-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
9
|Gênesis 48:9|
At sinabi ni Jose sa kaniyang ama, Sila'y aking mga anak, na silang mga ibinigay ng Dios sa akin dito. At kaniyang sinabi, Isinasamo ko sa iyo, na iyong dalhin sila rito sa akin, at sila'y aking babasbasan.
-
10
|Gênesis 48:10|
Ang mga mata nga ni Israel ay malabo na dahil sa katandaan, na ano pa't hindi na siya makakita. At kaniyang inilapit sila sa kaniya; at sila'y kaniyang hinagkan, at niyakap.
-
11
|Gênesis 48:11|
At sinabi ni Israel kay Jose, Hindi ko akalaing makita ang iyong mukha: at, narito, ipinakita sa akin ng Dios pati ng iyong binhi.
-
12
|Gênesis 48:12|
At sila'y pinagkuha ni Jose sa pagitan ng kaniyang mga tuhod; at siya'y nagpatirapa sa lupa.
-
13
|Gênesis 48:13|
At kapuwa dinala ni Jose, si Ephraim sa kaniyang kanang kamay, sa dakong kaliwang kamay ni Israel, at si Manases sa kaniyang kaliwang kamay, sa dakong kanang kamay ni Israel, at inilapit niya sa kaniya.
-
14
|Gênesis 48:14|
At iniunat ni Israel ang kaniyang kanang kamay, at ipinatong sa ulo ni Ephraim, na siyang bunso, at ang kaniyang kaliwang kamay ay sa ulo ni Manases, na pinapatnubayang sadya ang kaniyang mga kamay; sapagka't si Manases ang panganay.
-
15
|Gênesis 48:15|
At kaniyang binasbasan si Jose, at sinabi, Ang Dios na sa harap niya ay lumakad ang aking mga magulang na si Abraham at si Isaac, ang Dios na nagpakain sa akin sa buong buhay ko hanggang sa araw na ito,
-
16
|Gênesis 48:16|
Ang anghel na tumubos sa akin sa buong kasamaan, ay siya nawang magpala sa mga batang ito; at tawagin nawa sila sa aking pangalan, at sa pangalan ng aking mga magulang na si Abraham at si Isaac; at magsidami nawa silang totoo sa ibabaw ng lupa.
-
17
|Gênesis 48:17|
At nang makita ni Jose na ipinatong ng kaniyang ama ang kaniyang kanang kamay sa ulo ni Ephraim, ay minasama niya; at itinaas niya ang kamay ng kaniyang ama, upang ilipat sa ulo ni Manases mula sa ulo ni Ephraim.
-
18
|Gênesis 48:18|
At sinabi ni Jose sa kaniyang ama, Hindi ganyan, ama ko: sapagka't ito ang panganay; ipatong mo ang iyong kanang kamay sa kaniyang ulo.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 15-17
06 de junho LAB 523
DESESPERANÇADOS
JÓ 15-17
TV Novo Tempo, o canal da esperança. Rádio Novo Tempo, a voz da esperança. Rede Novo Tempo de Comunicação, transmitindo esperança. Www.esperanca.com.br , o site da esperança. Sinais de Esperança, o livro da esperança. Viva com Esperança, nome do projeto do impacto esperança. Lares de esperança, iniciativa missionária cristã. Futuro com esperança. Esperança, esperança, esperança... Você já ouviu falar?
A pregação do evangelho fala muito sobre esperança? Mas ainda assim, existe muita gente que não a tem. É um tremendo desafio. As pessoas que não conhecem a verdadeira esperança se julgam sábias em ter uma conscientização de que nunca se deve privar alguém da esperança, pois pode ser tudo que resta a tal pessoa. E aí vem aquele equivocado provérbio popular: “A esperança é a última que morre.” Engano. Para muita gente, a esperança já morreu faz tempo. Tem muita gente que, apesar de viver num contexto onde poderia receber esperança, vive sem ela.
Na leitura de hoje, conheça um homem desesperançado. Quer conhecê-lo falhando em ter ou, talvez, expressar ou apresentar esperança? “Foram-se os meus dias, os meus planos fracassaram, como também os desejos do meu coração. Andam querendo tornar a noite em dia; ante a aproximação das trevas dizem: ‘Vem chegando a luz’. Ora, se o único lar pelo qual espero é a sepultura, se estendo a minha cama nas trevas, se digo à corrupção mortal: Você é o meu pai, e se aos vermes digo: Vocês são minha mãe e minha irmã, onde está então minha esperança? Quem poderá ver alguma esperança para mim? Descerá ela às portas da sepultura? Desceremos juntos ao pó?” E assim é o clamor de quem está sofrendo.
Esse tem sido o bramido de muitas criaturas de Deus espalhadas por aí. Vagantes que apenas respiram e perambulam pra lá e prá cá, sem esperança, no mundo. A pessoa levanta-se pela manhã, toma seu desjejum e sai para a correria do dia. Trabalha, ganha dinheiro, se larga na cama e dorme até o próximo dia. Para quê? Pra comprar, comprar e comprar, sendo que amanhã vai morrer. É uma luta intensa, para daqui a 80 anos já ter deixado de existir. Mas daqui a cem anos, nenhum de nós que fazemos a máquina mover estará aqui. Seremos totalmente substituídos. Então, de que vale a pena viver? Esse é o fantasma que persegue uma pessoa que não sabe de onde veio, nem para onde vai, como evolucionistas, ateístas, etc. Gente sem esperança. O pior é que um filho de Deus também pode ser tentado. Jó sofreu com essa tentação.
Se você foi ou está sendo tentado, não pare! A esperança pode reaparecer.
Valdeci Júnior
Fátima Silva