• Habacuque

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Dansk Bibel
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • Habacuque


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler Jeremias 42-44



      23 de agosto LAB 601

      PERICULOSIDADE
      Jeremias 42-44

      O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
      Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princípio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difícil ficar de boca fechada.
      Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
      A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
      Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
      Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
      Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passível de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
      O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
      •   Dansk Bibel

      • Capítulo 2
      • 11     |Habacuque 2:11| Thi Stenen rÃ¥ber fra Væggen, fra Træværket svarer Bjælken.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 12     |Habacuque 2:12| Ve ham, som bygger By med Blod og rejser en Stad med Uret,
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 13     |Habacuque 2:13| (er dette ikke, fra Hærskarers HERRE?) sÃ¥ Folkeslag slider for Ilden, og Folkefærds Møje er spildt.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 14     |Habacuque 2:14| Thi Jorden skal fyldes af Kundskab om HERRENs Herlighed, som Vandene dækker Havets Bund.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 15     |Habacuque 2:15| Ve ham, som lader Venner drikke en Rus af Fade og SkÃ¥le for at fÃ¥ deres Blusel at se.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 16     |Habacuque 2:16| Du mætted dig med Skam for Ære. Drik selv, vis din Forhud frem! Nu kommer Bægeret fra HERRENs højre til dig og Skændsel til din Ære.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 17     |Habacuque 2:17| Thi du tynges af Vold mod Libanon, knuses for Misbrug af Dyr, for Menneskeblods Skyld, for Vold mod Landet, mod Byen og alle, som bor der.
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 18     |Habacuque 2:18| Hvad gavner det skÃ¥rne Billed, at en Billedskærer skærer det ud, det støbte Billed, hvis SpÃ¥dom er falsk, at en Billedskærer stoler derpÃ¥, sÃ¥ han laver stumme Guder?
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 19     |Habacuque 2:19| Ve den, som siger til Træ: "VÃ¥gn op!" til Sten uden Mæle:" - StÃ¥ op!" Den skulde kunne spÃ¥! Se, den er klædt i Guld og Sølv, men af Ã…nd har den intet i sig."
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 20     |Habacuque 2:20| Men HERREN er i sin Helligdom; stille for ham, al Jorden!"
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas