-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
1
|Daniel 7:1|
Nang unang taon ni Belsasar na hari sa Babilonia, ay nagtaglay si Daniel ng isang panaginip at mga pangitain ng kaniyang ulo sa kaniyang higaan: nang magkagayo'y kaniyang isinulat ang panaginip, at isinaysay ang kabuoan ng mga bagay.
-
2
|Daniel 7:2|
Si Daniel ay nagsalita, at nagsabi, May nakita ako sa aking pangitain sa kinagabihan, at, narito, ang apat na hangin ng langit ay nagsisihihip sa malaking dagat.
-
3
|Daniel 7:3|
At apat na malaking hayop na magkakaiba ay nagsiahon mula sa dagat,
-
4
|Daniel 7:4|
Ang una'y gaya ng leon, at may mga pakpak ng aguila: aking minasdan hanggang sa ang mga pakpak niyao'y nahugot, at ito'y nataas mula sa lupa, at pinatayo sa dalawang paa na gaya ng isang tao; at puso ng tao ang nabigay sa kaniya.
-
5
|Daniel 7:5|
At, narito, ang ibang hayop, na ikalawa, na gaya ng isang oso; at lumitaw sa isang tagiliran, at tatlong tadyang ang nasa kaniyang bibig sa pagitan ng kaniyang mga ngipin: at sinabi ng mga ito ang ganito sa kaniya, Bumangon ka, manakmal ka ng maraming laman.
-
6
|Daniel 7:6|
Pagkatapos nito'y tumingin ako, at narito ang iba, gaya ng isang leopardo, na mayroon sa likod niyaon na apat na pakpak ng ibon; ang hayop ay mayroon din namang apat na ulo; at binigyan siya ng kapangyarihan.
-
7
|Daniel 7:7|
Pagkatapos nito'y may nakita ako sa pangitain sa gabi, at, narito, ang ikaapat na hayop, kakilakilabot at makapangyarihan, at totoong malakas; at may malaking mga ngiping bakal; nananakmal at lumuluray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi: at kaiba sa lahat na hayop na una sa kaniya; at siya'y may sangpung sungay.
-
8
|Daniel 7:8|
Aking pinagdilidili ang mga sungay, at, narito, sumibol sa gitna ng mga yaon ang ibang sungay, isang munti, na sa harap niyao'y tatlo sa mga unang sungay ay nabunot sa mga ugat: at, narito, sa sungay na ito ay may mga mata na parang mga mata ng tao, at isang bibig na nagsasalita ng mga dakilang bagay.
-
9
|Daniel 7:9|
Aking minasdan hanggang sa ang mga luklukan ay nangaglagay, at isa na matanda sa mga araw ay nakaupo: ang kaniyang suot, maputing parang niebe, at ang buhok ng kaniyang ulo ay parang taganas na lana; ang kaniyang luklukan ay mga liab na apoy, at ang mga gulong niyaon ay nagniningas na apoy.
-
10
|Daniel 7:10|
Isang mabangis na sigalbo ay lumabas at nagmula sa harap niya: mga libo libo ang naglilingkod sa kaniya, at makasangpung libo na sangpung libo ang nagsitayo sa harap niya: ang kahatulan ay nalagda, at ang mga aklat ay nangabuksan.
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 20-23
16 de agosto LAB 594
QUER EVITAR RISCOS?
Jeremias 20-23
O que você tem aprendido, ao ler o livro de Jeremias? Da leitura de hoje, aprendi algumas coisas muito interessantes e quero compartilhá-las com você. Em Jeremias 19-20:6 você tem a confrontação entre Jeremias e Pasur. O pau quebrou! O sacerdote mandou amarrar o profeta no tronco e esbofeteá-lo. Mas, mesmo assim, Jeremias não se intimidou em cumprir sua tarefa. Isso pode servir de exemplo para você, meu querido. Você é uma testemunha de Jesus? Então, não se intimide. Não tenha vergonha de dar o seu testemunho. Demonstre sua fé.
As “confissões de Jeremias (Jeremias 20:7-18)” são duas declarações do profeta. A primeira (versos 7-13) começa uma queixa e termina com um hino de louvor. E a lição que tiramos é a de que embora tenhamos muitos espinhos no caminho, vamos terminar sempre cantando e louvando a Deus. Ele nos aconselha a, em tudo, dar graças (1Tessalonicenses 5:18), por saber que quem canta é mais feliz. E na segunda confissão (versos 14-18), Jeremias não para de louvar, mesmo em meio ao peso da dor que o ministério lhe trazia.
Em Jeremias 21:1-10, o profeta põe o dedo na ferida dos moradores de Jerusalém. Imagine um imigrante do terceiro mundo, nos Estados Unidos, praguejando, em alto e bom som, a tudo e a todos os americanos! Se você não é um tchê, imagine-se, hospedado na casa de um gaúcho, falando que deseja a destruição de todo o Rio Grande do Sul! Seria loucura, não seria? Pois a atitude de Jeremias foi nesse nível de loucura, aos olhos humanos, com a insistente manchete: Predita a Destruição de Jerusalém Por Nabucodonosor. Esta predição e os conselhos que a acompanharam granjearam para Jeremias o rótulo de traidor. Ele quase que foi martirizado por isso. E Jeremias 22 explica o porquê. Se estrangeiros perguntassem por que Jerusalém tinha sido destruída, a resposta seria: “Porque deixaram a aliança do Senhor seu Deus, e adoraram a outros deuses e o serviram”.
E a série de pronunciamentos que segue sendo apresentada pelo texto – contra Salum, Jeoacaz, Jeoaquim e Jeconias – é, na realidade, uma só coisa: profecias contra a casa real de Judá. Trata-se de uma coleção de declarações feitas em épocas diferentes (cada um deles, na época do respectivo rei a que se refere) e juntados aí, mas, todos eles, condenando as ações daquela nação de judeus. A nação estava ligada ao Senhor por um concerto, e não poderiam repudiá-lo impunemente.
Você já entregou seu coração a Jesus? Já? Isto é uma aliança. E você não pode repudiar a isto, e não esperar que tal atitude não lhe traga conseqüências.
Servir a Jesus compensa.
Valdeci Júnior
Fátima Silva