-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
11
|Lucas 12:11|
At pagka kayo'y dadalhin sa harap ng mga sinagoga, at sa mga pinuno, at sa mga may kapamahalaan, ay huwag kayong mangabalisa kung paano o ano ang inyong isasagot, o kung ano ang inyong sasabihin:
-
12
|Lucas 12:12|
Sapagka't ituturo sa inyo ng Espiritu Santo sa oras ding yaon ang inyong dapat sabihin.
-
13
|Lucas 12:13|
At sinabi sa kaniya ng isa sa karamihan, Guro, iutos mo sa aking kapatid na bahaginan ako ng mana.
-
14
|Lucas 12:14|
Datapuwa't sinabi niya sa kaniya, Lalake, sino ang gumawa sa aking hukom o tagapamahagi sa inyo?
-
15
|Lucas 12:15|
At sinabi niya sa kanila, Mangagmasid kayo, at kayo'y mangagingat sa lahat ng kasakiman: sapagka't ang buhay ng tao ay hindi sa kasaganaan ng mga bagay na tinatangkilik niya.
-
16
|Lucas 12:16|
At nagsaysay siya sa kanila ng isang talinghaga, na sinasabi, Ang lupa ng isang taong mayaman ay namumunga ng sagana:
-
17
|Lucas 12:17|
At iniisip niya sa sarili na sinasabi, Ano ang gagawin ko, sapagka't wala akong mapaglalagyan ng aking mga inaning bunga?
-
18
|Lucas 12:18|
At sinabi niya, Ito ang gagawin ko: igigiba ko ang aking mga bangan, at gagawa ako ng lalong malalaki; at doon ko ilalagay ang lahat ng aking butil at aking mga pag-aari.
-
19
|Lucas 12:19|
At sasabihin ko sa aking kaluluwa, Kaluluwa, marami ka nang pag-aaring nakakamalig para sa maraming taon; magpahingalay ka, kumain ka, uminom ka, matuwa ka.
-
20
|Lucas 12:20|
Datapuwa't sinabi sa kaniya ng Dios, Ikaw na haling, hihingin sa iyo sa gabing ito ang iyong kaluluwa; at ang mga bagay na inihanda mo, ay mapapa sa kanino kaya?
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva