-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
21
|Rute 1:21|
Ako'y umalis na puno, at ako'y iniuwi ng Panginoon na walang dala. Bakit ninyo ako tinatawag na Noemi, yamang ang Panginoon ay nagpatotoo laban sa akin, at dinalamhati ako ng Makapangyarihan sa lahat?
-
22
|Rute 1:22|
Sa gayo'y nagsibalik si Noemi at si Ruth na Moabita, na kaniyang manugang na kasama niya, na nagsibalik mula sa lupain ng Moab: at sila'y nagsidating sa Bethlehem sa pasimula ng pagaani ng sebada.
-
1
|Rute 2:1|
At si Noemi ay may kamaganak ng kaniyang asawa, isang mayamang makapangyarihan, sa angkan ni Elimelech; at ang pangalan niya'y Booz.
-
2
|Rute 2:2|
At sinabi ni Ruth na Moabita kay Noemi, Paparoonin mo ako ngayon sa bukid, at mamulot ng mga uhay sa likuran niyaong aking kasumpungan ng biyaya sa paningin. At sinabi niya sa kaniya, Yumaon ka, anak ko.
-
3
|Rute 2:3|
At siya'y yumaon at naparoon, at namulot sa bukid sa likuran ng mga mangaani: at nagkataong dumating sa bahagi ng lupa na nauukol kay Booz, na sa angkan ni Elimelech.
-
4
|Rute 2:4|
At, narito, si Booz ay nanggaling sa Bethlehem, at nagsabi sa mga mangaani, Ang Panginoo'y sumainyo nawa. At sila'y sumagot sa kaniya, Pagpalain ka nawa ng Panginoon.
-
5
|Rute 2:5|
Nang magkagayo'y sinabi ni Booz sa kaniyang lingkod na kaniyang katiwala sa mga mangaani, Sinong babae ito?
-
6
|Rute 2:6|
At ang lingkod na katiwala sa mga mangaani ay sumagot at nagsabi, Siya'y babaing Moabita na bumalik na kasama ni Noemi na mula sa lupain ng Moab:
-
7
|Rute 2:7|
At kaniyang sinabi, Isinasamo ko sa iyong pamulutin mo ako, at papagtipunin sa likuran ng mga mangaani sa gitna ng mga bigkis. Sa gayo'y naparoon siya at nagpatuloy, sa makatuwid baga'y mula sa umaga hanggang ngayon, liban sa siya'y nagpahingang sangdali sa bahay.
-
8
|Rute 2:8|
Nang magkagayo'y sinabi ni Booz kay Ruth, Di mo ba naririnig, anak ko? Huwag kang mamulot sa ibang bukid, o lumagpas man dito, kundi manahan ka ritong malapit sa piling ng aking mga alilang babae.
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 1-3
05 de novembro LAB 675
DIA GRANDE
João 19-21
Acesse sua Bíblia em João 19:31. Neste versículo há uma dúvida muito freqüente, comum entre os leitores do livro de João. Eis o questionamento: “O que quer dizer a expressão ‘e era grande aquele sábado’, mencionada em João 19:31?”.
Teologicamente, a resposta é simples. Jesus morreu numa sexta feira, e no dia seguinte seria sábado. E eles disseram que aquele sábado seria grande. Como assim? Na realidade esta expressão não se refere ao tamanho cronométrico do dia. Aquele dia, como todos os outros, continuaria com vinte e quatro horas de duração. Naquele ano (31 d.C.) em que aconteceu esse ocorrido de João 19:31, nesse dia, ao qual essa passagem se refere, coincidiram o sábado semanal com o sábado da festa dos pães asmos. Quando um sábado cerimonial coincidia com um sábado semanal, que “era grande aquele dia de sábado”. Isso nós aprendemos a partir do conhecimento da cultura judaica, somado a um estudo atentivo de Levítico 23 e dos ensinamentos bíblicos sobre as festas (sábados) cerimoniais. Portanto, essa expressão “e era grande aquele dia de sábado” é a tradução, para o português de uma expressão idiomática hebraica que queria dizer que aquele dia tinha um significado sabático religioso duplo, pois nele estavam coincidindo duas observâncias.
Mas, pensando nas necessidades mais práticas, “e daí?”, perguntaríamos. O que isto tem a ver conosco, sobreviventes da pós-modernidade, no século XXI?
Abra a internet, num site de busca, e digite “Dia Mundial da Alegria”. Com apenas um “enter”, encontrei aqui em meu computador mais de 26700 ocorrências para esta palavra. Sites dos mais variados lugares do mundo, de alguma forma envolvidos com o Dia Mundial da Alegria. Você sabe o que é o Dia Mundial da Alegria? O Dia Mundial da Alegria tem sido relevante para a sua vida?
O Dia Mundial da Alegria é comemorado desde 07/07/2007. Anualmente durante um sábado por ano a Igreja Adventista do Sétimo Dia para suas atividades para celebrar de forma especial uma grande benção deixada por Deus: o próprio Sábado. Através de campanha comunicativa para toda a população, estes cristãos têm como objetivos: a) Mostrar para todos que o sábado é um dia especial santificado por DEUS (Exôdo 20:8); b)Demonstrar que guardá-lo não é um fardo para os adventistas, mas sim um dia de alegria e de ajudar o próximo.
É o que Jesus fazia. E foi o que Ele fez naquele “grande sábado”, há cerca de 2000 anos. É por isso que os projetos “Mutirão de Inverno (campanha beneficente)” e “Vida Por Vidas (doação de sangue)” acompanham as comemorações anuais “Dia Mundial da Alegria”.
Grande dia!
Esta é a relevância da verdadeira adoração.
Valdeci Júnior
Fátima Silva