-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Thai from KJV -
-
1
|Josué 17:1|
ที่ดินตามสลากเป็นอย่างนี้ที่ตกแก่ตระกูลมนัสเสห์ เพราะเป็นบุตรหัวปีของโยเซฟ ส่วนมาคีร์บุตรหัวปีของมนัสเสห์ บิดาของกิเลอาด ได้รับเมืองกิเลอาดและเมืองบาชานเป็นส่วนแบ่ง เพราะว่าเขาเป็นทหาร
-
2
|Josué 17:2|
และที่ดินตามสลากตกแก่คนมนัสเสห์ที่เหลืออยู่ตามครอบครัว คือคนอาบีเยเซอร์ คนเฮเลค คนอัสรีเอล คนเชเคม คนเฮเฟอร์ และคนเชมีดา บุคคลเหล่านี้เป็นบุตรชายของมนัสเสห์ ผู้เป็นบุตรชายของโยเซฟ ตามครอบครัวของเขา
-
3
|Josué 17:3|
ฝ่ายเศโลเฟหัดบุตรชายของเฮเฟอร์ บุตรชายของกิเลอาด บุตรชายของมาคีร์ บุตรชายของมนัสเสห์ไม่มีบุตรผู้ชาย มีแต่บุตรสาว และต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรสาวของเขาคือ มาลาห์ โนอาห์ ฮกลาห์ มิลคาห์ และทีรซาห์
-
4
|Josué 17:4|
เขาเข้ามาหาเอเลอาซาร์ปุโรหิตและโยชูวาบุตรชายนูนและต่อหน้าบรรดาประมุขแล้วกล่าวว่า "พระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชาโมเสสไว้ว่า ให้ข้าพเจ้าทั้งหลายรับส่วนมรดกในหมู่ญาติพี่น้องของข้าพเจ้าทั้งหลายได้" ดังนั้นท่านจึงให้มรดกแก่คนเหล่านี้ในหมู่พี่น้องของบิดาของเขา ตามพระบัญญัติแห่งพระเยโฮวาห์
-
5
|Josué 17:5|
ดังนี้แหละส่วนที่ตกแก่คนมนัสเสห์จึงมีสิบส่วน นอกเหนือดินแดนกิเลอาดและบาชานซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น
-
6
|Josué 17:6|
เพราะว่าบุตรสาวของมนัสเสห์ก็ได้รับมรดกพร้อมกับบุตรชายของท่านด้วย แผ่นดินกิเลอาดนั้นได้ตกเป็นส่วนของบุตรชายมนัสเสห์ที่เหลืออยู่
-
7
|Josué 17:7|
เขตแดนของมนัสเสห์ตั้งต้นจากอาเชอร์จนถึงมิคเมธัท ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองเชเคมแล้ว พรมแดนก็ยื่นไปทางมือขวาถึงที่ของชาวเมืองเอนทัปปูวาห์
-
8
|Josué 17:8|
แผ่นดินเมืองทัปปูวาห์เป็นของมนัสเสห์ แต่ตัวเมืองทัปปูวาห์ซึ่งอยู่ที่พรมแดนของมนัสเสห์นั้นเป็นของคนเอฟราอิม
-
9
|Josué 17:9|
แล้วพรมแดนก็ลงไปถึงแม่น้ำคานาห์ หัวเมืองเหล่านี้ซึ่งอยู่ทางทิศใต้แม่น้ำในท่ามกลางหัวเมืองของมนัสเสห์นั้นเป็นของเอฟราอิม แล้วพรมแดนของมนัสเสห์ก็ขึ้นไปทางด้านเหนือของแม่น้ำไปสิ้นสุดลงที่ทะเล
-
10
|Josué 17:10|
แผ่นดินทางด้านใต้เป็นของเอฟราอิม และแผ่นดินทางด้านเหนือเป็นของมนัสเสห์ มีทะเลเป็นพรมแดน ทางเหนือจดดินแดนอาเชอร์ และทางทิศตะวันออกจดอิสสาคาร์
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 5-7
24 de julho LAB 571
ELE CHAMA
Isaías 05-07
Senti Deus me chamando, através de uma música que ouvi. Era a primeira vez que eu a ouvia. Você já sentiu um chamado de Deus? E o chamado que veio à minha consciência era como se Deus estivesse me dizendo mais ou menos assim: “Valdeci, meu filho, você está correndo tanto, pra lá e pra cá... Venha aqui! Gaste tempo comigo. Relaxe-se! Esqueça do estresse desta sua correria louca, pelo menos por um pouco, e descanse na minha presença. Invista o melhor do seu tempo em adoração e sinta o que a minha glória pode fazer por você, se você estiver em comunhão e devoção comigo”.
Quando senti este chamado de Deus direto pra mim, a música que falava ao meu coração era uma canção escrita por Chris Falson: “I See The Lord”. Se eu fosse afinado, eu cantaria poderia, algum dia, cantá-la para você. Mas deixa pra lá. O que importa é que trata-se de um canto realmente muito lindo. Nele, esse compositor australiano, conseguiu pegar chamado feito a Isaías (capítulo 6), na presença do Senhor, há cerca de dois milênios e meio, e colocar, em tal cenário de adoração um clima contemporâneo perfeito. E agora, em pleno século XXI, confesso-lhe que já usei essa música para fazer o meu culto pessoal, louvando a Deus, e derramando minha alma perante Ele, sozinho, mas realmente como se a presença dEle estivesse ali comigo, no meu quarto, no meu escritório, muitas e muitas vezes. Estar na presença do Senhor, através da adoração e do louvor, é uma bênção.
E através da leitura da Bíblia também, não é mesmo? O louvor que brota do nosso interior com toda emoção devida é muito mais pleno se for acompanhado, precedido, ou seguido pela leitura e pelo estudo da Palavra de Deus. Tudo isso é adoração. O objetivo da música na adoração é, também, provocar, no adorador, o prazer de estar na presença do Senhor. E o objetivo da palavra na adoração é instruir o adorador sobre o que é estar na presença do Senhor. É isso que você encontra na leitura de hoje.
Isaías foi intimado a estar na presença de Deus: “Vi o Senhor assentado num trono alto e exaltado, e a aba de sua veste enchia o templo. Acima dele estavam serafins; cada um deles tinha seis asas: com duas cobriam o rosto, com duas cobriam os pés e com duas voavam. E proclamavam uns aos outros: “Santo, santo, santo é o Senhor dos exércitos, a terra inteira está cheia da sua glória”. Essa foi a impressão que Isaías teve: a mesma que a leitura bíblica objetiva causar em você.
Valdeci Júnior
Fátima Silva