-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
10
|2 Coríntios 10:10|
Sapagka't, sinasabi nila, Ang kaniyang mga sulat, ay malaman at mabisa; datapuwa't ang anyo ng kaniyang katawan ay mahina, at ang kaniyang pananalita ay walang kabuluhan.
-
11
|2 Coríntios 10:11|
Bayaang isipin ng isang gayon ito, na, kung ano kami sa pananalita sa mga sulat pagka kami ay wala sa harapan, ay gayon din kami naman sa gawa pagka kami ay nahaharap.
-
12
|2 Coríntios 10:12|
Sapagka't hindi kami nangagmamatapang na makibilang o makitulad sa mga ilan doon sa mga nagmamapuri sa kanilang sarili: nguni't sila na sinusukat ang kanilang sarili sa kanila rin, at kanilang itinutulad ang sarili sa kanila rin ay mga walang unawa.
-
13
|2 Coríntios 10:13|
Datapuwa't hindi naman ipinagmamapuri ang labis sa aming sukat, kundi ayon sa sukat ng hangganang sa amin ay ipinamamahagi ng Dios, na gaya ng sukat, upang umabot hanggang sa inyo.
-
14
|2 Coríntios 10:14|
Sapagka't hindi kami nagsisilagpas ng higit, na waring hindi na namin kayo aabutin: sapagka't hanggang sa inyo naman ay nagsirating kami sa evangelio ni Cristo:
-
15
|2 Coríntios 10:15|
Na hindi namin ipinagmamapuri ang labis sa aming sukat, sa makatuwid baga'y ang mga gawa ng ibang mga tao; kundi yamang may pagasa, na ayon sa paglago ng inyong pananampalataya, kami'y pupurihin sa inyo ayon sa aming hangganan sa lalong kasaganaan,
-
16
|2 Coríntios 10:16|
Upang ipangaral ang evangelio sa mga dako pa roon ng lupain ninyo, at huwag kaming mangagmapuri sa hangganan ng iba tungkol sa mga bagay na nangahahanda na sa amin.
-
17
|2 Coríntios 10:17|
Datapuwa't ang nagmamapuri ay magmapuri sa Panginoon.
-
18
|2 Coríntios 10:18|
Sapagka't hindi subok ang nagtatagubilin sa kaniyang sarili, kundi ang ipinagtatagubilin ng Panginoon.
-
1
|2 Coríntios 11:1|
Kahimanawari'y mapagtiisan ninyo ako sa kaunting kamangmangan: nguni't tunay na ako'y inyong pinagtitiisan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 9-10
17 de março LAB 442
QUE TAL PARABOLIZAR?
Juízes 09-10
Para mim, é um prazer muito grande comentar sobre as preciosidades da Palavra de Deus. Mas aqui existe algo curioso. Esse meio que usamos para nos encontrar, nosso comentário, é um meio muito interessante pelo fato de que por só existir as palavras, mas por não podermos nos ver, ou por não podermos ver nada sobre o que estamos falando, acabamos usando nossa imaginação para criar na mente um cenário sobre as coisas que estamos falando. Por exemplo: se eu quiser falar para você sobre um elefante cor-de-rosa. Não tenho como mostrá-lo nem de verdade nem por ilustração gráfica. Mas, sem perceber, você já o visualizou, na sua mente, embora nunca tenha visto um deles. Sim ou não? E elefante cor-de-rosa existe? Você sabe que não. Mas isso é para percebermos como nossa mente é fértil.
Esse fato nos explica porque encontramos tantas parábolas na Bíblia. E, ao falar em parábolas, logo nos lembramos dos ensinos de Cristo, pois esse era um dos Seus métodos de ensino. Mas podemos encontrar parábolas no Velho Testamento também. Na leitura de hoje, há uma parábola, contada por Jotão.
E o que é uma parábola? É uma estória inventada para levar a imaginação das pessoas a compreender alguma lição que queremos ensinar e que faz a pessoa pensar em coisas mais concretas. É mais proveitoso para o ensino do que se ficássemos limitados ao campo abstrato das ideias.
E não há problema em usar tanto estórias fictícias como fatos verídicos para ilustrar algo que precisa ser esclarecido. O que não podemos, para efeito de uma ilustração ou qualquer outro motivo, é contar algo inventado ou repetir algo que ouvimos (sem saber ser uma história ou estória) dando a entender que seja um fato verídico. Se você vai usar uma parábola como ilustração, deve deixar bem entendido que aquilo não é um fato real.
Existem ilustrações de todo tipo. Tem umas que “viajam na maionese”. Mas essas são as que causam maior impacto para a mensagem que está sendo transmitida. Veja, por exemplo, a conferência pública dos vegetais na nossa leitura. Parece até um DVD que nosso bebê tem, onde os vegetais batem o maior papo. É curioso ver como as crianças aprendem assim.
Deus é muito didático. Quero apelar para que você não perca a oportunidade de fazer essa leitura, porque irá aprender. Ela influenciará sua vida, pois, acima de qualquer ilustração verbal ou escrita, a exortação é para que você seja uma ilustração viva para as pessoas no trato, na caridade, na fé, na pureza, nas boas ações e no seu palavreado.
Faça disso sua prioridade hoje e sempre!
Valdeci Júnior
Fátima Silva