-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
1
|2 Crônicas 8:1|
At nangyari, sa katapusan ng dalawangpung taon na ipinagtayo ni Salomon ng bahay ng Panginoon, at ng kaniyang sariling bahay.
-
2
|2 Crônicas 8:2|
Na ang mga bayan na ibinigay ni Hiram kay Salomon, mga itinayo ni Salomon, at pinatahan doon ang mga anak ni Israel.
-
3
|2 Crônicas 8:3|
At si Salomon ay naparoon sa Hamath-soba, at nanaig laban doon.
-
4
|2 Crônicas 8:4|
At kaniyang itinayo ang Tadmor sa ilang, at lahat na bayan na imbakan na kaniyang itinayo sa Hamath.
-
5
|2 Crônicas 8:5|
Itinayo rin niya ang Bet-horon sa itaas, at ang Bet-horon sa ibaba, na mga bayang nakukutaan, na may mga kuta, mga pintuang-bayan, at mga halang;
-
6
|2 Crônicas 8:6|
At ang Baalath at ang lahat na bayan na imbakan na tinatangkilik ni Salomon, at lahat na bayan na ukol sa kaniyang mga karo, at ang mga bayan na ukol sa kaniyang mga mangangabayo, at lahat na ninasa ni Salomon, na itayo para sa kaniyang kasayahan sa Jerusalem, at sa Libano, at sa buong lupain ng kaniyang sakop.
-
7
|2 Crônicas 8:7|
Tungkol sa buong bayan na naiwan sa mga Hetheo, at mga Amorrheo, at mga Perezeo, at mga Heveo, at mga Jebuseo, na hindi sa Israel;
-
8
|2 Crônicas 8:8|
Ang kanilang mga anak na naiwan pagkamatay nila sa lupain na hindi nilipol ng mga anak ni Israel, ay sa kanila naglagay si Salomon ng mangaatag na mga alipin, hanggang sa araw na ito.
-
9
|2 Crônicas 8:9|
Nguni't sa mga anak ni Israel ay walang ginawang alipin si Salomon sa kaniyang gawain; kundi sila'y mga lalaking mangdidigma, at mga pinuno sa kaniyang mga pinunong kawal, at mga pinuno sa kaniyang mga karo, at sa kaniyang mga mangangabayo.
-
10
|2 Crônicas 8:10|
At ito ang mga pangulong pinuno ng haring Salomon, na dalawang daan at limang pu na nagpupuno sa bayan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Marcos 7-9
15 de outubro LAB 654
SANTO DE CASA NÃO FAZ MILAGRES
Marcos 04-06
Essa frase dá “pano pra manga”. Uê, se é pra usar ditados populares, então aproveitemos! Mas o que quero dizer é que é uma frase que, apesar de ser lugar comum, é, ao mesmo tempo, uma grande ferramenta. Ferramenta para desde fóruns de conversas jogadas fora até grandes filosofadas. Pra você ter uma idéia, no Orkut tem várias comunidades “Santo de Casa Não Faz Milagres”. A que tem a proposta que achei mais interessante se descreve assim:
“Se vc tem um amigo médico, dentista, veterinário, mala, enfermeiro, bruxo, contador, coordenadora ou secretário de saúde, chefe de motorista, chefe do miro, tio, tia, irmã ou irmão...sobrinho, neto, vó e vô, pai, mãe, amigo e amiga ou só uma simples moça que faz fatura....mas que na hora H, na hora que vc mais precisa eles somem....desaparecem...inventam uma desculpa para não te ouvir ou te ajudar...entre nesta comunidade....ela é pura emoção...” (sic).
É rir pra não chorar, não é mesmo? E acredita que tem gente que perde tempo com isso?
Indo ao outro extremo, olha só o que encontrei na Faculdade Paranaense FACCAR. No curso de letras, uma monografia de alguém da Universidade Estadual de Londrina, com o título: “Santo de Casa Não Faz Milagres”. Falando sério! O trabalho acadêmico se propõe como um estudo dos fatores argumentativos ligados a este provérbio. Provérbio este, que já serviu de carro chefe para uma das maiores campanhas publicitárias que já aconteceram no Brasil.
Basta entrar num site de busca e digitar “Santo de Casa Não Faz Milagres”, e você pode ver como esta frase se transcultura, pluraliza, adapta, flexiona e encaixa às mais diferentes utilidades e inutilidades. Mas, parando de jogar conversa fora e indo ao ponto, por incrível que pareça, foi num espaço nada documentativo que encontrei um bom argumento sobre esta frase. Linkando com a leitura de hoje, no “Yahoo-Respostas”, para a pergunta “Por que se diz que santo de casa não faz milagres?”, que alguém postou por lá, um internauta respondeu:
“Essa história vem da Bíblia. Veja o que diz em Marcos 6:4-5: ‘Então Jesus lhes dizia: Um profeta não fica sem honra senão na sua terra, entre os seus parentes, e na sua própria casa. E não podia fazer ali nenhum milagre, a não ser curar alguns poucos enfermos, impondo-lhes as mãos’.” (sic).
Isso mesmo! O próprio Jesus Cristo foi considerado um profeta sem honra. É de arrepiar? Não. Porque não pode ser normal acontecer de você passar um dia inteiro sem falar com Ele ou ler Sua Palavra? E Ele não é o seu Santo?
Deixe-me parar de tentar milagrear com esta prosopopéia!
Valdeci Júnior
Fátima Silva