-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Cornilescu
-
-
1
|Êxodo 36:1|
Beţaleel, Oholiab, şi toţi bărbaţii iscusiţi în cari pusese Domnul înţelepciune şi pricepere, ca să ştie să facă lucrările rînduite pentru slujba sfîntului locaş, au făcut totul după cum poruncise Domnul.
-
2
|Êxodo 36:2|
Moise a chemat pe Beţaleel, Oholiab, şi pe toţi bărbaţii iscusiţi în mintea cărora pusese Domnul pricepere, şi anume pe toţi cei cu tragere de inimă la lucrul acesta ca să -l facă.
-
3
|Êxodo 36:3|
Ei au luat dinaintea lui Moise toate prinoasele, pe cari le aduseseră copiii lui Israel ca să facă lucrările rînduite pentru slujba sfîntului locaş. Chiar şi dupăce se începuse lucrarea, tot se mai aduceau lui Moise, în fiecare dimineaţă, daruri de bună voie.
-
4
|Êxodo 36:4|
Atunci toţi bărbaţii iscusiţi, prinşi la toate lucrările sfîntului locaş, şi-au lăsat fiecare lucrul pe care -l făceau,
-
5
|Êxodo 36:5|
şi au venit de au spus lui Moise: ,,Poporul aduce mult mai mult decît trebuie pentru facerea lucrărilor, pe cari a poruncit Domnul să le facem.``
-
6
|Êxodo 36:6|
Moise a pus să strige în tabără că nimeni, fie bărbat fie femeie, să nu mai aducă daruri pentru sfîntul locaş. Au oprit astfel pe popor să mai aducă daruri.
-
7
|Êxodo 36:7|
Materialul adus era de ajuns pentru toate lucrările cari trebuiau făcute, ba încă mai şi trecea.
-
8
|Êxodo 36:8|
Toţi bărbaţii iscusiţi şi lucrătorii au făcut cortul din zece covoare de in subţire şi răsucit din fir albastru, purpuriu şi cărmiziu; pe ele au ţesut heruvimi lucraţi cu măiestrie.
-
9
|Êxodo 36:9|
Lungimea unui covor era de douăzeci şi opt de coţi; iar lăţimea unui covor era de patru coţi. Toate covoarele aveau aceeaş măsură.
-
10
|Êxodo 36:10|
Cinci din aceste covoare au fost prinse la un loc; celelalte cinci de asemenea au fost prinse la un loc.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 22-24
09 de junho LAB 526
EU NÃO ENTENDO
JÓ 22-24
Hoje, quero fazer um alerta: nem tudo o que você ler, isoladamente, pode tomar como verdade para sua vida, no sentido de aplicar o texto do jeito que está escrito. Se olhar para o livro de Jó como um todo, ele é excelente para ser aplicado na nossa vida. Porém, em detalhes isolados, é preciso tomar cuidado com a interpretação. Assim como em outras partes, a Bíblia mostra ações que os personagens fizeram, que eram erradas, justamente para não cairmos nos mesmos erros e fazermos as mesmas coisas. Da mesma forma, em Jó, o Livro Sagrado mostra pensamentos dos personagens, que eram errados, com a intenção de relatar os pensamentos errados deles e, também, para não cairmos nos mesmos erros de pensar com os mesmos equívocos.
Em Jó 22, encontramos Elifaz acusando a Jó de pecados específicos. Ele estava mentindo. E como o diabo é o pai da mentira, podemos deduzir que Elifaz estava sendo usado por Satanás. A provação de Jó não foi só por perder os bens materiais, os filhos e a saúde. Também fez parte das suas lutas, o “blá-blá-blá” mentiroso, injusto e acusador daqueles infames e infelizes que se diziam amigos. No entanto, no nível da linguagem e ideias, na realidade, eram verdadeiros inimigos. Elifaz tentou forçar Jó a se sentir culpado para com Deus, e então merecedor daqueles problemas, como se os problemas fossem castigos.
O comentário Bíblico SDABC, pág. 1140, deixa bem claro, que com essa atitude, os amigos de Jó e, especificamente, Elifaz, estavam retratando a Deus de maneira errônea. Então, como iremos formar um conceito do que é ou como é a Divindade a partir de um pensamento herege desse? A Bíblia não é herética, ela mostra o herege. Precisamos tomar os devidos cuidados ao ler a Bíblia para não sermos enganados e não cairmos num erro simplório de uma interpretação de texto mal feita.
Há momentos em que temos de admitir que não existem todas as respostas. Que professor tem mais moral diante dos alunos: aquele que tenta responder todas as perguntas, nem que seja enrolando e saindo pela tangente, ou aquele que responde honestamente o que sabe e é sincero o suficiente para dizer um “não sei”?
No trecho bíblico que estamos lendo, vemos o Bildade, Zofar, Elifaz e Jó discutindo, argumentando. Os amigos sabichões “têm” todas as respostas, mas são os mais burros. Jó, justamente por admitir que não tinha todas as respostas, se saiu como o mais sábio.
Jó não tinha uma compreensão plena daquilo que estava acontecendo. E mesmo sem entender, não se deu por vencido, preferiu confiar em Deus. Confie, você também!
Valdeci Júnior
Fátima Silva