-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
11
|Levítico 8:11|
At winisikan niya niyaon ang ibabaw ng dambana na makapito, at pinahiran ng langis ang dambana at ang lahat ng kasangkapan niyaon, at ang hugasan at ang tungtungan niyaon, upang ariing banal.
-
12
|Levítico 8:12|
At binuhusan ng langis na pang-pahid ang ulo ni Aaron, at pinahiran niya ng langis siya upang papagbanalin.
-
13
|Levítico 8:13|
At pinalapit ni Moises ang mga anak ni Aaron, at sila'y sinuutan ng mga kasuutan, at binigkisan ng mga pamigkis, at itinali sa kanilang ulo ang mga tiara; gaya ng iniutos ng Panginoon kay Moises.
-
14
|Levítico 8:14|
At kaniyang inilapit ang torong handog dahil sa kasalanan: at ipinatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang mga kamay nila sa ulo ng torong handog dahil sa kasalanan.
-
15
|Levítico 8:15|
At pinatay niya; at kumuha si Moises ng dugo at ipinahid ng kaniyang daliri sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana sa palibot, at nilinis ang dambana, at ang dugo'y ibinuhos sa tungtungan ng dambana, at inaring banal upang pagtubusan.
-
16
|Levítico 8:16|
At kinuha niya ang lahat ng taba na nasa ibabaw ng mga lamang loob, at ang lamad ng atay, at ang dalawang bato, at ang taba ng mga yaon, at sinunog ni Moises sa ibabaw ng dambana.
-
17
|Levítico 8:17|
Datapuwa't ang toro, at ang balat, at ang laman, at ang dumi, ay sinunog niya sa apoy sa labas ng kampamento; gaya ng iniutos ng Panginoon kay Moises.
-
18
|Levítico 8:18|
At iniharap niya ang tupang lalake na handog na susunugin: at ipinatong ni Aaron at ng kaniyang mga anak ang mga kamay nila sa ulo ng tupa.
-
19
|Levítico 8:19|
At kaniyang pinatay yaon: at iniwisik ni Moises ang dugo sa ibabaw ng dambana sa palibot.
-
20
|Levítico 8:20|
At kinatay niya ang tupa; at sinunog ni Moises ang ulo, at ang mga putolputol, at ang taba.
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Samuel 1-4
01 de abril LAB 457
CURRÍCULO, BIOGRAFIA OU EXEMPLO DE VIDA?
2Samuel 01-04
Davi recebeu a notícia da morte de Saul e Jônatas. Você acha que ele fez um lamento por isso? E por que lamentar? Quais haviam sido os históricos desses dois falecidos? O de Saul, não poderíamos chamá-lo de nada mais que um currículo medíocre (em arquivo morto). O de Jônatas, uma pequena e curta biografia. A quem você se compara?
Compartilhando um pouco de nós com você, no dia em que fomos ordenados ao ministério, no boletim da programação, havia o seguinte texto (adaptado):
“Filho de Valdeci G. S. e Maria das Graças O. S., Valdeci G. S. Junior, nascido em 07/04/ dos anos setenta, na cidade de São Paulo, durante sua infância, frequentou uma pequena igreja familiar. Tanto nas igrejas que frequentou, quanto nas escolas cristãs em que estudou (institutos cristãos em São Paulo, Goiás e Paraná), sempre gostou de envolver-se com as atividades eclesiásticas, participando e liderando.
“Apaixonado pelo trabalho de Deus, sentiu-se tão grato por tudo o que Jesus já havia lhe feito, que resolveu também dar-Lhe o seu melhor, dedicando-se a trabalhar integralmente para Ele enquanto vivesse. Foi aí que, após ter se formado em Processamento de Dados, resolveu trocar sua vida de trabalho na área da informática para estudar numa escola que prepara missionários. Mas foi apenas na prática de evangelismo do terceiro ano de teologia que se sentiu realmente atraído pelo ministério pastoral efetivo.
“Nessa ocasião, a outra metade desse embrião missionário entrou em cena: Fátima, gaúcha de Rolante que, também interessada em servir a Deus integralmente, somou-se ao Valdeci para formar o casal ministerial.
“Em 2003 e 2004, enquanto Valdeci Junior servia à obra de Deus na área da educação em Brasília, Fátima terminou sua faculdade em São Paulo, formando-se em Letras.
“Em 2005, agora casados, Valdeci e Fátima passaram a servir à igreja na Escola Bíblica da Rede Novo Tempo de Comunicação. E desde então, são um casal apaixonado por comunicação, mas, acima de tudo, pela motivação de “ir aonde Deus mandar”.
“Atualmente, seu ministério é ‘ajudar’ a Jesus quanto à Sua preocupação descrita em João 10:16: ‘Tenho outras ovelhas que não são deste aprisco. É necessário que eu as conduza também. Elas ouvirão a minha voz, e haverá um só rebanho e um só pastor’.”
E eu fiquei pensando: essa é a minha história? O que é isso diante da História ou do plano da redenção? Um nada! Eu me compararia ao que descrevi de Jônatas: uma pequena e curta biografia. Mas quando olho para Davi... Ele recebeu a unção, e seu histórico foi um belo exemplo de vida.
Seja esse o nosso alvo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva