-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Thai from KJV -
-
10
|Isaías 64:10|
หัวเมืองบริสุทธิ์ของพระองค์กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร ศิโยนได้กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร เยรูซาเล็มเป็นที่รกร้าง
-
11
|Isaías 64:11|
นิเวศอันบริสุทธิ์และงามของข้าพระองค์ทั้งหลาย ที่ซึ่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ถูกไฟเผาเสียแล้ว และสิ่งอันน่าปรารถนาของข้าพระองค์ทั้งสิ้นได้ถูกทิ้งร้าง
-
12
|Isaías 64:12|
ข้าแต่พระเยโฮวาห์ เป็นอย่างนี้แล้ว พระองค์ยังจะทรงยับยั้งพระองค์ไว้หรือ พระองค์จะทรงเงียบอยู่ และข่มใจพวกข้าพระองค์อย่างถึงขนาดหรือ
-
1
|Isaías 65:1|
คนเหล่านั้นที่มิได้ขอพบเรา แสวงหาเรา คนเหล่านั้นที่มิได้แสวงหาเราได้พบเรา เราว่า `เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่' ต่อประชาชาติที่เขาไม่ได้เรียกโดยนามของเรา
-
2
|Isaías 65:2|
เรายื่นมือของเราออกตลอดวันต่อชนชาติที่มักกบฏ ผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดี ติดตามอุบายของตนเอง
-
3
|Isaías 65:3|
ชนชาติที่ยั่วเย้าเราให้กริ้วต่อหน้าอยู่เสมอ ทำการสักการบูชาตามสวน และเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ
-
4
|Isaías 65:4|
ผู้ยังคงอยู่ท่ามกลางอุโมงค์ฝังศพ และค้างคืนในโบราณสถาน ผู้กินเนื้อหมู และในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าสะอิดสะเอียน
-
5
|Isaías 65:5|
ผู้กล่าวว่า `ออกไปห่างๆ อย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า' เหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเรา เป็นไฟซึ่งไหม้อยู่วันยังค่ำ
-
6
|Isaías 65:6|
ดูเถิด มีเขียนไว้ต่อหน้าเราว่า `เราจะไม่นิ่งเฉย แต่เราจะตอบสนอง เออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของเขา
-
7
|Isaías 65:7|
ทั้งความชั่วช้าของเจ้า และความชั่วช้าของบรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลายรวมกันด้วย'" พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า "เขาได้เผาเครื่องหอมบนภูเขา และกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนิน เราจึงจะตวงกิจการเก่าเข้าไปในอกของเขา"
-
-
Sugestões
Clique para ler Apocalipse 1-3
21 de Dezembro LAB 721
ALGUMAS CARTAS PARA VOCÊ
2João, 3João e Judas
Você gosta de receber e ler cartas? Hoje tem três cartas para você abrir e apreciar. A princípio, uma delas foi escrita para Gaio, mas substitua o nome dele pelo seu, e personifique-se na carta, para ver que lições maravilhosas você pode tirar da mesma.
Judas escreveu “aos que foram chamados, amados por Deus”, ou seja, você, eu, todos nós cristãos. Mas, quem é a “senhora eleita” de 2João? Alguns dizem ser uma pessoa. Outros acreditam ser a igreja. Você sabe?
As evidências de que João talvez estivesse dirigindo sua carta à igreja, chamando-a de “senhora eleita, são os seguintes itens de coletividade, abaixo:
1)João precisou explicar que a carta era para ela, para os filhos, mas também para todos os crentes.
2)A palavra “conosco” do verso 2 mostra que a carta é tão coletiva, que é também para o próprio autor.
3)O insistente uso da palavra “vocês” (versos 6; 8; 10 e 12).
É possível ver que João esta escrevendo sua carta para uma pessoa pelo seguinte::
1)Em nenhum outro lugar a Bíblia chama a igreja de “senhora”. “Kuria” é um pronome de tratamento muito pessoal.
2)Ele dirige-se “aos seus filhos” e “também” a todos os que conhecem a verdade. Estes últimos são filhos da igreja, e não da senhora. Caso contrário, não faria sentido a diferenciação comparativa.
3)É pela razão acima que a epístola ora é pessoal, ora é coletiva.
4)Se a direção ao plural fosse para dizer que não existia um destinatário pessoal, então ele nem deve ter mandado a carta, porque era para ele também.
5)Note que o verso 4 diz “alguns dos seus filhos” e não “vocês”.
6)O pronome pessoal do caso oblíquo “lhe”, do verso 5, é muito pessoal.
7)Observe a expressão “os filhos da sua irmã” do verso 13:
a)Quando a Bíblia usa “mulher” para igreja verdadeira, a mulher é sempre singular, porque, nesta figuração, apenas uma mulher faz toda a representação universal do povo de Deus.
b)Se não fosse pessoal, a expressão deveria ser “seus filhos daqui”.
A conclusão é que João escreveu para uma senhora, pessoa real e física, e também para um grupo maior de outros crentes, que pudessem vir a ler a carta, como por exemplo você, em sua leitura bíblica de hoje.
Mas a melhor de todas as conclusões é:
“Àquele que é poderoso para impedi-los de cair e para apresentá-los diante da sua glória sem mácula e com grande alegria, ao único Deus, nosso Salvador, sejam glória, majestade, poder e autoridade, mediante Jesus Cristo, nosso Senhor, antes de todos os tempos, agora e para todo o sempre! Amém (Judas 24-25)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva