-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Juízes 12:1|
και εβοησεν ανηρ εφραιμ και παρηλθαν εις βορραν και ειπαν προς ιεφθαε δια τι παρηλθες παραταξασθαι εν υιοις αμμων και ημας ου κεκληκας πορευθηναι μετα σου τον οικον σου εμπρησομεν επι σε εν πυρι
-
2
|Juízes 12:2|
και ειπεν ιεφθαε προς αυτους ανηρ μαχητης ημην εγω και ο λαος μου και οι υιοι αμμων σφοδρα και εβοησα υμας και ουκ εσωσατε με εκ χειρος αυτων
-
3
|Juízes 12:3|
και ειδον οτι ουκ ει σωτηρ και εθηκα την ψυχην μου εν χειρι μου και παρηλθον προς υιους αμμων και εδωκεν αυτους κυριος εν χειρι μου και εις τι ανεβητε επ' εμε εν τη ημερα ταυτη παραταξασθαι εν εμοι
-
4
|Juízes 12:4|
και συνεστρεψεν ιεφθαε τους παντας ανδρας γαλααδ και παρεταξατο τω εφραιμ και επαταξαν ανδρες γαλααδ τον εφραιμ οτι ειπαν οι διασωζομενοι του εφραιμ υμεις γαλααδ εν μεσω του εφραιμ και εν μεσω του μανασση
-
5
|Juízes 12:5|
και προκατελαβετο γαλααδ τας διαβασεις του ιορδανου του εφραιμ και ειπαν αυτοις οι διασωζομενοι εφραιμ διαβωμεν και ειπαν αυτοις οι ανδρες γαλααδ μη εφραθιτης ει και ειπεν ου
-
6
|Juízes 12:6|
και ειπαν αυτω ειπον δη σταχυς και ου κατευθυνεν του λαλησαι ουτως και επελαβοντο αυτου και εθυσαν αυτον προς τας διαβασεις του ιορδανου και επεσαν εν τω καιρω εκεινω απο εφραιμ τεσσαρακοντα δυο χιλιαδες
-
7
|Juízes 12:7|
και εκρινεν ιεφθαε τον ισραηλ εξηκοντα ετη και απεθανεν ιεφθαε ο γαλααδιτης και εταφη εν πολει αυτου εν γαλααδ
-
8
|Juízes 12:8|
και εκρινεν μετ' αυτον τον ισραηλ αβαισαν απο βαιθλεεμ
-
9
|Juízes 12:9|
και ησαν αυτω τριακοντα υιοι και τριακοντα θυγατερες ας εξαπεστειλεν εξω και τριακοντα θυγατερας εισηνεγκεν τοις υιοις αυτου εξωθεν και εκρινεν τον ισραηλ επτα ετη
-
10
|Juízes 12:10|
και απεθανεν αβαισαν και εταφη εν βαιθλεεμ
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva