-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Dansk Bibel
-
-
1
|Josué 17:1|
Og Loddet faldt for Manasses Stamme: thi han var Josefs førstefødte. Makir, Manasses førstefødte, Gileads Fader - han var nemlig Kriger - fik Gilead og Basan.
-
2
|Josué 17:2|
Og de øvrige Manassiter fik Land efter deres Slægter, Abiezers, Heleks, Asriels, Sjekems, Hefers og Sjemidas Sønner; det er Josef's Søn Manasses mandlige Efterkommere efter deres Slægter."
-
3
|Josué 17:3|
Men Zelofhad, en Søn af Hefer, en Søn af Gilead, en Søn af Makir, en Søn af Manasse, havde ingen Sønner, kun Døtre; og hans Døtre hed Mala, Noa, Hogla, Milka og Tirza."
-
4
|Josué 17:4|
De trådte frem for Præsten Eleazar og Josua, Nuns Søn, og Øversterne og sagde: "HERREN bød Moses give os Arvelod iblandt vore Brødre!" Da gav han dem efter HERRENs Bud en Arvelod iblandt deres Faders Brødre."
-
5
|Josué 17:5|
Således faldt ti Parter på Manasse foruden Landet Gilead og Basan hinsides Jordan.
-
6
|Josué 17:6|
Thi Manasses døtre fik Arvelod blandt hans Sønner. Men Landet Gilead tilfaldt Manasses øvrige Efterkommere.
-
7
|Josué 17:7|
Og Manasses Grænse går fra Aser til Mikmetat, som ligger østen for Sikem; derpå går Grænsen mod Syd til Befolkningen i En-Tappua."
-
8
|Josué 17:8|
Manasse fik Landskabet Tappua; men Byen Tappua ved Manasses Grænse tilfaldt Efraimiterne."
-
9
|Josué 17:9|
Derpå strækker Grænsen sig ned til Kanabækken, sønden om Bækken; Byerne der tilfaldt Efraim, midt iblandt Manasses Byer; Manasses Landområde ligger norden for Bækken. Grænsen ender derpå ved Havet."
-
10
|Josué 17:10|
Sydsiden tilhører Efraim og Nordsiden Manasse. Havet danner Grænse; mod Nord støder de op til Aser, mod Øst til Issakar."
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Samuel 22-24
09 de abril LAB 465
MUITO MAIS IMPORTANTE
2Samuel 22-24
Ao fazer sua leitura de hoje, você irá se deparar com assuntos variados, mas que são muito importantes. Então, o que teríamos para destacar dos capítulos 22-24 de 2Samuel?
Quanto ao capítulo 22, não vou comentar muito sobre ele porque trata de música. E música não se discute, música se canta. Já se deparou com aquele tipo de gente que gosta de ficar fazendo confusão num copo d’água, aí pega as músicas religiosas, gospel, músicas boas (a hinódia que fala de Jesus) para querer separar, segundo o gosto pessoal, é óbvio, as músicas que seriam supostamente boas das que seriam supostamente ruins? Existem pessoas que, com esse tipo de julgamento, malham as supostas músicas ruins, dizendo que se trata de uma discussão teológica! Mas quem disse que a Bíblia se preocupa com isso? Ela coloca a música em suas páginas e pronto; não fica discutindo se determinado estilo musical seria ruim ou não. Afinal, por ser uma questão de cultura, legenda e cultura, música é igual nariz - cada um tem o seu. E o que se faz com um nariz? Usa-se para respirar! Então, mergulhe nessa letra poética linda de Davi, porque música não se discute, se usa.
Sobre o capítulo 23, também não tenho muito o que comentar. Nele, encontramos as últimas palavras de Davi. E olha, se alguém como Davi disse tantas palavras boas, imagine o que podemos encontrar de proveitoso nas suas últimas memoráreis e mais importantes palavras. Só coisas boas, de forma superior. É de alto nível - do destino que encontram aqueles que dedicam sua vida a trabalhar para Deus como Davi o fez. Já imaginou você poder olhar para sua vida como um todo e poder dizer como ele: “A minha casa está de bem com Deus. Ele fez uma aliança eterna comigo, firmada e garantida em todos os aspectos.” Quer participar dessa benção? Entregue-se a Deus, como Davi fez, com a vida dele. Desfrute de um relacionamento cheio de significado e das maravilhas que Ele dá.
Do último capítulo, creio que o maior destaque é ver que esse livro fecha com chave de ouro, na adoração a Deus, tendo, como último ato, a construção de um altar de adoração para o Senhor. Portanto, a Deus seja toda honra e glória!
O que eu desejo a você é que sua vida seja uma entrega, uma oferta de cheiro suave ao Senhor Jeová. No final das contas, o seu viver vai durar eternamente no sentido de continuar sendo um testemunho cristão que poderá levar muitas outras pessoas para Cristo, no sentido último e mais importante de honrar o nome dEle.
Valdeci Júnior
Fátima Silva