-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Juízes 18:1|
εν ταις ημεραις εκειναις ουκ ην βασιλευς εν ισραηλ και εν ταις ημεραις εκειναις η φυλη δαν εζητει αυτη κληρονομιαν κατοικησαι οτι ουκ ενεπεσεν αυτη εως της ημερας εκεινης εν μεσω φυλων ισραηλ κληρονομια
-
2
|Juízes 18:2|
και απεστειλαν οι υιοι δαν απο δημων αυτων πεντε ανδρας υιους δυναμεως απο σαραα και απο εσθαολ του κατασκεψασθαι την γην και εξιχνιασαι αυτην και ειπαν προς αυτους πορευεσθε και εξιχνιασατε την γην και ηλθον εως ορους εφραιμ εως οικου μιχαια και ηυλισθησαν εκει
-
3
|Juízes 18:3|
αυτοι εν οικω μιχαια και αυτοι επεγνωσαν την φωνην του νεανισκου του λευιτου και εξεκλιναν εκει και ειπαν αυτω τις ηνεγκεν σε ωδε και τι συ ποιεις εν τω τοπω τουτω και τι σοι ωδε
-
4
|Juízes 18:4|
και ειπεν προς αυτους ουτως και ουτως εποιησεν μοι μιχαιας και εμισθωσατο με και εγενομην αυτω εις ιερεα
-
5
|Juízes 18:5|
και ειπαν αυτω ερωτησον δη εν τω θεω και γνωσομεθα ει ευοδωθησεται η οδος ημων εν η ημεις πορευομεθα εν αυτη
-
6
|Juízes 18:6|
και ειπεν αυτοις ο ιερευς πορευεσθε εν ειρηνη ενωπιον κυριου η οδος υμων εν η πορευεσθε εν αυτη
-
7
|Juízes 18:7|
και επορευθησαν οι πεντε ανδρες και ηλθον εις λαισα και ειδαν τον λαον τον εν μεσω αυτης καθημενον επ' ελπιδι ως κρισις σιδωνιων ησυχαζουσα και ουκ εστιν διατρεπων η καταισχυνων λογον εν τη γη κληρονομος εκπιεζων θησαυρου και μακραν εισιν σιδωνιων και λογον ουκ εχουσιν προς ανθρωπον
-
8
|Juízes 18:8|
και ηλθον οι πεντε ανδρες προς τους αδελφους αυτων εις σαραα και εσθαολ και ειπον τοις αδελφοις αυτων τι υμεις καθησθε
-
9
|Juízes 18:9|
και ειπαν αναστητε και αναβωμεν επ' αυτους οτι ειδομεν την γην και ιδου αγαθη σφοδρα και υμεις ησυχαζετε μη οκνησητε του πορευθηναι και εισελθειν του κληρονομησαι την γην
-
10
|Juízes 18:10|
και ηνικα αν ελθητε εισελευσεσθε προς λαον επ' ελπιδι και η γη πλατεια οτι εδωκεν αυτην ο θεος εν χειρι υμων τοπος οπου ουκ εστιν εκει υστερημα παντος ρηματος των εν τη γη
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva