-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Juízes 10:1|
και ανεστη μετα αβιμελεχ του σωσαι τον ισραηλ θωλα υιος φουα υιος πατραδελφου αυτου ανηρ ισσαχαρ και αυτος ωκει εν σαμιρ εν ορει εφραιμ
-
2
|Juízes 10:2|
και εκρινεν τον ισραηλ εικοσι τρια ετη και απεθανεν και εταφη εν σαμιρ
-
3
|Juízes 10:3|
και ανεστη μετ' αυτον ιαιρ ο γαλααδ και εκρινεν τον ισραηλ εικοσι δυο ετη
-
4
|Juízes 10:4|
και ησαν αυτω τριακοντα και δυο υιοι επιβαινοντες επι τριακοντα δυο πωλους και τριακοντα δυο πολεις αυτοις και εκαλουν αυτας επαυλεις ιαιρ εως της ημερας ταυτης εν γη γαλααδ
-
5
|Juízes 10:5|
και απεθανεν ιαιρ και εταφη εν ραμνων
-
6
|Juízes 10:6|
και προσεθεντο οι υιοι ισραηλ ποιησαι το πονηρον ενωπιον κυριου και εδουλευσαν τοις βααλιμ και ταις ασταρωθ και τοις θεοις αραδ και τοις θεοις σιδωνος και τοις θεοις μωαβ και τοις θεοις υιων αμμων και τοις θεοις φυλιστιιμ και εγκατελιπον τον κυριον και ουκ εδουλευσαν αυτω
-
7
|Juízes 10:7|
και ωργισθη θυμω κυριος εν ισραηλ και απεδοτο αυτους εν χειρι φυλιστιιμ και εν χειρι υιων αμμων
-
8
|Juízes 10:8|
και εθλιψαν και εθλασαν τους υιους ισραηλ εν τω καιρω εκεινω δεκα οκτω ετη τους παντας υιους ισραηλ τους εν τω περαν του ιορδανου εν γη του αμορρι του εν γαλααδ
-
9
|Juízes 10:9|
και διεβησαν οι υιοι αμμων τον ιορδανην παραταξασθαι προς ιουδαν και βενιαμιν και προς εφραιμ και εθλιβη ισραηλ σφοδρα
-
10
|Juízes 10:10|
και εβοησαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον λεγοντες ημαρτομεν σοι οτι εγκατελιπομεν τον θεον και εδουλευσαμεν τω βααλιμ
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva