-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Greek (OT) Septuagint -
-
1
|Números 4:1|
και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
-
2
|Números 4:2|
λαβε το κεφαλαιον των υιων κααθ εκ μεσου υιων λευι κατα δημους αυτων κατ' οικους πατριων αυτων
-
3
|Números 4:3|
απο εικοσι και πεντε ετων και επανω και εως πεντηκοντα ετων πας ο εισπορευομενος λειτουργειν ποιησαι παντα τα εργα εν τη σκηνη του μαρτυριου
-
4
|Números 4:4|
και ταυτα τα εργα των υιων κααθ εν τη σκηνη του μαρτυριου αγιον των αγιων
-
5
|Números 4:5|
και εισελευσεται ααρων και οι υιοι αυτου οταν εξαιρη η παρεμβολη και καθελουσιν το καταπετασμα το συσκιαζον και κατακαλυψουσιν εν αυτω την κιβωτον του μαρτυριου
-
6
|Números 4:6|
και επιθησουσιν επ' αυτο κατακαλυμμα δερμα υακινθινον και επιβαλουσιν επ' αυτην ιματιον ολον υακινθινον ανωθεν και διεμβαλουσιν τους αναφορεις
-
7
|Números 4:7|
και επι την τραπεζαν την προκειμενην επιβαλουσιν επ' αυτην ιματιον ολοπορφυρον και τα τρυβλια και τας θυισκας και τους κυαθους και τα σπονδεια εν οις σπενδει και οι αρτοι οι δια παντος επ' αυτης εσονται
-
8
|Números 4:8|
και επιβαλουσιν επ' αυτην ιματιον κοκκινον και καλυψουσιν αυτην καλυμματι δερματινω υακινθινω και διεμβαλουσιν δι' αυτης τους αναφορεις
-
9
|Números 4:9|
και λημψονται ιματιον υακινθινον και καλυψουσιν την λυχνιαν την φωτιζουσαν και τους λυχνους αυτης και τας λαβιδας αυτης και τας επαρυστριδας αυτης και παντα τα αγγεια του ελαιου οις λειτουργουσιν εν αυτοις
-
10
|Números 4:10|
και εμβαλουσιν αυτην και παντα τα σκευη αυτης εις καλυμμα δερματινον υακινθινον και επιθησουσιν αυτην επ' αναφορεων
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva