• Eclesiastes

    x
    • Livros
    • Avançado
    • Leitura para Hoje
    • Greek (OT) Septuagint
    • Estude a Bíblia
    • Antigo Testamento

      • Gênesis
      • Êxodo
      • Levítico
      • Números
      • Deuteronômio
      • Josué
      • Juízes
      • Rute
      • 1 Samuel
      • 2 Samuel
      • 1 Reis
      • 2 Reis
      • 1 Crônicas
      • 2 Crônicas
      • Esdras
      • Neemias
      • Ester
      • Jó
      • Salmos
      • Provérbios
      • Eclesiastes
      • Cantares
      • Isaías
      • Jeremias
      • Lamentações
      • Ezequiel
      • Daniel
      • Oséias
      • Joel
      • Amós
      • Obadias
      • Jonas
      • Miquéias
      • Naum
      • Habacuque
      • Sofonias
      • Ageu
      • Zacarías
      • Malaquias
    • Novo Testamento

      • Mateus
      • Marcos
      • Lucas
      • João
      • Atos
      • Romanos
      • 1 Coríntios
      • 2 Coríntios
      • Gálatas
      • Efésios
      • Filipenses
      • Colossenses
      • 1 Tessalonicenses
      • 2 Tessalonicenses
      • 1 Timóteo
      • 2 Timóteo
      • Tito
      • Filemom
      • Hebreus
      • Tiago
      • 1 Pedro
      • 2 Pedro
      • 1 João
      • 2 João
      • 3 João
      • Judas
      • Apocalipse
    • Fechar
      • Eclesiastes


        Leia por capítulos
        Comentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
        X  

      Clique para ler 2 Coríntios 5-7



      26 de novembro LAB 696

      SEJA UM POTE DE JESUS
      2Coríntios 01-04

      Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
      O pote rachado chegava só com a metade.
      Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
      Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
      Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
      Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
      -Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
      - Por quê? - perguntou o carregador.
      - Do que você está envergonhado?
      - Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
      Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
      O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
      - Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
      De fato, à medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
      Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
      O carregador disse ao pote:
      - Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
      É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
      - Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
      Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
      Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.


      Valdeci Júnior
      Fátima Silva



        1
         
        2
         
        3
         
        4
         
        5
         
        6
         
        7
         
        8
         
        9
         
        10
         
        11
         
        12
         
      •   Greek (OT) Septuagint

      • Capítulo 2
      • 1     |Eclesiastes 2:1| ειπον εγω εν καρδια μου δευρο δη πειρασω σε εν ευφροσυνη και ιδε εν αγαθω και ιδου και γε τουτο ματαιοτης
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 2     |Eclesiastes 2:2| τω γελωτι ειπα περιφοραν και τη ευφροσυνη τι τουτο ποιεις
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 3     |Eclesiastes 2:3| κατεσκεψαμην εν καρδια μου του ελκυσαι εις οινον την σαρκα μου και καρδια μου ωδηγησεν εν σοφια και του κρατησαι επ' αφροσυνη εως ου ιδω ποιον το αγαθον τοις υιοις του ανθρωπου ο ποιησουσιν υπο τον ηλιον αριθμον ημερων ζωης αυτων
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 4     |Eclesiastes 2:4| εμεγαλυνα ποιημα μου ωκοδομησα μοι οικους εφυτευσα μοι αμπελωνας
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 5     |Eclesiastes 2:5| εποιησα μοι κηπους και παραδεισους και εφυτευσα εν αυτοις ξυλον παν καρπου
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 6     |Eclesiastes 2:6| εποιησα μοι κολυμβηθρας υδατων του ποτισαι απ' αυτων δρυμον βλαστωντα ξυλα
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 7     |Eclesiastes 2:7| εκτησαμην δουλους και παιδισκας και οικογενεις εγενοντο μοι και γε κτησις βουκολιου και ποιμνιου πολλη εγενετο μοι υπερ παντας τους γενομενους εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 8     |Eclesiastes 2:8| συνηγαγον μοι και γε αργυριον και χρυσιον και περιουσιασμους βασιλεων και των χωρων εποιησα μοι αδοντας και αδουσας και εντρυφηματα υιων του ανθρωπου οινοχοον και οινοχοας
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 9     |Eclesiastes 2:9| και εμεγαλυνθην και προσεθηκα παρα παντας τους γενομενους εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και γε σοφια μου εσταθη μοι
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • 10     |Eclesiastes 2:10| και παν ο ητησαν οι οφθαλμοι μου ουχ υφειλον απ' αυτων ουκ απεκωλυσα την καρδιαν μου απο πασης ευφροσυνης οτι καρδια μου ευφρανθη εν παντι μοχθω μου και τουτο εγενετο μερις μου απο παντος μοχθου μου
                   
        Referência
        Interlinear
        Dicionário
        Versões
        X
      • ‹
      • 1
      • 2
      • 3
      • ›
      • Fechar
      • Sugestões

      © 2008-2025 Portal Bíblia

      Av. Gen. Euryale de Jesus Zerbine 5876 - Jardim São Gabriel - Jacareí-SP - CEP: 12340-010    Tel: (12) 2127-3000

      Fale Conosco :: Como chegar :: Localização (mapa) :: Copyright de Versões Bíblicas Utilizadas