-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Νέα Ελλη
-
-
1
|Juízes 11:1|
[] Και ο Ιεφθαε ο Γαλααδιτης ητο δυνατος εν ισχυι· και ητο υιος γυναικος πορνης, και εγεννησεν ο Γαλααδ τον Ιεφθαε.
-
2
|Juízes 11:2|
Και εγεννησεν η γυνη του Γαλααδ εις αυτον υιους· και ηυξηθησαν οι υιοι της γυναικος και απεβαλον τον Ιεφθαε, λεγοντες προς αυτον, Δεν θελεις κληρονομησει εν τω οικω του πατρος ημων· διοτι εισαι υιος γυναικος ξενης.
-
3
|Juízes 11:3|
Και εφυγεν ο Ιεφθαε απο προσωπου των αδελφων αυτου και κατωκησεν εν τη γη Τωβ· και συνηχθησαν εις τον Ιεφθαε ανθρωποι ποταποι και εξηρχοντο μετ' αυτου.
-
4
|Juízes 11:4|
[] Και μετα καιρον οι υιοι Αμμων επολεμησαν εναντιον του Ισραηλ.
-
5
|Juízes 11:5|
Και οτε επολεμησαν οι υιοι Αμμων εναντιον του Ισραηλ, οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ υπηγαν να παραλαβωσι τον Ιεφθαε εκ της γης Τωβ.
-
6
|Juízes 11:6|
Και ειπον προς τον Ιεφθαε, Ελθε και γινου αρχηγος ημων, δια να πολεμησωμεν τους υιους Αμμων.
-
7
|Juízes 11:7|
Και ειπεν ο Ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους της Γαλααδ, Σεις δεν με εμισησατε και με απεβαλετε εκ του οικου του πατρος μου; δια τι λοιπον ηλθετε τωρα προς εμε, οτε ευρισκεσθε εις αμηχανιαν;
-
8
|Juízes 11:8|
Και ειπαν οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ προς τον Ιεφθαε, Δια τουτο επεστρεψαμεν τωρα προς σε· δια να ελθης μεθ' ημων και να πολεμησης τους υιους Αμμων και να ησαι αρχων εφ' ημων, επι παντων των κατοικων της Γαλααδ.
-
9
|Juízes 11:9|
Και ειπεν ο Ιεφθαε προς τους πρεσβυτερους της Γαλααδ, Εαν σεις με επαναφερητε δια να πολεμησω τους υιους Αμμων, και ο Κυριος παραδωση αυτους εις εμε, εγω θελω εισθαι αρχων εφ' υμων;
-
10
|Juízes 11:10|
Και ειπαν οι πρεσβυτεροι της Γαλααδ προς τον Ιεφθαε, Ο Κυριος ας ηναι μαρτυς μεταξυ ημων, εαν δεν καμωμεν κατα τον λογον σου.
-
-
Sugestões
Clique para ler Zacarías 1-4
29 de setembro LAB 638
ROUPAS IMPURAS, VESTES NOBRES
Zacarias 01-04
Lembro-me, como se fosse hoje, do constrangimento que passei, na entrevista de admissão do meu primeiro emprego depois de terminar minha primeira faculdade. Eu era novo e inexperiente.
Saíra da formatura e tinha ido viajar com meus melhores amigos. Estava no sul do Chile, quando recebi o chamado urgente. Deveria passar em São Paulo e depois estar em Brasília em poucos dias. Foi uma correria: caronas, ônibus, táxis... Mas cheguei a tempo, mas não a contento. Depois de viajar mais de 6000 Kms, suado, barbudo, cabeludo e com a mesmo jeans de alguns dias, eu não tinha escolha. Ou entrava, naquele momento, na sala do presidente, ou não teria tempo para agarrar o emprego. O que acha que escolhi?
É claro que eu me sentia um porco. Roupas sujas fazem isso com a gente. Elas fazem com que nos sintamos envergonhados e embaraçados. Imagine-se na presença de alguém importante, cheirando a gambá, e cheio de manchas. E se houvesse ainda um assistente de pé perto de você, rindo e apontando, não teria vontade de fugir e esconder-se?
Esse foi o tipo de situação que o sumo-sacerdote Josué enfrentou na visão de Zacarias: de pé diante do anjo do Senhor, trajando roupas sujas, com Satanás ali perto pronto para apontar todos os seus pecados e erros passados.
Nós também nos sentimos assim às vezes. Um erro, uma escorregada no pecado, é como uma mancha embaraçosa. Pode nos deixar encolhidos o restante do dia, ou pelo resto da vida. E Satanás aproveita cada oportunidade para nos lembrar nossas manchas.
Mas Deus toma medidas drásticas. Ele arranca nossas roupas sujas. Depois nos reveste de vestes nobres. Ou, como diz o livro de Apocalipse, “linho fino, brilhante e puro”. Aqueles que usam essas roupas brancas “lavaram as suas vestes e as alvejaram no sangue do Cordeiro” (Apocalipse 19:8; 7:14).
Na próxima vez em que você pecar, na próxima vez em que você ouvir a voz de Satanás acusando-o de coisas erradas que fez, faça este exercício em sua imaginação espiritual. Primeiro, saia dessas roupas sujas. Depois lave-as no sangue de Jesus. Tire-as, brancas e reluzentes, e vista-as de novo. Agora coloque-se diante de Deus, diante dos anjos e diante do grande Acusador, vestido em trajes finos e limpos, de cabeça erguida, porque você é feito e considerado um vencedor.
O otimismo de Zacarias (veja também Isaías 1:18) é a garantia de que a nossa admissão não é baseada no que somos, mas no que Deus vê que podemos chegar a ser.
Fonte: Texto adaptado da meditação da página 1129 da “Bíblia Devocional da Mulher (Nova Versão Internacional”, Editora Vida.
Valdeci Júnior
Fátima Silva