααδ λαβειν τον ιεφθαε απο της γης τωβ
-
6
|Juízes 11:6|
και ειπαν τω ιεφθαε δευρο και εση ημιν εις αρχηγον και παραταξωμεθα προς υιους αμμων
-
7
|Juízes 11:7|
και ειπεν ιεφθαε τοις πρεσβυτεροις γαλααδ ουχι υμεις εμισησατε με και εξεβαλετε με εκ του οικου του πατρος μου και εξαπεστειλατε με αφ' υμων και δια τι ηλθατε προς με νυν ηνικα χρηζετε
-
8
|Juízes 11:8|
και ειπαν οι πρεσβυτεροι γαλααδ προς ιεφθαε δια τουτο νυν επεστρεψαμεν προς σε και πορευση μεθ' ημων και παραταξη προς υιους αμμων και εση ημιν εις αρχοντα πασιν τοις οικουσιν γαλααδ
-
9
|Juízes 11:9|
και ειπεν ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους γαλααδ ει επιστρεφετε με υμεις παραταξασθαι εν υιοις αμμων και παραδω κυριος αυτους ενωπιον εμου και εγω εσομαι υμιν εις αρχοντα
-
10
|Juízes 11:10|
και ειπαν οι πρεσβυτεροι γαλααδ προς ιεφθαε κυριος εστω ακουων ανα μεσον ημων ει μη κατα το ρημα σου ουτως ποιησομεν
-
11
|Juízes 11:11|
και επορευθη ιεφθαε μετα των πρεσβυτερων γαλααδ και εθηκαν αυτον ο λαος επ' αυτους εις κεφαλην και εις αρχηγον και ελαλησεν ιεφθαε τους λογους αυτου παντας ενωπιον κυριου εν μασσηφα
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva