-
-
Bibla Shqiptare -
-
9
|Rute 2:9|
Mbaj sytë në arën që po korrin dhe shko prapa korrësve. A nuk i kam urdhëruar shërbyesit e mi të mos të të bezdisin? Kur ke etje, shko atje ku janë shtambat, për të pirë ujin që kanë nxjerrë shërbëtorët".
-
10
|Rute 2:10|
Atëherë Ruthi u shtri përdhe, duke rënë përmbys me fytyrën për tokë dhe i tha: "Për çfarë arësye kam gjetur kaq hir në sytë e tu, sa ti të kujdesesh për mua që jam një e huaj?".
-
11
|Rute 2:11|
Boazi iu përgjegj duke thënë: "Më kanë treguar të gjitha ato që ti ke bërë për vjehrrën tënde mbas vdekjes së burrit tënd, dhe si ke lënë atin tënd, nënën tënde dhe vendlindjen tënde, për të jetuar me një popull që nuk e njihje më parë.
-
12
|Rute 2:12|
Zoti të shpërbleftë për ato që ke bërë dhe shpërblimi yt të jetë i plotë nga ana e Zotit, Perënedisë së Izraelit, nën krahët e të cilit erdhe të strehohesh!".
-
13
|Rute 2:13|
Ajo i tha: "Le të arrij të më shikosh me sy të mirë, o imzot, sepse ti më ke ngushëlluar dhe i ke folur zemrës së shërbëtores sate, megjithëse unë nuk jam as sa një nga shërbëtoret e tua".
-
14
|Rute 2:14|
Në kohën e drekës Boazi i tha: "Eja këtu, ha bukë dhe ngjyeje kafshatën tënde në uthull". Kështu ajo u ul midis korrësve. Boazi i ofroi grurë të pjekur, dhe ajo hëngri sa u ngop dhe vuri mënjanë tepricat.
-
15
|Rute 2:15|
Pastaj u ngrit për të vazhduar mbledhjen e kallinjve që kishin mbetur, dhe Boazi u dha këtë urdhër shërbëtorëve të tij duke thënë: "Lëreni të vazhdojë të mbledhë kallinjtë edhe midis duajve dhe mos e qortoni;
-
16
|Rute 2:16|
përveç kësaj lini që të bien për të kallinj nga dorëza dhe mos i merrni, me qëllim që t´i mbledhë ajo, dhe mos i bërtisni".
-
17
|Rute 2:17|
Pastaj ajo vazhdoi të mbledhë kallinj në arë deri në mbrëmje, pastaj shiu atë që kishte mbledhur dhe siguroi pothuaj një efë elbi.
-
18
|Rute 2:18|
E ngarkoi në kurriz, hyri në qytet dhe e vjehrra pa atë që kishte mbledhur. Pastaj Ruthi nxori atë që kishte tepruar nga ushqimi pasi ajo ishte ngopur dhe ia dha.
-
-
Sugestões
Clique para ler Atos 1-3
05 de novembro LAB 675
DIA GRANDE
João 19-21
Acesse sua Bíblia em João 19:31. Neste versículo há uma dúvida muito freqüente, comum entre os leitores do livro de João. Eis o questionamento: “O que quer dizer a expressão ‘e era grande aquele sábado’, mencionada em João 19:31?”.
Teologicamente, a resposta é simples. Jesus morreu numa sexta feira, e no dia seguinte seria sábado. E eles disseram que aquele sábado seria grande. Como assim? Na realidade esta expressão não se refere ao tamanho cronométrico do dia. Aquele dia, como todos os outros, continuaria com vinte e quatro horas de duração. Naquele ano (31 d.C.) em que aconteceu esse ocorrido de João 19:31, nesse dia, ao qual essa passagem se refere, coincidiram o sábado semanal com o sábado da festa dos pães asmos. Quando um sábado cerimonial coincidia com um sábado semanal, que “era grande aquele dia de sábado”. Isso nós aprendemos a partir do conhecimento da cultura judaica, somado a um estudo atentivo de Levítico 23 e dos ensinamentos bíblicos sobre as festas (sábados) cerimoniais. Portanto, essa expressão “e era grande aquele dia de sábado” é a tradução, para o português de uma expressão idiomática hebraica que queria dizer que aquele dia tinha um significado sabático religioso duplo, pois nele estavam coincidindo duas observâncias.
Mas, pensando nas necessidades mais práticas, “e daí?”, perguntaríamos. O que isto tem a ver conosco, sobreviventes da pós-modernidade, no século XXI?
Abra a internet, num site de busca, e digite “Dia Mundial da Alegria”. Com apenas um “enter”, encontrei aqui em meu computador mais de 26700 ocorrências para esta palavra. Sites dos mais variados lugares do mundo, de alguma forma envolvidos com o Dia Mundial da Alegria. Você sabe o que é o Dia Mundial da Alegria? O Dia Mundial da Alegria tem sido relevante para a sua vida?
O Dia Mundial da Alegria é comemorado desde 07/07/2007. Anualmente durante um sábado por ano a Igreja Adventista do Sétimo Dia para suas atividades para celebrar de forma especial uma grande benção deixada por Deus: o próprio Sábado. Através de campanha comunicativa para toda a população, estes cristãos têm como objetivos: a) Mostrar para todos que o sábado é um dia especial santificado por DEUS (Exôdo 20:8); b)Demonstrar que guardá-lo não é um fardo para os adventistas, mas sim um dia de alegria e de ajudar o próximo.
É o que Jesus fazia. E foi o que Ele fez naquele “grande sábado”, há cerca de 2000 anos. É por isso que os projetos “Mutirão de Inverno (campanha beneficente)” e “Vida Por Vidas (doação de sangue)” acompanham as comemorações anuais “Dia Mundial da Alegria”.
Grande dia!
Esta é a relevância da verdadeira adoração.
Valdeci Júnior
Fátima Silva