-
-
Thai from KJV -
-
40
|Daniel 2:40|
และจะมีราชอาณาจักรที่สี่แข็งแรงดั่งเหล็ก เพราะเหล็กตีสิ่งทั้งหลายให้หักเป็นชิ้นๆและปราบสิ่งทั้งปวงลงได้ ราชอาณาจักรนั้นจะหัก และทุบสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ดังเหล็กซึ่งทุบให้แหลก
-
41
|Daniel 2:41|
ดั่งที่พระองค์ทอดพระเนตรเท้าและนิ้วเท้า เท้าเป็นดินช่างหม้อบ้าง เหล็กบ้าง จะเป็นราชอาณาจักรประสม แต่ความแข็งแกร่งของเหล็กจะยังอยู่ในนั้นบ้าง ดังที่พระองค์ทอดพระเนตรเหล็กปนดินเหนียว
-
42
|Daniel 2:42|
และนิ้วเท้าเป็นเหล็กปนดินฉันใด ราชอาณาจักรนั้นจึงแข็งแรงบ้างเปราะบ้างฉันนั้น
-
43
|Daniel 2:43|
ดังที่พระองค์ทอดพระเนตรเหล็กปนดินเหนียว ราชอาณาจักรจะปนกันด้วยเชื้อสายของมนุษย์ แต่จะไม่ยึดกันแน่นไว้ได้อย่างเดียวกับที่เหล็กไม่ประสมเข้ากับดิน
-
44
|Daniel 2:44|
และในสมัยของกษัตริย์เหล่านั้น พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์จะทรงสถาปนาราชอาณาจักรหนึ่ง ซึ่งไม่มีวันทำลายเสียได้ หรือราชอาณาจักรนั้นจะไม่ตกไปแก่ชนชาติอื่น ราชอาณาจักรนั้นจะกระทำให้บรรดาราชอาณาจักรเหล่านี้แตกเป็นชิ้นๆถึงอวสาน และราชอาณาจักรนั้นจะตั้งมั่นอยู่เป็นนิตย์
-
45
|Daniel 2:45|
ดังที่พระองค์ทอดพระเนตรก้อนหินถูกตัดออกจากภูเขามิใช่ด้วยมือ และก้อนหินนั้นได้กระทำให้เหล็ก ทองสัมฤทธิ์ ดิน เงิน และทองคำแตกเป็นชิ้นๆ พระเจ้ายิ่งใหญ่ได้ทรงให้กษัตริย์รู้ว่าอะไรจะบังเกิดมาภายหลังนี้ พระสุบินนั้นเที่ยงแท้และคำแก้พระสุบินก็แน่นอน"
-
46
|Daniel 2:46|
แล้วกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ก็ทรงกราบลงและเคารพดาเนียล และมีพระบัญชาให้นำเครื่องบูชาและเครื่องหอมมาถวายดาเนียล
-
47
|Daniel 2:47|
กษัตริย์ตรัสกับดาเนียลว่า "แน่นอนทีเดียว พระเจ้าของท่านเป็นพระเจ้าของพระทั้งหลาย และทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของกษัตริย์ทั้งปวง ทรงเป็นผู้เผยความลึกลับเพราะท่านสามารถที่จะเผยความลึกลับนี้ได้"
-
48
|Daniel 2:48|
ฝ่ายกษัตริย์ก็พระราชทานยศชั้นสูง และของพระราชทานยิ่งใหญ่เป็นอันมากแก่ดาเนียล และแต่งตั้งให้เป็นผู้ครอบครองหมดเมืองบาบิโลน และเป็นประธานใหญ่ของนักปราชญ์ทั้งสิ้นแห่งบาบิโลน
-
49
|Daniel 2:49|
ดาเนียลก็กราบทูลขอต่อกษัตริย์และพระองค์ทรงตั้งให้ชัดรัค เมชาคและเอเบดเนโกเป็นผู้จัดธุรกิจในเมืองบาบิโลน แต่ดาเนียลยังคงอยู่ในราชสำนัก
-
-
Sugestões
Clique para ler Salmos 86-89
30 de junho LAB 547
IDENTIFICAÇÕES COMUNS
SALMOS 86-89
Acabei de receber, ler e orar por uma mensagem que veio pela internet, um e-mail. É que sou cadastrado no site www.bibliaonline.net como intercessor. Ou seja, nesse site tem um lugar em que podemos nos cadastrar para receber pedidos de oração e orar por eles. Muitas outras pessoas entram em sites como www.lugardepaz.com.br, www.jesusvoltara.com.br, www.esperanca.com.br e fazem seus pedidos. Então, os milhares pedidos de oração que são feitos neles são distribuídos para os colaboradores do BibliaOnLine, a fim de que a intercessão seja feita. Como colaborador intercessor, recebo um e-mail semanal com alguns desses pedidos. Há pouco tempo, recebi o e-mail com os pedidos, abri e estava lendo e orando pela necessidade de cada uma das pessoas. É um ministério de oração intercessória. Orar uns pelos outros nos faz muito bem.
É interessante ver como Deus guia as coisas. A atividade que fiz antes de dedicar esse tempo orando por esses amigos internautas foi justamente fazer a leitura bíblica de hoje. Ao ler os versos, não conseguia me segurar sem orar. Incrível! Parecia que muitas das palavras dos salmistas eram palavras minhas. Enquanto ia lendo, meio que pensando, meio que dizendo assim: “É, Senhor, é isso mesmo que estou sentindo! Essa é minha necessidade. Sou eu falando Contigo. Meu Deus, é desse jeito que o vejo, é dessa forma que o louvo”, eu ia me identificando com os salmistas nas orações deles. Ao terminar a leitura, pensei que devem existir outras pessoas que também fazem isso.
Você já fez isso alguma vez? Ler um salmo, que é uma oração a Deus, e se identificar com ele? Dá impressão que as palavras dele servem como palavras suas para Deus. Sem perceber, ao invés de apenas ler, começa a orar ao mesmo tempo? Fiquei pensando que isso já deve ter acontecido com alguns, mas com muita gente não. Imagino a quantidade de pessoas que perdem a oportunidade de ter essa intimidade com Deus porque não leem a Bíblia. Ah, se as pessoas lessem a Bíblia! Não seria uma bênção se as pessoas ficassem mais “Por Dentro da Bíblia”?
Fico olhando para esses salmistas, os autores dos salmos, e fico olhando para esses internautas, que escrevem seus pedidos de oração. Como são parecidos! Como somos parecidos! Você, eles e eu. Somos filhos de Deus que sofrem, mas que, ao mesmo tempo, esperam uma resposta do Senhor. Embora cansados, seguimos lutando, olhando para esse Deus, na esperança de que o que ainda temos é Ele que tem sustentado.
E aí questiono: Até quando, Senhor? E eu mesmo respondo: Até o dia em que estivermos todos juntos, felizes, lá no Céu. Amém!
Valdeci Júnior
Fátima Silva