-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Juízes 6:1|
και εποιησαν οι υιοι ισραηλ το πονηρον ενωπιον κυριου και εδωκεν αυτους κυριος εν χειρι μαδιαμ επτα ετη
-
2
|Juízes 6:2|
και ισχυσεν χειρ μαδιαμ επι ισραηλ και εποιησαν εαυτοις οι υιοι ισραηλ απο προσωπου μαδιαμ τας τρυμαλιας τας εν τοις ορεσιν και τα σπηλαια και τα κρεμαστα
-
3
|Juízes 6:3|
και εγενετο εαν εσπειραν οι υιοι ισραηλ και ανεβαιναν μαδιαμ και αμαληκ και οι υιοι ανατολων συνανεβαινον αυτοις
-
4
|Juízes 6:4|
και παρενεβαλον εις αυτους και κατεφθειραν τους καρπους αυτων εως ελθειν εις γαζαν και ου κατελιπον υποστασιν ζωης εν τη γη ισραηλ ουδε εν τοις ποιμνιοις ταυρον και ονον
-
5
|Juízes 6:5|
οτι αυτοι και αι κτησεις αυτων ανεβαινον και αι σκηναι αυτων παρεγινοντο καθως ακρις εις πληθος και αυτοις και τοις καμηλοις αυτων ουκ ην αριθμος και ηρχοντο εις την γην ισραηλ και διεφθειρον αυτην
-
6
|Juízes 6:6|
και επτωχευσεν ισραηλ σφοδρα απο προσωπου μαδιαμ και εβοησαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον
-
7
|Juízes 6:7|
απο προσωπου μαδιαμ
-
8
|Juízes 6:8|
και εξαπεστειλεν κυριος ανδρα προφητην προς τους υιους ισραηλ και ειπεν αυτοις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εγω ειμι ος ανηγαγον υμας εκ γης αιγυπτου και εξηγαγον υμας εξ οικου δουλειας υμων
-
9
|Juízes 6:9|
και ερρυσαμην υμας εκ χειρος αιγυπτου και εκ χειρος παντων των θλιβοντων υμας και εξεβαλον αυτους εκ προσωπου υμων και εδωκα υμιν την γην αυτων
-
10
|Juízes 6:10|
και ειπα υμιν εγω κυριος ο θεος υμων ου φοβηθησεσθε τους θεους του αμορραιου εν οις υμεις καθησεσθε εν τη γη αυτων και ουκ εισηκουσατε της φωνης μου
-
-
Sugestões

Clique para ler Filipenses 1-4
03 de Dezembro LAB 703
SOMOS INDIVÍDUOS INTERDEPENDENTES
Efésios 04-06
Ao estudar Efésios, você pode pedir a ajuda de Deus para compreender o conceito profundo de que os papéis da sociedade não tornam as pessoas mais ou menos importantes. Os papéis na sociedade são a maneira do Senhor dar a cada um de nós, diferentes oportunidades para servirmos uns aos outros em amor. Ao fazer a leitura de hoje, tente resumir, em duas ou três frases, os ensinos mais importantes que conseguir encontrar na mesma. Você pode fazer isso concentrando-se exatamente no paradoxo crítico de que embora os papeis da sociedade não definam a importância da pessoa, no cristianismo são vistos como oportunidade para servir aos outros.
Por exemplo. Se um casal, embora cristão, adota a noção pagã de liderança, de que maneira resolverá seus conflitos? Se outro casal, também cristão, aceita o conceito cristão, tendo Jesus como modelo, terá suas resoluções de conflitos iguais às do primeiro casal? Em que consistirão as diferenças? É aí que entram os conceitos profundos dos papéis de cada pessoa no interrelacionamento cristão, expressados na preocupação do parágrafo acima. Isto é um desafio muito grande, para cada um de nós. E é por isto que precisamos da armadura de Deus.
Para que você fixe bem, em sua mente, o que a leitura bíblica de hoje pode ensinar, você pode fazer um exercício. A “lição de casa” é: resuma, brevemente, a armadura de Deus, numa folha de papel. Ela é muito importante. É através dela que somos capacitados a reconhecer as armadilhas que Satanás trama com a finalidade de desintegrar nossa a comunhão que temos uns com os outros e também a unidade da igreja. A explicação disto tudo, você está podendo ler no livro de Efésios. Ao terminar de fazer o resumo, então volte e destaque qual peça da armadura é mais importante para você, e ao final, escreva um parágrafo justificando a razão. Que parte da armadura é mais importante para você? Por quê?
Isto é muito pessoal. Assim como a armadura de Saul não serviu em Davi, a experiência de relacionamento com Deus de cada um de nós não veste o irmão. Deus nos fez, embora semelhantes, personalizados. E como um Pai que tudo entende, nos ama, nos aceita, nos redime, e nos conduz, de acordo com o nosso jeito pessoal de ser. É claro que o nosso jeito de ser precisa ser modelado por Ele. Mas cada um de sua forma, com sua própria experiência com Deus.
Apesar disso, não deixamos de ser comunidade. Vivemos interdependentemente numa troca mútua de compartilhar experiências necessárias à nossa própria existência. Dependemos da família, da comunidade, da sociedade e da igreja.
Valdeci Júnior
Fátima Silva