-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
14
|Cantares 2:14|
Oh kalapati ko, na nasa mga bitak ng malalaking bato, sa puwang ng matarik na dako, ipakita mo sa akin ang iyong mukha, iparinig mo sa akin ang iyong tinig; Sapagka't matamis ang iyong tinig, at ang iyong mukha ay kahalihalina.
-
15
|Cantares 2:15|
Hulihin ninyo para sa atin ang mga sora, ang mga munting sora na naninira ng mga ubasan; sapagka't ang ating mga ubasan ay namumulaklak.
-
16
|Cantares 2:16|
Ang sinta ko ay akin, at ako ay kaniya: pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
-
17
|Cantares 2:17|
Hanggang sa ang araw ay lumamig, at ang mga lilim ay mawala, pumihit ka, sinta ko, at ikaw ay maging gaya ng usa o ng batang usa sa mga bundok ng Bether.
-
1
|Cantares 3:1|
Sa kinagabihan sa aking higaan, ay hinahanap ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa: aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
-
2
|Cantares 3:2|
Aking sinabi, ako'y babangon at liligid sa bayan, sa mga lansangan at sa mga maluwang na daan, aking hahanapin siya na sinisinta ng aking kaluluwa: aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
-
3
|Cantares 3:3|
Ang mga bantay na nagsisilibot sa bayan ay nasumpungan ako: na siya kong pinagsabihan, nakita baga ninyo siya na sinisinta ng aking kaluluwa?
-
4
|Cantares 3:4|
Kaunti lamang ang inilagpas ko sa kanila. Nang masumpungan ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa: pinigilan ko siya, at hindi ko binayaang umalis, hanggang sa siya'y aking nadala sa bahay ng aking ina, at sa silid niya na naglihi sa akin.
-
5
|Cantares 3:5|
Pinagbibilinan ko kayo, Oh mga anak na babae ng Jerusalem, alangalang sa mga usang lalake at babae sa parang, na huwag ninyong pukawin o gisingin man ang aking sinta, hanggang sa ibigin niya.
-
6
|Cantares 3:6|
Sino itong umaahong mula sa ilang na gaya ng mga haliging usok, na napapabanguhan ng mira at ng kamangyan, ng lahat na blanquete ng mangangalakal?
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 15-17
06 de junho LAB 523
DESESPERANÇADOS
JÓ 15-17
TV Novo Tempo, o canal da esperança. Rádio Novo Tempo, a voz da esperança. Rede Novo Tempo de Comunicação, transmitindo esperança. Www.esperanca.com.br , o site da esperança. Sinais de Esperança, o livro da esperança. Viva com Esperança, nome do projeto do impacto esperança. Lares de esperança, iniciativa missionária cristã. Futuro com esperança. Esperança, esperança, esperança... Você já ouviu falar?
A pregação do evangelho fala muito sobre esperança? Mas ainda assim, existe muita gente que não a tem. É um tremendo desafio. As pessoas que não conhecem a verdadeira esperança se julgam sábias em ter uma conscientização de que nunca se deve privar alguém da esperança, pois pode ser tudo que resta a tal pessoa. E aí vem aquele equivocado provérbio popular: “A esperança é a última que morre.” Engano. Para muita gente, a esperança já morreu faz tempo. Tem muita gente que, apesar de viver num contexto onde poderia receber esperança, vive sem ela.
Na leitura de hoje, conheça um homem desesperançado. Quer conhecê-lo falhando em ter ou, talvez, expressar ou apresentar esperança? “Foram-se os meus dias, os meus planos fracassaram, como também os desejos do meu coração. Andam querendo tornar a noite em dia; ante a aproximação das trevas dizem: ‘Vem chegando a luz’. Ora, se o único lar pelo qual espero é a sepultura, se estendo a minha cama nas trevas, se digo à corrupção mortal: Você é o meu pai, e se aos vermes digo: Vocês são minha mãe e minha irmã, onde está então minha esperança? Quem poderá ver alguma esperança para mim? Descerá ela às portas da sepultura? Desceremos juntos ao pó?” E assim é o clamor de quem está sofrendo.
Esse tem sido o bramido de muitas criaturas de Deus espalhadas por aí. Vagantes que apenas respiram e perambulam pra lá e prá cá, sem esperança, no mundo. A pessoa levanta-se pela manhã, toma seu desjejum e sai para a correria do dia. Trabalha, ganha dinheiro, se larga na cama e dorme até o próximo dia. Para quê? Pra comprar, comprar e comprar, sendo que amanhã vai morrer. É uma luta intensa, para daqui a 80 anos já ter deixado de existir. Mas daqui a cem anos, nenhum de nós que fazemos a máquina mover estará aqui. Seremos totalmente substituídos. Então, de que vale a pena viver? Esse é o fantasma que persegue uma pessoa que não sabe de onde veio, nem para onde vai, como evolucionistas, ateístas, etc. Gente sem esperança. O pior é que um filho de Deus também pode ser tentado. Jó sofreu com essa tentação.
Se você foi ou está sendo tentado, não pare! A esperança pode reaparecer.
Valdeci Júnior
Fátima Silva