-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
11
|LevÃtico 20:11|
At ang lalaking sumiping sa asawa ng kaniyang ama, ay kahubaran ng kaniyang ama ang kaniyang inilitaw: kapuwa sila papatayin na walang pagsala; mabububo ang dugo nila sa kanila.
-
12
|LevÃtico 20:12|
At kung ang isang lalake ay sumiping sa kaniyang manugang, ay kapuwa sila papatayin; sila'y gumawa ng kahalayhalay; mabububo ang kanilang dugo sa kanila.
-
13
|LevÃtico 20:13|
At kung ang isang lalake ay sumiping sa kapuwa lalake, na gaya ng pagsiping sa babae: ay kapuwa sila nagkasala ng karumaldumal: sila'y papatayin na walang pagsala: mabububo ang kanilang dugo sa kanila.
-
14
|LevÃtico 20:14|
At kung ang isang lalake ay magasawa sa isang babae at sa kaniyang ina, ay kasamaan; susunugin sa apoy kapuwa siya at sila; upang huwag magkaroon ng kasamaan sa inyo.
-
15
|LevÃtico 20:15|
At kung ang isang lalake ay makiapid sa hayop, ay papatayin na walang pagsala: at papatayin din ninyo ang hayop.
-
16
|LevÃtico 20:16|
At kung ang isang babae ay lumapit sa alin mang hayop at pasiping ay papatayin mo ang babae at ang hayop: sila'y papatayin na walang pagsala; mabububo ang kanilang dugo sa kanila.
-
17
|LevÃtico 20:17|
At kung kunin ng isang lalake ang kaniyang kapatid na babae, na anak ng kaniyang ama o anak ng kaniyang ina, at kaniyang makita ang kaniyang kahubaran, at makita ng babae ang kahubaran niya: ay bagay na kahalayhalay nga; at sila'y ihihiwalay sa paningin ng mga anak ng kanilang bayan: ang kahubaran ng kaniyang kapatid na babae ay inilitaw niya; kaniyang tataglayin ang kasamaan niya.
-
18
|LevÃtico 20:18|
At kung ang isang lalake ay sumiping sa isang babaing may karumalan, at ilitaw ang kahubaran niya; ay kaniyang hinubdan ang agas niya, at siya naman ay lumitaw ng agas ng kaniyang dugo: at sila'y kapuwa ihihiwalay sa kanilang bayan.
-
19
|LevÃtico 20:19|
At huwag mong ililitaw ang kahubaran ng kapatid na babae ng iyong ina, ni ng kapatid na babae ng iyong ama: sapagka't hinubdan niya ang kaniyang kamaganak na malapit: kapuwa magtataglay ng kanilang kasamaan.
-
20
|LevÃtico 20:20|
At kung ang isang lalake ay sumiping sa asawa ng kaniyang amain ay kaniyang inilitaw ang kahubaran ng kaniyang amain: tataglayin nila ang kanilang kasalanan; mamamatay silang walang anak.
-
-
Sugestões
Clique para ler Sofonias 1-3
27 de setembro LAB 636
SOFONIAS ENSINA
Sofonias
Sofonias, assim como IsaÃas, era profeta de sangue real. Ele viveu na mesma época em que ministravam também uma mulher chamada Hulda, a profetisa, e o conhecido profeta Jeremias, durante o reinado de Josias. Este profeta, Sofonias, era tataraneto do importante rei Ezequias. Portanto, era um homem de posição e prestigio entre o povo. Ele profetizou logo depois da primeira reforma de Josias. Era uma época muito difÃcil. Os reis que haviam reinado antes, Manasses de Amon, haviam levado a nação a uma profunda apostasia, de forma que o povo praticava idolatria como algo comum de seu cotidiano. Este é o único livro profético em que a genealogia do profeta se remonta a quatro gerações.
O livro divide-se em três partes: a) O dia da ira do Senhor (Sofonias 1:1-18); b) Os juÃzos contra as nações vizinhas (Sofonias 2:1-15); e c) O pecado de Jerusalém e a sua redenção (Sofonias 3:1-20).
O nome Sofonias significa "o Senhor o escondeu". O tema de sua mensagem é que o Senhor ainda está firmemente em controle do Seu mundo, apesar das aparências contrárias, e que comprovará isto no futuro próximo ao aplicar um castigo terrivel sobre a nação desobediente de judá, e completa destruição sobre as nações pagãs gentias. somente através dum arrependimento em tempo é que haveria possibilidade de escape a esta ira.
O profeta Sofonias também ensina que o coração pobre é o único que ama sem limites, que pratica a justiça e põe sua esperança no Senhor Deus. É claro que esse parâmetro de pobreza-riqueza, ainda que ilustrado pelos bens materiais, transcende aos mesmos. É possÃvel que um coração que possua muitos bens não tenha espÃrito altivo, assim como também é possÃvel que um coração destituÃdo de bens esteja cheio de orgulho. Mas Jesus explicou bem isto, em Mateus 5, quando disse que bem-aventurados são os pobres de espÃrito, porque deles é o reino dos céus.
Mas a mensagem central deste livro é quanto à brevidade do Dia do Senhor. Sofonias faz questão de demonstrar claramente quais são as implicações da chegada deste dia da vinda de Deus, como cumprimento de todo o Seu propósito para com a humanidade. A revelação de Sofonias e dos demais profetas acerca de Deus é pálida. Na profecia, fica claro que será em Sua vinda que o Senhor se revelará em toda a Sua plenitude.
E nisto está a beleza do sonho que Deus tem para nós, que pode ser apreciado no último verso do livro, como uma mensagem de esperança para nós cristãos, que temos uma só fé, mas estamos dispersos por este mundo cheio de perversos. Leia em sua BÃblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva