-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Juízes 7:1|
και ωρθρισεν ιαρβαλ αυτος εστιν γεδεων και πας ο λαος μετ' αυτου και παρενεβαλον επι πηγην αραδ και παρεμβολη μαδιαμ ην αυτω απο βορρα απο γαβααθ αμωρα εν κοιλαδι
-
2
|Juízes 7:2|
και ειπεν κυριος προς γεδεων πολυς ο λαος ο μετα σου ωστε μη παραδουναι με την μαδιαμ εν χειρι αυτων μηποτε καυχησηται ισραηλ επ' εμε λεγων η χειρ μου εσωσεν με
-
3
|Juízes 7:3|
και νυν λαλησον δη εν ωσιν του λαου λεγων τις ο φοβουμενος και δειλος επιστρεφετω και εκχωρειτω απο ορους γαλααδ και επεστρεψεν απο του λαου εικοσι και δυο χιλιαδες και δεκα χιλιαδες υπελειφθησαν
-
4
|Juízes 7:4|
και ειπεν κυριος προς γεδεων ετι ο λαος πολυς κατενεγκον αυτους προς το υδωρ και εκκαθαρω σοι αυτον εκει και εσται ον εαν ειπω προς σε ουτος πορευσεται συν σοι αυτος πορευσεται συν σοι και παν ον εαν ειπω προς σε ουτος ου πορευσεται μετα σου αυτος ου πορευσεται μετα σου
-
5
|Juízes 7:5|
και κατηνεγκεν τον λαον προς το υδωρ και ειπεν κυριος προς γεδεων πας ος αν λαψη τη γλωσση αυτου απο του υδατος ως εαν λαψη ο κυων στησεις αυτον κατα μονας και πας ος εαν κλινη επι τα γονατα αυτου πιειν
-
6
|Juízes 7:6|
και εγενετο ο αριθμος των λαψαντων εν χειρι αυτων προς το στομα αυτων τριακοσιοι ανδρες και παν το καταλοιπον του λαου εκλιναν επι τα γονατα αυτων πιειν υδωρ
-
7
|Juízes 7:7|
και ειπεν κυριος προς γεδεων εν τοις τριακοσιοις ανδρασιν τοις λαψασιν σωσω υμας και δωσω την μαδιαμ εν χειρι σου και πας ο λαος πορευσονται ανηρ εις τον τοπον αυτου
-
8
|Juízes 7:8|
και ελαβον τον επισιτισμον του λαου εν χειρι αυτων και τας κερατινας αυτων και τον παντα ανδρα ισραηλ εξαπεστειλεν ανδρα εις σκηνην αυτου και τους τριακοσιους ανδρας κατισχυσεν και η παρεμβολη μαδιαμ ησαν αυτου υποκατω εν τη κοιλαδι
-
9
|Juízes 7:9|
και εγενηθη εν τη νυκτι εκεινη και ειπεν προς αυτον κυριος αναστας καταβηθι εν τη παρεμβολη οτι παρεδωκα αυτην εν τη χειρι σου
-
10
|Juízes 7:10|
και ει φοβη συ καταβηναι καταβηθι συ και φαρα το παιδαριον σου εις την παρεμβολην
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva