-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Dutch Staten Vertaling
-
-
21
|Números 13:21|
Alzo trokken zij op, en verspiedden het land, van de woestijn Zin af tot Rechob toe, waar men gaat naar Hamath.
-
22
|Números 13:22|
En zij trokken op in het zuiden, en kwamen tot Hebron toe en daar waren Ahiman, Sesai en Talmai, kinderen van Enak; Hebron nu was zeven jaren gebouwd voor Zoan in Egypte.
-
23
|Números 13:23|
Daarna kwamen zij tot het dal Eskol, en sneden van daar een rank af met een tros wijndruiven, dien zij droegen met tweeen, op een draagstok; ook van de granaatappelen en van de vijgen.
-
24
|Números 13:24|
Diezelve plaats noemde men het dal Eskol, ter oorzake van den tros, dien de kinderen Israels van daar afgesneden hadden.
-
25
|Números 13:25|
Daarna keerden zij weder van het verspieden des lands, ten einde van veertig dagen.
-
26
|Números 13:26|
En zij gingen heen, en kwamen tot Mozes en tot Aaron, en tot de gehele vergadering der kinderen Israels, in de woestijn Paran, naar Kades; en brachten bescheid weder aan hen, en aan de gehele vergadering, en lieten hen de vrucht des lands zien.
-
27
|Números 13:27|
En zij vertelden hem, en zeiden: Wij zijn gekomen tot dat land, waarheen gij ons gezonden hebt; en voorwaar, het is van melk en honig vloeiende, en dit is zijn vrucht.
-
28
|Números 13:28|
Behalve dat het een sterk volk is, hetwelk in dat land woont, en de steden zijn vast, en zeer groot; en ook hebben wij daar kinderen van Enak gezien.
-
29
|Números 13:29|
De Amalekieten wonen in het land van het zuiden; maar de Hethieten, en de Jebusieten, en de Amorieten wonen op het gebergte; en de Kanaanieten wonen aan de zee, en aan den oever van de Jordaan.
-
30
|Números 13:30|
Toen stilde Kaleb het volk voor Mozes, en zeide: Laat ons vrijmoedig optrekken, en dat erfelijk bezitten; want wij zullen dat voorzeker overweldigen!
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Samuel 1-4
01 de abril LAB 457
CURRÍCULO, BIOGRAFIA OU EXEMPLO DE VIDA?
2Samuel 01-04
Davi recebeu a notícia da morte de Saul e Jônatas. Você acha que ele fez um lamento por isso? E por que lamentar? Quais haviam sido os históricos desses dois falecidos? O de Saul, não poderíamos chamá-lo de nada mais que um currículo medíocre (em arquivo morto). O de Jônatas, uma pequena e curta biografia. A quem você se compara?
Compartilhando um pouco de nós com você, no dia em que fomos ordenados ao ministério, no boletim da programação, havia o seguinte texto (adaptado):
“Filho de Valdeci G. S. e Maria das Graças O. S., Valdeci G. S. Junior, nascido em 07/04/ dos anos setenta, na cidade de São Paulo, durante sua infância, frequentou uma pequena igreja familiar. Tanto nas igrejas que frequentou, quanto nas escolas cristãs em que estudou (institutos cristãos em São Paulo, Goiás e Paraná), sempre gostou de envolver-se com as atividades eclesiásticas, participando e liderando.
“Apaixonado pelo trabalho de Deus, sentiu-se tão grato por tudo o que Jesus já havia lhe feito, que resolveu também dar-Lhe o seu melhor, dedicando-se a trabalhar integralmente para Ele enquanto vivesse. Foi aí que, após ter se formado em Processamento de Dados, resolveu trocar sua vida de trabalho na área da informática para estudar numa escola que prepara missionários. Mas foi apenas na prática de evangelismo do terceiro ano de teologia que se sentiu realmente atraído pelo ministério pastoral efetivo.
“Nessa ocasião, a outra metade desse embrião missionário entrou em cena: Fátima, gaúcha de Rolante que, também interessada em servir a Deus integralmente, somou-se ao Valdeci para formar o casal ministerial.
“Em 2003 e 2004, enquanto Valdeci Junior servia à obra de Deus na área da educação em Brasília, Fátima terminou sua faculdade em São Paulo, formando-se em Letras.
“Em 2005, agora casados, Valdeci e Fátima passaram a servir à igreja na Escola Bíblica da Rede Novo Tempo de Comunicação. E desde então, são um casal apaixonado por comunicação, mas, acima de tudo, pela motivação de “ir aonde Deus mandar”.
“Atualmente, seu ministério é ‘ajudar’ a Jesus quanto à Sua preocupação descrita em João 10:16: ‘Tenho outras ovelhas que não são deste aprisco. É necessário que eu as conduza também. Elas ouvirão a minha voz, e haverá um só rebanho e um só pastor’.”
E eu fiquei pensando: essa é a minha história? O que é isso diante da História ou do plano da redenção? Um nada! Eu me compararia ao que descrevi de Jônatas: uma pequena e curta biografia. Mas quando olho para Davi... Ele recebeu a unção, e seu histórico foi um belo exemplo de vida.
Seja esse o nosso alvo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva