-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Thai from KJV -
-
11
|2 Crônicas 31:11|
แล้วเฮเซคียาห์จึงทรงบัญชาให้เขาจัดห้องในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์และเขาทั้งหลายก็จัดไว้
-
12
|2 Crônicas 31:12|
และเขาทั้งหลายนำสิ่งบริจาคเข้ามาอย่างสัตย์ซื่อทั้งสิบชักหนึ่งและของมอบถวาย หัวหน้าเจ้านหน้าที่ผู้ดูแลคือโคนานิยาห์คนเลวีกับชิเมอีน้องชายเป็นคนรอง
-
13
|2 Crônicas 31:13|
เยฮีเอล อาซาซิยาห์ นาหัท อาสาเฮล เยรีโมท โยซาบาด เอลีเอล อิสมาคิยาห์ มาฮาท และเบไนยาห์ เป็นผู้ควบคุมช่วยเหลือโคนานิยาห์ และชิเมอีน้องชายของเขา โดยการแต่งตั้งของกษัตริย์เฮเซคียาห์ และอาซาริยาห์เจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของพระนิเวศของพระเจ้า
-
14
|2 Crônicas 31:14|
โคเร บุตรชายอิมนาห์คนเลวี ผู้เฝ้าประตูตะวันออก เป็นผู้ดูแลของบูชาที่ถวายตามใจสมัครแก่พระเจ้า แจกส่วนบริจาคที่สงวนไว้สำหรับพระเยโฮวาห์และสิ่งบริสุทธิ์ที่สุด
-
15
|2 Crônicas 31:15|
เอเดน มินยามิน เยชูอา เชไมอาห์ อามาริยาห์ เชคานิยาห์ได้ช่วยเขาในตำแหน่งหน้าที่ในหัวเมืองของปุโรหิต ให้แจกแก่พี่น้องของเขาทั้งหลาย ทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อยเหมือนกันตามกองเวร
-
16
|2 Crônicas 31:16|
เว้นแต่คนเหล่านั้นที่ขึ้นทะเบียนไว้ตามผู้ชาย ตั้งแต่สามขวบขึ้นไป ทุกคนที่เข้าไปในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ เป็นเวรตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำ เพื่อทำการปรนนิบัติตามหน้าที่โดยกองของเขา
-
17
|2 Crônicas 31:17|
การขึ้นทะเบียนปุโรหิตก็กระทำตามวงศ์วานแห่งบรรพบุรุษของเขา ส่วนคนเลวีตั้งแต่อายุยี่สิบปีขึ้นไปก็ขึ้นตามหน้าที่ของเขา ตามกองเวรของเขาทั้งหลาย
-
18
|2 Crônicas 31:18|
และขึ้นทะเบียนทั้งลูกเล็กๆของเขา ภรรยาของเขา บุตรชายบุตรสาวของเขามวลชนทั้งสิ้น เพราะในตำแหน่งหน้าที่นั้นเขาทั้งหลายได้ชำระตัวให้บริสุทธิ์
-
19
|2 Crônicas 31:19|
สำหรับลูกหลานของอาโรนคือพวกปุโรหิต ผู้อยู่ในทุ่งนารวมรอบหัวเมืองของเขานั้น มีผู้ชายในหัวเมืองต่างๆ ผู้ถูกระบุชื่อให้แจกจ่ายส่วนแบ่งแก่ผู้ชายทุกคนในพวกปุโรหิต และทุกคนในพวกคนเลวีผู้ซึ่งได้ขึ้นทะเบียนไว้
-
20
|2 Crônicas 31:20|
เฮเซคียาห์ทรงกระทำดังนี้ทั่วทั้งยูดาห์ และพระองค์ทรงกระทำสิ่งที่ดีและชอบ และที่เป็นความจริงต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 1-3
05 de novembro LAB 675
DIA GRANDE
João 19-21
Acesse sua Bíblia em João 19:31. Neste versículo há uma dúvida muito freqüente, comum entre os leitores do livro de João. Eis o questionamento: “O que quer dizer a expressão ‘e era grande aquele sábado’, mencionada em João 19:31?”.
Teologicamente, a resposta é simples. Jesus morreu numa sexta feira, e no dia seguinte seria sábado. E eles disseram que aquele sábado seria grande. Como assim? Na realidade esta expressão não se refere ao tamanho cronométrico do dia. Aquele dia, como todos os outros, continuaria com vinte e quatro horas de duração. Naquele ano (31 d.C.) em que aconteceu esse ocorrido de João 19:31, nesse dia, ao qual essa passagem se refere, coincidiram o sábado semanal com o sábado da festa dos pães asmos. Quando um sábado cerimonial coincidia com um sábado semanal, que “era grande aquele dia de sábado”. Isso nós aprendemos a partir do conhecimento da cultura judaica, somado a um estudo atentivo de Levítico 23 e dos ensinamentos bíblicos sobre as festas (sábados) cerimoniais. Portanto, essa expressão “e era grande aquele dia de sábado” é a tradução, para o português de uma expressão idiomática hebraica que queria dizer que aquele dia tinha um significado sabático religioso duplo, pois nele estavam coincidindo duas observâncias.
Mas, pensando nas necessidades mais práticas, “e daí?”, perguntaríamos. O que isto tem a ver conosco, sobreviventes da pós-modernidade, no século XXI?
Abra a internet, num site de busca, e digite “Dia Mundial da Alegria”. Com apenas um “enter”, encontrei aqui em meu computador mais de 26700 ocorrências para esta palavra. Sites dos mais variados lugares do mundo, de alguma forma envolvidos com o Dia Mundial da Alegria. Você sabe o que é o Dia Mundial da Alegria? O Dia Mundial da Alegria tem sido relevante para a sua vida?
O Dia Mundial da Alegria é comemorado desde 07/07/2007. Anualmente durante um sábado por ano a Igreja Adventista do Sétimo Dia para suas atividades para celebrar de forma especial uma grande benção deixada por Deus: o próprio Sábado. Através de campanha comunicativa para toda a população, estes cristãos têm como objetivos: a) Mostrar para todos que o sábado é um dia especial santificado por DEUS (Exôdo 20:8); b)Demonstrar que guardá-lo não é um fardo para os adventistas, mas sim um dia de alegria e de ajudar o próximo.
É o que Jesus fazia. E foi o que Ele fez naquele “grande sábado”, há cerca de 2000 anos. É por isso que os projetos “Mutirão de Inverno (campanha beneficente)” e “Vida Por Vidas (doação de sangue)” acompanham as comemorações anuais “Dia Mundial da Alegria”.
Grande dia!
Esta é a relevância da verdadeira adoração.
Valdeci Júnior
Fátima Silva