-
-
Greek (OT) Septuagint
-
-
1
|Miquéias 3:1|
και ερει ακουσατε δη ταυτα αι αρχαι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ ουχ υμιν εστιν του γνωναι το κριμα
-
2
|Miquéias 3:2|
οι μισουντες τα καλα και ζητουντες τα πονηρα αρπαζοντες τα δερματα αυτων απ' αυτων και τας σαρκας αυτων απο των οστεων αυτων
-
3
|Miquéias 3:3|
ον τροπον κατεφαγον τας σαρκας του λαου μου και τα δερματα αυτων απο των οστεων αυτων εξεδειραν και τα οστεα αυτων συνεθλασαν και εμελισαν ως σαρκας εις λεβητα και ως κρεα εις χυτραν
-
4
|Miquéias 3:4|
ουτως κεκραξονται προς κυριον και ουκ εισακουσεται αυτων και αποστρεψει το προσωπον αυτου απ' αυτων εν τω καιρω εκεινω ανθ' ων επονηρευσαντο εν τοις επιτηδευμασιν αυτων επ' αυτους
-
5
|Miquéias 3:5|
ταδε λεγει κυριος επι τους προφητας τους πλανωντας τον λαον μου τους δακνοντας εν τοις οδουσιν αυτων και κηρυσσοντας επ' αυτον ειρηνην και ουκ εδοθη εις το στομα αυτων ηγειραν επ' αυτον πολεμον
-
6
|Miquéias 3:6|
δια τουτο νυξ υμιν εσται εξ ορασεως και σκοτια υμιν εσται εκ μαντειας και δυσεται ο ηλιος επι τους προφητας και συσκοτασει επ' αυτους η ημερα
-
7
|Miquéias 3:7|
και καταισχυνθησονται οι ορωντες τα ενυπνια και καταγελασθησονται οι μαντεις και καταλαλησουσιν κατ' αυτων παντες αυτοι διοτι ουκ εσται ο εισακουων αυτων
-
8
|Miquéias 3:8|
εαν μη εγω εμπλησω ισχυν εν πνευματι κυριου και κριματος και δυναστειας του απαγγειλαι τω ιακωβ ασεβειας αυτου και τω ισραηλ αμαρτιας αυτου
-
9
|Miquéias 3:9|
ακουσατε δη ταυτα οι ηγουμενοι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ οι βδελυσσομενοι κριμα και παντα τα ορθα διαστρεφοντες
-
10
|Miquéias 3:10|
οι οικοδομουντες σιων εν αιμασιν και ιερουσαλημ εν αδικιαις
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 29-31
06 de março LAB 431
HUM?
Deuteronômio 29-31
Desde que me entendo por gente, minha família segue a Deus. Cresci, desde pequeno, indo à igreja todos os finais de semana, participando da escolinha bíblica para os menores, fazendo culto familiar em casa todos os dias, vendo meus pais pregarem o evangelho, assistindo a conversas bíblicas. Sendo assim, acostumei-me a respirar esse ar evangélico, a conversar sobre coisas da igreja, da Bíblia e sobre Deus.
E você sabe que toda criança é cheia de perguntas, né? Aquelas com as quais a criança bombardeia o adulto. “Por que isso? Por que aquilo?”
Isso é normal, pois a criança não veio ao mundo sabendo das coisas. Quando se depara com um monte de novidades, ela quer entender. Agora, uma criança que é criada em uma casa onde se fala de Deus, constantemente, muitas das perguntas também serão relacionadas a Deus. “Pai, por que eu tenho que chamar a Deus de pai também?” “Mãe, por que Jesus não frequentava a escola?” “Como a gente vai ser quando chegar no Céu?” E, por aí vai... Não sei se é porque eu deixava meus pais, tios, líderes da igreja, pessoas mais velhas, professores, todo mundo tonto com tantas perguntas, que muitas vezes eu ouvi a mesma resposta: “Deuteronômio 29:29.”
Você já viu o que está escrito lá? “As coisas encobertas pertencem ao Senhor, o nosso Deus, mas as reveladas pertencem a nós, e aos nossos filhos, para sempre, para que sigamos todas as palavras desta lei.” Ou seja, o que não está encoberto, a nós pertence, mas o que está encoberto, ao Senhor pertence. E ponto final. Isso queria dizer que, se não tinha explicação para alguma coisa, era porque Deus não queria dizer, e isso era um segredo dEle, o qual a gente não devia perscrutar. Então, eu pensava: Está bem. Se Deus quer assim, vou discutir o quê?
Com o passar do tempo, à medida que fui crescendo, estudando e ampliando minha visão de mundo e meu acervo de informações, descobri algo que não sabia se era muito triste ou muito bom: tinha muita coisa que antes eu não pensava que estaria revelada, mas que na realidade estava sim. Na prática, já tinha perguntado sobre tal assunto e tinha recebido a resposta “Deuteronômio 29:29”, isto é, só Deus sabe, não temos como saber. Mas descobri que tinha como saber. O que eu não sabia antes era por pura ignorância.
Então, Deuteronômio 29:29 estava com problemas? Não! O problema era usá-lo de maneira errada. Não devemos nos conformar com a ignorância. Aprendi que esse verso não pode servir como uma desculpa esfarrapada para a ociosidade da pesquisa. Não escudemos nossa ignorância!
Valdeci Júnior
Fátima Silva