-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
36
|Juízes 9:36|
At nang makita ni Gaal ang bayan, ay kaniyang sinabi kay Zebul, Narito, bumababa ang bayan mula sa taluktuk ng mga bundok. At sinabi ni Zebul sa kaniya, Iyong nakikita'y mga lilim ng mga bundukin, na parang mga lalake.
-
37
|Juízes 9:37|
At nagsalita uli si Gaal, at nagsabi, Tignan mo, bumababa ang bayan sa kalagitnaan ng lupain, at isang pulutung ay dumarating sa daan ng encina ng Meonenim.
-
38
|Juízes 9:38|
Nang magkagayo'y sinabi ni Zebul sa kaniya, Saan nandoon ngayon ang iyong bibig, na iyong ipinagsabi, Sino si Abimelech upang tayo'y maglingkod sa kaniya? hindi ba ito ang bayan na iyong niwalan ng kabuluhan? lumabas ka ngayon at lumaban sa kanila.
-
39
|Juízes 9:39|
At lumabas si Gaal sa harap ng mga lalake sa Sichem, at lumaban kay Abimelech.
-
40
|Juízes 9:40|
At hinabol ni Abimelech siya, at siya'y tumakas sa harap niya, at nabuwal ang maraming sugatan hanggang sa pasukan ng pintuang-bayan.
-
41
|Juízes 9:41|
At si Abimelech ay tumahan sa Aruma: at pinalayas ni Zebul si Gaal at ang kaniyang mga kapatid, upang sila'y huwag tumahan sa Sichem.
-
42
|Juízes 9:42|
At nangyari nang kinaumagahan, na ang baya'y lumabas sa parang; at kanilang isinaysay kay Abimelech.
-
43
|Juízes 9:43|
At kaniyang kinuha ang bayan, at binahagi niya ng tatlong pulutong, at bumakay sa parang; at siya'y tumingin, at narito, ang bayan ay lumabas sa kabayanan; at siya'y bumangon laban sa kanila, at sila'y sinaktan niya.
-
44
|Juízes 9:44|
At si Abimelech at ang mga pulutong na kasama niya ay nagsidaluhong at nagsitayo sa pasukan ng pintuan ng bayan: at ang dalawang pulutong ay nagsidaluhong doon sa lahat ng nasa bukid, at sila'y sinaktan nila.
-
45
|Juízes 9:45|
At lumaban si Abimelech sa bayan nang buong araw na yaon; at sinakop ang bayan, at pinatay ang bayan na nasa loob niyaon: at iginiba ang kabayanan at hinasikan ng asin.
-
-
Sugestões
Clique para ler Malaquias 1-4
03 de outubro LAB 642
“COMO UM REFINADOR E PURIFICADOR DE PRATA”
Malaquias
Hoje, dia três, quero estudar, com você, uma frase de Malaquias 3:3. Para nossa reflexão, trago aqui também uma pequena história ilustrativa. Mas antes, vamos ao versículo que trás a frase em questão. “Ele se assentará como um refinador e purificador de prata; purificará os levitas e os refinará como ouro e prata. Assim trarão ao SENHOR ofertas com justiça” (Malaquias 3:3).
Da mesma maneira que você está fazendo hoje, certa vez, um grupo de mulheres estudava o livro de Malaquias. E, ao se depararem com a frase acima, o estudo tomou um rumo inesperado. Pois, na realidade, elas depararam com um assunto do qual nada sabiam: “Ele se assentará como um refinador e purificador de prata...”.
Este verso as deixou intrigadas, pois elas não conseguiam entender seu significado. Parecia que aplicava-se ao caráter de Deus, mas como? Uma delas, porém, se ofereceu para tentar descobrir como se realizava o processo de refinamento da prata, até a próxima reunião.
O que ela fez? Entrou em contato com um ourives e marcou horário com ele. Não disse-lhe o motivo da sua curiosidade, mas, ainda assim conseguiu convencê-lo a deixá-la presenciar seu trabalho com a prata.
O homem colocou um pedaço do metal sobre o fogo e o aqueceu. Explicou que no processo de refinamento devia-se manter a prata no meio do fogo, onde as chamas eram mais quentes, de forma a queimar todas as impurezas.
Ela perguntou se era verdade que ele tinha que se sentar em frente ao fogo enquanto a prata estivesse sendo refinada. O ouvires respondeu que sim, pois tinha que ficar olhando o tempo todo para a prata, para evitar que ela fosse destruída pelo fogo.
A mulher, então, perguntou: “Como você sabe quando a prata já está purificada?”.
“Ah! é fácil, respondeu o ourives, quando eu vejo a minha imagem nela”.
Como Deus sabe, como o mundo pode saber, quando você já está purificado, meu amigo?
A resposta é fácil. É quando é possível ver a imagem de Deus em você.
O Senhor se dá ao trabalho de dar-lhe atenção exclusiva, para moldar-lhe o caráter. Imagine o grande ourives assentado, suando, concentrado, sem pestanejar, persistente, ansioso, perito, cauteloso, esperançoso, sem pensar em mais nada, concentrado no objetivo de transformar o que já é matéria-prima, em jóia preciosa: você. Mas não você como nasceu, um pecador. Não! Você como será, um justificado!
Diante disto, o que custa sentar-se também, como um leitor das escrituras, para hoje, terminar de ler o Antigo Testamento, e colaborar para a purificação desta prata preciosa de Deus? Faça-o, com a mesma dedicação de um ourives.
Valdeci Júnior
Fátima Silva