-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
11
|1 Crônicas 15:11|
και εκαλεσεν δαυιδ τον σαδωκ και αβιαθαρ τους ιερεις και τους λευιτας τον ουριηλ ασαια ιωηλ σαμαιαν ελιηλ αμιναδαβ
-
12
|1 Crônicas 15:12|
και ειπεν αυτοις υμεις αρχοντες πατριων των λευιτων αγνισθητε υμεις και οι αδελφοι υμων και ανοισετε την κιβωτον του θεου ισραηλ ου ητοιμασα αυτη
-
13
|1 Crônicas 15:13|
οτι ουκ εν τω προτερον υμας ειναι διεκοψεν ο θεος ημων εν ημιν οτι ουκ εζητησαμεν εν κριματι
-
14
|1 Crônicas 15:14|
και ηγνισθησαν οι ιερεις και οι λευιται του ανενεγκαι την κιβωτον θεου ισραηλ
-
15
|1 Crônicas 15:15|
και ελαβον οι υιοι των λευιτων την κιβωτον του θεου ως ενετειλατο μωυσης εν λογω θεου κατα την γραφην εν αναφορευσιν επ' αυτους
-
16
|1 Crônicas 15:16|
και ειπεν δαυιδ τοις αρχουσιν των λευιτων στησατε τους αδελφους αυτων τους ψαλτωδους εν οργανοις ωδων ναβλαις και κινυραις και κυμβαλοις του φωνησαι εις υψος εν φωνη ευφροσυνης
-
17
|1 Crônicas 15:17|
και εστησαν οι λευιται τον αιμαν υιον ιωηλ εκ των αδελφων αυτου ασαφ υιος βαραχια και εκ των υιων μεραρι αδελφων αυτου αιθαν υιος κισαιου
-
18
|1 Crônicas 15:18|
και μετ' αυτων αδελφοι αυτων οι δευτεροι ζαχαριας και οζιηλ και σεμιραμωθ και ιιηλ και ωνι και ελιαβ και βαναια και μαασαια και ματταθια και ελιφαλια και μακενια και αβδεδομ και ιιηλ και οζιας οι πυλωροι
-
19
|1 Crônicas 15:19|
και οι ψαλτωδοι αιμαν ασαφ και αιθαν εν κυμβαλοις χαλκοις του ακουσθηναι ποιησαι
-
20
|1 Crônicas 15:20|
ζαχαριας και οζιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ωνι ελιαβ μασαιας βαναιας εν ναβλαις επι αλαιμωθ
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva