-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Juízes 15:1|
και εγενετο μεθ' ημερας εν ημεραις θερισμου πυρων και επεσκεψατο σαμψων την γυναικα αυτου εν εριφω αιγων και ειπεν εισελευσομαι προς την γυναικα μου εις το ταμιειον και ουκ εδωκεν αυτον ο πατηρ αυτης εισελθειν
-
2
|Juízes 15:2|
και ειπεν ο πατηρ αυτης λεγων ειπα οτι μισων εμισησας αυτην και εδωκα αυτην ενι των εκ των φιλων σου μη ουχι η αδελφη αυτης η νεωτερα αυτης αγαθωτερα υπερ αυτην εστω δη σοι αντι αυτης
-
3
|Juízes 15:3|
και ειπεν αυτοις σαμψων ηθωωμαι και το απαξ απο αλλοφυλων οτι ποιω εγω μετ' αυτων πονηριαν
-
4
|Juízes 15:4|
και επορευθη σαμψων και συνελαβεν τριακοσιας αλωπεκας και ελαβεν λαμπαδας και επεστρεψεν κερκον προς κερκον και εθηκεν λαμπαδα μιαν ανα μεσον των δυο κερκων και εδησεν
-
5
|Juízes 15:5|
και εξεκαυσεν πυρ εν ταις λαμπασιν και εξαπεστειλεν εν τοις σταχυσιν των αλλοφυλων και εκαησαν απο αλωνος και εως σταχυων ορθων και εως αμπελωνος και ελαιας
-
6
|Juízes 15:6|
και ειπαν οι αλλοφυλοι τις εποιησεν ταυτα και ειπαν σαμψων ο νυμφιος του θαμνι οτι ελαβεν την γυναικα αυτου και εδωκεν αυτην τω εκ των φιλων αυτου και ανεβησαν οι αλλοφυλοι και ενεπρησαν αυτην και τον πατερα αυτης εν πυρι
-
7
|Juízes 15:7|
και ειπεν αυτοις σαμψων εαν ποιησητε ουτως ταυτην οτι ει μην εκδικησω εν υμιν και εσχατον κοπασω
-
8
|Juízes 15:8|
και επαταξεν αυτους κνημην επι μηρον πληγην μεγαλην και κατεβη και εκαθισεν εν τρυμαλια της πετρας ηταμ
-
9
|Juízes 15:9|
και ανεβησαν οι αλλοφυλοι και παρενεβαλον εν ιουδα και εξερριφησαν εν λευι
-
10
|Juízes 15:10|
και ειπαν ανηρ ιουδα εις τι ανεβητε εφ' ημας και ειπον οι αλλοφυλοι δησαι τον σαμψων ανεβημεν και ποιησαι αυτω ον τροπον εποιησεν ημιν
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva