-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Jeremias 27:1|
λογος κυριου ον ελαλησεν επι βαβυλωνα
-
2
|Jeremias 27:2|
αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν και ακουστα ποιησατε και μη κρυψητε ειπατε εαλωκεν βαβυλων κατησχυνθη βηλος η απτοητος η τρυφερα παρεδοθη μαρωδαχ
-
3
|Jeremias 27:3|
οτι ανεβη επ' αυτην εθνος απο βορρα ουτος θησει την γην αυτης εις αφανισμον και ουκ εσται ο κατοικων εν αυτη απο ανθρωπου και εως κτηνους
-
4
|Jeremias 27:4|
εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω ηξουσιν οι υιοι ισραηλ αυτοι και οι υιοι ιουδα επι το αυτο βαδιζοντες και κλαιοντες πορευσονται τον κυριον θεον αυτων ζητουντες
-
5
|Jeremias 27:5|
εως σιων ερωτησουσιν την οδον ωδε γαρ το προσωπον αυτων δωσουσιν και ηξουσιν και καταφευξονται προς κυριον τον θεον διαθηκη γαρ αιωνιος ουκ επιλησθησεται
-
6
|Jeremias 27:6|
προβατα απολωλοτα εγενηθη ο λαος μου οι ποιμενες αυτων εξωσαν αυτους επι τα ορη απεπλανησαν αυτους εξ ορους επι βουνον ωχοντο επελαθοντο κοιτης αυτων
-
7
|Jeremias 27:7|
παντες οι ευρισκοντες αυτους καταναλισκον αυτους οι εχθροι αυτων ειπαν μη ανωμεν αυτους ανθ' ων ημαρτον τω κυριω νομη δικαιοσυνης τω συναγαγοντι τους πατερας αυτων
-
8
|Jeremias 27:8|
απαλλοτριωθητε εκ μεσου βαβυλωνος και απο γης χαλδαιων και εξελθατε και γενεσθε ωσπερ δρακοντες κατα προσωπον προβατων
-
9
|Jeremias 27:9|
οτι ιδου εγω εγειρω επι βαβυλωνα συναγωγας εθνων εκ γης βορρα και παραταξονται αυτη εκειθεν αλωσεται ως βολις μαχητου συνετου ουκ επιστρεψει κενη
-
10
|Jeremias 27:10|
και εσται η χαλδαια εις προνομην παντες οι προνομευοντες αυτην εμπλησθησονται
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva