-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
1
|Lamentações 1:1|
Ano't nakaupong magisa ang bayan na puno ng mga tao! Siya'y naging parang isang bao, na naging dakila sa gitna ng mga bansa! Siya na naging prinsesa sa gitna ng mga lalawigan, ay naging mamumuwis!
-
2
|Lamentações 1:2|
Siya'y umiiyak na lubha sa gabi, at ang mga luha niya ay dumadaloy sa kaniyang mga pisngi; sa lahat ng mangingibig sa kaniya ay walang umaliw sa kaniya: ginawan siya ng kataksilan ng lahat ng kaniyang mga kaibigan; sila'y naging kaniyang mga kaaway.
-
3
|Lamentações 1:3|
Ang Juda ay pumasok sa pagkabihag dahil sa pagdadalamhati, at sa kabigatan ng paglilingkod; siya'y tumatahan sa gitna ng mga bansa, siya'y walang masumpungang kapahingahan; inabot siya ng lahat na manghahabol sa kaniya sa mga gipit.
-
4
|Lamentações 1:4|
Ang mga daan ng Sion ay nangagluluksa, sapagka't walang pumaparoon sa takdang kapulungan; lahat niyang pintuang-bayan ay giba, ang mga saserdote niya'y nangagbubuntong-hininga: ang mga dalaga niya ay nangagdadalamhati, at siya'y nasa kahapisan.
-
5
|Lamentações 1:5|
Ang kaniyang mga kalaban ay naging pangulo, ang kaniyang mga kaaway ay nagsiginhawa; sapagka't pinagdalamhati siya ng Panginoon dahil sa karamihan ng kaniyang mga pagsalangsang: ang kaniyang mga batang anak ay pumasok sa pagkabihag sa harap ng kalaban.
-
6
|Lamentações 1:6|
At nawala ang buong kamahalan ng anak na babae ng Sion: ang kaniyang mga prinsipe ay naging parang mga usa na hindi makasumpong ng pastulan, at nagsiyaong walang lakas sa harap ng manghahabol.
-
7
|Lamentações 1:7|
Naaalaala ng Jerusalem sa kaarawan ng kaniyang pagdadalamhati at ng kaniyang mga karalitaan ang lahat niyang naging maligayang bagay ng mga kaarawan nang una: nang mahulog ang kaniyang bayan sa kamay ng kalaban, at walang sumaklolo sa kaniya, nakita siya ng mga kalaban, tinuya nila ang kaniyang mga pagkasira.
-
8
|Lamentações 1:8|
Ang Jerusalem ay lubhang nagkasala; kaya't siya'y naging parang maruming bagay; lahat ng nangagparangal sa kaniya ay humahamak sa kaniya, sapagka't kanilang nakita ang kaniyang kahubaran: Oo, siya'y nagbubuntong-hininga, at tumatalikod.
-
9
|Lamentações 1:9|
Ang kaniyang karumihan ay nasa kaniyang mga laylayan; hindi niya naalaala ang kaniyang huling wakas; kaya't siya'y nababa ng katakataka; siya'y walang mangaaliw; masdan mo, Oh Panginoon, ang aking pagdadalamhati; sapagka't ang kaaway ay nagmalaki.
-
10
|Lamentações 1:10|
Iginawad ng kalaban ang kaniyang kamay sa lahat niyang maligayang bagay; sapagka't nakita niya na ang mga bansa ay pumasok sa kaniyang santuario, yaong mga inutusan mo na huwag magsipasok sa iyong kapisanan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 11-12
18 de março LAB 443
DÊ ATENÇÃO!
Juízes 11-12
De toda a leitura bíblica de hoje, teve um verso que me chamou a atenção: “Entretanto, o rei de Amom não deu atenção à mensagem de Jefté” (Juízes 11:28). Você prestou bastante atenção nessas palavras? As palavras desse verso saltaram aos meus olhos porque eu já sabia que Jefté era um representante de Deus, um homem de Deus, que trabalhava para Deus. E a Bíblia faz questão de mencionar que o rei de Amon não deu atenção à mensagem dEle?
Ao continuar a leitura do texto, vemos o resultado. A leitura bíblica de hoje é muito fácil de entender. Ela nos mostra sobre como acontecem as vitórias e as derrotas no Senhor, sobre como é a luta do povo de Deus e, também, que mesmo entre os líderes, as pessoas públicas, existem as dificuldades. Os grandes também choram. Essa é a realidade.
Você chora? Qual é o seu tipo de choro? Existem choros bons e choros ruins, sabia? Por exemplo, os choros que foram levantados na casa do governador de Israel, Jefté, por causa da filha dele. Eram choros por causa de uma coisa nobre, que era a dedicação da filha dele ao serviço do Senhor. Choro de quem somente iria ficar com saudade, mas sabiam que estavam crescendo. Agora, eu fico imaginando como deve ter sido o choro dos amonitas que sobreviveram para chorar. Deve ter sido terrível. Naquela situação, teria sido melhor não ter sobrevivido para não ter que chorar.
Na realidade, o rei dos amonitas foi muito burro. Ele não deu atenção à mensagem de Deus. Como foi prepotente em querer saber mais que Deus! O Senhor, o Todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra, que sabe de todas as coisas e quer dar o melhor para nós está dizendo: “Vá por aqui que é melhor. Não vá por ali porque é perigoso”..., e o camarada tem a audácia de fazer o contrário.
Sabe, quando Deus diz: “Evite a cachaça!” é porque Ele já olha lá na frente e vê as famílias divididas, os acidentes de trânsito, o desemprego, a pobreza. Quando Ele diz: “Estude”, é porque sabe que, no futuro, você precisará de um emprego. Quando diz para se manter puro sexualmente, é porque Ele sabe do estrago emocional ou da felicidade familiar que aguarda você. Quando Ele pede para não trairmos nosso cônjuge, é porque não quer nos ver infelizes. É só isso. Ele quer nosso bem. Porém, se não damos ouvidos a Ele, aí não temos como escapar das conseqüências. Veja o que aconteceu com o rei de Amom.
E você, quer dar atenção à mensagem de hoje? Leia a Bíblia!
Valdeci Júnior
Fátima Silva