-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
5
|2 Crônicas 15:5|
At nang mga panahong yaon ay walang kapayapaan sa kaniya na lumabas, o sa kaniya na pumasok, kundi malaking ligalig ang nangasa lahat ng mga nananahan sa mga lupain.
-
6
|2 Crônicas 15:6|
At sila'y nagkapangkatpangkat, bansa laban sa bansa, at bayan laban sa bayan: sapagka't niligalig sila ng Dios ng buong kapighatian.
-
7
|2 Crônicas 15:7|
Nguni't mangagpakalakas kayo, at huwag manglata ang inyong mga kamay; sapagka't ang inyong mga gawa ay gagantihin.
-
8
|2 Crônicas 15:8|
At nang marinig ni Asa ang mga salitang ito, at ang hula ni Obed na propeta, siya'y lumakas, at inalis ang mga karumaldumal sa buong lupain ng Juda at ng Benjamin, at sa mga bayan na kaniyang sinakop sa lupaing maburol ng Ephraim; at kaniyang binago ang dambana ng Panginoon, na nasa harap ng portiko ng Panginoon.
-
9
|2 Crônicas 15:9|
At kaniyang pinisan ang buong Juda at Benjamin, at silang mga nakikipamayan na kasama nila mula sa Ephraim at Manases, at mula sa Simeon; sapagka't sila'y nagsihilig sa kaniya na mula sa Israel na sagana, nang kanilang makita na ang Panginoon niyang Dios ay sumasa kaniya.
-
10
|2 Crônicas 15:10|
Sa gayo'y nangagpipisan sila sa Jerusalem sa ikatlong buwan, sa ikalabing limang taon ng paghahari ni Asa.
-
11
|2 Crônicas 15:11|
At sila'y nagsipaghain sa Panginoon sa araw na yaon, sa samsam na kanilang dinala, na pitong daang baka at pitong libong tupa.
-
12
|2 Crônicas 15:12|
At sila'y pumasok sa tipan upang hanapin ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga magulang, ng kanilang buong puso, at ng kanilang buong kaluluwa.
-
13
|2 Crônicas 15:13|
At sinomang hindi humanap sa Panginoon, sa Dios ng Israel, ay papatayin, maging maliit o malaki, maging lalake o babae.
-
14
|2 Crônicas 15:14|
At sila'y nagsisumpa sa Panginoon ng malakas na tinig, at may mga hiyawan, at may mga pakakak, at may mga patunog.
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 João 1-5
19 de Dezembro LAB 719
TOPO
2Pedro
Imagine uma pirâmide, cheia de degraus, cujo topo você tem que alcançar. Na base, está a fé. O segundo degrau é uma composição de virtude. Este degrau, serve de apoio para uma camada de conhecimento. Quando você escala o conhecimento, chega a uma plataforma de domínio próprio. O próximo andar é constituído de perseverança. Acima da perseverança, é possível encontrar piedade. E em seguida, o piso é todo fraternidade. Mas não pare de subir, porque o topo está perto. E quando você chega ao mesmo, percebe que é um terraço de amor.
Acha utópico? Então leia este trecho da leitura bíblica de hoje:
“Por isso mesmo, empenhem-se para acrescentar à sua fé a virtude; à virtude o conhecimento; ao conhecimento o domínio próprio; ao domínio próprio a perseverança; à perseverança a piedade; à piedade a fraternidade; e à fraternidade o amor (2Pedro 1:5-7)”.
Que sentido faz? A sequência do texto explica:
“Porque, se essas qualidades existirem e estiverem crescendo em sua vida, elas impedirão que vocês, no pleno conhecimento de nosso Senhor Jesus Cristo, sejam inoperantes e improdutivos (verso 8).
Ainda não foi possível entender? Esclarecendo:
O assunto é “salvação”. Depois da Justificação Pela Fé, no processo de santificação, o amor está no topo das nobres virtudes a serem alcançadas. E qual é o resultado disso? João 14:21: “Quem tem os meus mandamentos e lhes obedece, esse é o que me ama. Aquele que me ama será amado por meu Pai, e eu também o amarei e me revelarei a ele”.
Assim como Paulo, a partir de 12, vai explicando sobre os dons (virtudes) e classificando-os, até culminar naquele que ele julga mais nobre, no capítulo 13: o amor, aqui Pedro também tem a sua pirâmide. Assim como Cristo resume toda todo o antigo testamento em uma palavra, “amor”, Pedro também coloca este talento divino como o hit da vida cristã. Pra bombar, só com o amor.
A pirâmide é a vida plena no plano original de Deus. Escalar a pirâmide é o tornar-se participante da natureza divina. Por isto lemos: “Seu divino poder nos deu tudo de que necessitamos para a vida e para a piedade, por meio do pleno conhecimento daquele que nos chamou para a sua própria glória e virtude. Dessa maneira, ele nos deu as suas grandiosas e preciosas promessas, para que por elas vocês se tornassem participantes da natureza divina e fugissem da corrupção que há no mundo, causada pela cobiça (2Pedro 1:3-4)”.
É para isto que Deus chamou você. E nisto consiste a certeza da sua vocação e da sua eleição. Com isto definido em mente, você pode fazer a leitura de hoje.
Valdeci Júnior
Fátima Silva