-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Dutch Staten Vertaling
-
-
17
|Josué 17:17|
Verder sprak Jozua tot het huis van Jozef, tot Efraim en tot Manasse, zeggende: Gij zijt een groot volk, en gij hebt grote kracht, gij zult geen een lot hebben;
-
18
|Josué 17:18|
Maar het gebergte zal het uwe zijn; en dewijl het een woud is, zo houw het af, zo zullen zijn uitgangen de uwe zijn; want gij zult de Kanaanieten verdrijven, al hebben zij ijzeren wagens, al zijn zij sterk.
-
1
|Josué 18:1|
En de ganse vergadering van de kinderen Israels verzamelde zich te Silo, en zij richtten aldaar op de tent der samenkomst, nadat het land voor hen onderworpen was.
-
2
|Josué 18:2|
En er bleven over onder de kinderen Israels, aan dewelken zij hun erfdeel niet uitgedeeld hadden, zeven stammen.
-
3
|Josué 18:3|
En Jozua zeide tot de kinderen Israels: Hoe lang houdt gij u zo slap, om voort te gaan, om het land te beerven, hetwelk de HEERE, de God uwer vaderen, u gegeven heeft?
-
4
|Josué 18:4|
Geeft voor ulieden drie mannen van elken stam, dat ik ze heenzende, en zij zich opmaken, en het land doorwandelen, en beschrijven hetzelve naar hun erven, en weder tot mij komen.
-
5
|Josué 18:5|
Zij nu zullen het delen in zeven delen; Juda zal blijven op zijn landpale van het zuiden, en het huis van Jozef zal blijven op zijn landpale van het noorden.
-
6
|Josué 18:6|
En gijlieden zult het land beschrijven in zeven delen, en tot mij herwaarts brengen, dat ik voor ulieden het lot hier werpe voor het aangezicht des HEEREN, onzes Gods.
-
7
|Josué 18:7|
Want de Levieten hebben geen deel in het midden van ulieden; maar het priesterdom des HEEREN is hun erfdeel. Gad nu, en Ruben, en de halve stam van Manasse, hebben hun erfdeel genomen op gene zijde van de Jordaan, oostwaarts, hetwelk hun Mozes, de knecht des HEEREN, gegeven heeft.
-
8
|Josué 18:8|
Toen maakten zich die mannen op, en gingen heen. En Jozua gebood hun, die heengingen om het land te beschrijven, zeggende: Gaat, en doorwandelt het land, en beschrijft het; komt dan weder tot mij, zo zal ik ulieden hier het lot werpen, voor het aangezicht des HEEREN, te Silo.
-
-
Sugestões
Clique para ler Números 31-32
22 de fevereiro LAB 419
ESQUEMA DIVINO
Números 31-32
E aí, como vai a luta? Difícil? Ou você está vencendo? Já viu aquele ditado que diz que “a vida é dura para quem é mole e que a vida é mole para quem é duro?” Não concordo com ele, pelo menos plenamente. Muitas vezes, a vida é injusta. Existem muitas pessoas boas que tentam ser “duras”, mas não conseguem vencer, ao passo que tem muito canalha que se dá bem na vida. Não adianta nos iludirmos porque isso acontece sim. Vivemos em um mundo imperfeito, destruído pelo pecado. Se não acontecesse, bons soldados nunca morreriam na guerra, lutando.
Na nossa leitura de hoje, encontramos muitas lutas. Há a vingança contra os midianitas e o compromisso do pessoal das tribos de Rúben e Gade de serem fiéis, mantendo-se ao lado dos irmãos israelitas deles, lutando até o fim. Eles lutavam por Deus, pela Sua causa, com Deus, em nome dEle, para defender Sua vontade, vencer o pecado e estabelecer Seu reino na Terra. Não era injusto fazer isso. Deus dava o tempo de misericórdia através desse mesmo povo, desses mesmos israelitas. Se você folhear algumas páginas anteriores, verá que há algum tempo, os midianitas, por muito tempo, tiveram a oportunidade de arrependimento deles, mas não quiseram. Então, o mal que não se arrepende e não quer se render ao bem precisa ser banido para que o caos não prevaleça. Concorda?
Nessa mesma história, vemos que ninguém precisa se desesperar com as possíveis injustiças que ocorrem na vida. Para vencer na luta da vida, o que precisa não é ser duro, mas sim dependente. A vida pode ser dura para quem é mole ou duro, mas não tem como ser destrutiva ou injusta para quem depende de Deus, porque Ele é o justo juiz. Por isso, o que mais encontramos nas promessas dos lutadores de Números 32 é que eles lutariam perante o Senhor, com o Senhor, ao lado do Senhor. Portanto, não há razão de desespero. Por mais que o mal apareça, por mais que pareça os próprios irmãos lhe abandonarão, por mais que a luta esteja sendo difícil, por mais que a vida pareça dura, ela não será injusta e destrutiva, se você decidir entregar as batalhas da vida nas mãos de Deus, se resolver travar sua luta perante Ele e se render como um ser dependente do poder Divino. Dessa forma, não há batalha que não possa ser vencida, em nome de Jesus.
Dependa de Deus, permanecendo na comunhão que Ele oferece, juntamente com os filhos do Senhor, nos planos que Ele já traçou para você seguir. Fique no esquema divino! E viva em paz!
Valdeci Júnior
Fátima Silva