-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Dutch Staten Vertaling
-
-
1
|1 Crônicas 17:1|
Het geschiedde nu, als David in zijn huis woonde, dat David tot Nathan, den profeet, zeide: Zie, ik woon in een cederen huis, maar de ark des verbonds des HEEREN onder gordijnen.
-
2
|1 Crônicas 17:2|
Toen zeide Nathan tot David: Doe alles, wat in uw hart is, want God is met u.
-
3
|1 Crônicas 17:3|
Maar het geschiedde in denzelven nacht, dat het woord Gods tot Nathan kwam, zeggende:
-
4
|1 Crônicas 17:4|
Ga heen en zeg tot David, Mijn knecht: Alzo zegt de HEERE: Gij zult Mij geen huis bouwen, om in te wonen.
-
5
|1 Crônicas 17:5|
Want Ik heb in geen huis gewoond van dien dag af, dat Ik Israel heb opgevoerd tot dezen dag toe; maar Ik ben gegaan van tent tot tent, en van tabernakel tot tabernakel.
-
6
|1 Crônicas 17:6|
Overal, waar Ik gewandeld heb met geheel Israel, heb Ik wel een woord gesproken tot een van de richters van Israel, denwelken Ik gebood Mijn volk te weiden, zeggende: Waarom bouwt gijlieden Mij geen cederen huis?
-
7
|1 Crônicas 17:7|
Nu dan, alzo zult gij zeggen tot Mijn knecht, tot David: Zo zegt de HEERE der heirscharen: Ik heb u van de schaapskooi genomen, van achter de schapen, opdat gij een voorganger over Mijn volk Israel zoudt zijn;
-
8
|1 Crônicas 17:8|
En Ik ben met u geweest overal, waar gij heengegaan zijt, en Ik heb al uw vijanden uitgeroeid van voor uw aangezicht; en Ik heb u een naam gemaakt, gelijk de naam is der groten, die op de aarde zijn.
-
9
|1 Crônicas 17:9|
En Ik heb voor Mijn volk Israel een plaats besteld, en hem geplant, dat hij aan zijn plaats wone, en niet meer heen en weder gedreven worde; en de kinderen der verkeerdheid zullen hem niet meer krenken, gelijk als in het eerst.
-
10
|1 Crônicas 17:10|
En van die dagen af, dat Ik geboden heb richters te wezen over Mijn volk Israel; en heb al uw vijanden vernederd; ook heb Ik u te kennen gegeven, dat u de HEERE een huis bouwen zal.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Samuel 1-4
01 de abril LAB 457
CURRÍCULO, BIOGRAFIA OU EXEMPLO DE VIDA?
2Samuel 01-04
Davi recebeu a notícia da morte de Saul e Jônatas. Você acha que ele fez um lamento por isso? E por que lamentar? Quais haviam sido os históricos desses dois falecidos? O de Saul, não poderíamos chamá-lo de nada mais que um currículo medíocre (em arquivo morto). O de Jônatas, uma pequena e curta biografia. A quem você se compara?
Compartilhando um pouco de nós com você, no dia em que fomos ordenados ao ministério, no boletim da programação, havia o seguinte texto (adaptado):
“Filho de Valdeci G. S. e Maria das Graças O. S., Valdeci G. S. Junior, nascido em 07/04/ dos anos setenta, na cidade de São Paulo, durante sua infância, frequentou uma pequena igreja familiar. Tanto nas igrejas que frequentou, quanto nas escolas cristãs em que estudou (institutos cristãos em São Paulo, Goiás e Paraná), sempre gostou de envolver-se com as atividades eclesiásticas, participando e liderando.
“Apaixonado pelo trabalho de Deus, sentiu-se tão grato por tudo o que Jesus já havia lhe feito, que resolveu também dar-Lhe o seu melhor, dedicando-se a trabalhar integralmente para Ele enquanto vivesse. Foi aí que, após ter se formado em Processamento de Dados, resolveu trocar sua vida de trabalho na área da informática para estudar numa escola que prepara missionários. Mas foi apenas na prática de evangelismo do terceiro ano de teologia que se sentiu realmente atraído pelo ministério pastoral efetivo.
“Nessa ocasião, a outra metade desse embrião missionário entrou em cena: Fátima, gaúcha de Rolante que, também interessada em servir a Deus integralmente, somou-se ao Valdeci para formar o casal ministerial.
“Em 2003 e 2004, enquanto Valdeci Junior servia à obra de Deus na área da educação em Brasília, Fátima terminou sua faculdade em São Paulo, formando-se em Letras.
“Em 2005, agora casados, Valdeci e Fátima passaram a servir à igreja na Escola Bíblica da Rede Novo Tempo de Comunicação. E desde então, são um casal apaixonado por comunicação, mas, acima de tudo, pela motivação de “ir aonde Deus mandar”.
“Atualmente, seu ministério é ‘ajudar’ a Jesus quanto à Sua preocupação descrita em João 10:16: ‘Tenho outras ovelhas que não são deste aprisco. É necessário que eu as conduza também. Elas ouvirão a minha voz, e haverá um só rebanho e um só pastor’.”
E eu fiquei pensando: essa é a minha história? O que é isso diante da História ou do plano da redenção? Um nada! Eu me compararia ao que descrevi de Jônatas: uma pequena e curta biografia. Mas quando olho para Davi... Ele recebeu a unção, e seu histórico foi um belo exemplo de vida.
Seja esse o nosso alvo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva