-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Juízes 16:1|
και επορευθη σαμψων εις γαζαν και ειδεν εκει γυναικα πορνην και εισηλθεν προς αυτην
-
2
|Juízes 16:2|
και ανηγγελη τοις γαζαιοις λεγοντες ηκει σαμψων ωδε και εκυκλωσαν και ενηδρευσαν επ' αυτον ολην την νυκτα εν τη πυλη της πολεως και εκωφευσαν ολην την νυκτα λεγοντες εως διαφαυση ο ορθρος και φονευσωμεν αυτον
-
3
|Juízes 16:3|
και εκοιμηθη σαμψων εως μεσονυκτιου και ανεστη εν ημισει της νυκτος και επελαβετο των θυρων της πυλης της πολεως συν τοις δυσι σταθμοις και ανεβαστασεν αυτας συν τω μοχλω και εθηκεν επ' ωμων αυτου και ανεβη επι την κορυφην του ορους του επι προσωπου χεβρων και εθηκεν αυτα εκει
-
4
|Juízes 16:4|
και εγενετο μετα τουτο και ηγαπησεν γυναικα εν αλσωρηχ και ονομα αυτη δαλιδα
-
5
|Juízes 16:5|
και ανεβησαν προς αυτην οι αρχοντες των αλλοφυλων και ειπαν αυτη απατησον αυτον και ιδε εν τινι η ισχυς αυτου η μεγαλη και εν τινι δυνησομεθα αυτω και δησομεν αυτον του ταπεινωσαι αυτον και ημεις δωσομεν σοι ανηρ χιλιους και εκατον αργυριου
-
6
|Juízes 16:6|
και ειπεν δαλιδα προς σαμψων απαγγειλον δη μοι εν τινι η ισχυς σου η μεγαλη και εν τινι δεθηση του ταπεινωθηναι σε
-
7
|Juízes 16:7|
και ειπεν προς αυτην σαμψων εαν δησωσιν με εν επτα νευρεαις υγραις μη διεφθαρμεναις και ασθενησω και εσομαι ως εις των ανθρωπων
-
8
|Juízes 16:8|
και ανηνεγκαν αυτη οι αρχοντες των αλλοφυλων επτα νευρας υγρας μη διεφθαρμενας και εδησεν αυτον εν αυταις
-
9
|Juízes 16:9|
και το ενεδρον αυτη εκαθητο εν τω ταμιειω και ειπεν αυτω αλλοφυλοι επι σε σαμψων και διεσπασεν τας νευρεας ως ει τις αποσπασοι στρεμμα στιππυου εν τω οσφρανθηναι αυτο πυρος και ουκ εγνωσθη η ισχυς αυτου
-
10
|Juízes 16:10|
και ειπεν δαλιδα προς σαμψων ιδου επλανησας με και ελαλησας προς με ψευδη νυν ουν αναγγειλον μοι εν τινι δεθηση
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva