-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
1
|Eclesiastes 2:1|
Sinabi ko sa aking puso: Pumarito ka ngayon, Susubukin kitang may kasayahan; kaya't magsawa ka sa kalayawan: at narito, ito rin ay walang kabuluhan.
-
2
|Eclesiastes 2:2|
Aking sinabi tungkol sa tawa, Ito'y ulol: at sa kasayahan, Anong ginagawa nito?
-
3
|Eclesiastes 2:3|
Aking siniyasat sa aking puso na kung paanong masasayahan ang aking katawan sa pamamagitan ng alak, pinapatnubayan pa ng karunungan ang aking puso at kung paanong hahawak sa kamangmangan, hanggang sa aking makita kung ano ang mabuti sa mga anak ng mga tao na marapat nilang gawin sa silong ng langit sa lahat ng mga kaarawan ng kanilang buhay.
-
4
|Eclesiastes 2:4|
Gumawa ako sa ganang akin ng mga malaking gawa; nagtayo ako sa ganang akin ng mga bahay; nagtanim ako sa ganang akin ng mga ubasan;
-
5
|Eclesiastes 2:5|
Gumawa ako sa ganang akin ng mga halamanan at mga liwasan, at aking tinamnan ng mga sarisaring puno ng kahoy na nagkakabunga:
-
6
|Eclesiastes 2:6|
Gumawa ako sa ganang akin ng mga tipunan ng tubig, upang dumilig ng gubat na pagtatamnan ng mga puno ng kahoy:
-
7
|Eclesiastes 2:7|
Ako'y bumili ng mga aliping lalake at babae, at nagkaroon ako ng mga aliping ipinanganak sa aking bahay; nagkaroon din naman ako ng mga malaking pag-aari na mga bakahan at mga kawan, ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem:
-
8
|Eclesiastes 2:8|
Nagtipon din ako sa ganang akin ng pilak at ginto, at ng tanging kayamanan ng mga hari at ng mga lalawigan: nagtatangkilik ako sa akin ng mga lalaking mangaawit at mga babaing mangaawit, at ng mga kalayawan ng mga anak ng mga tao, mga sarisaring instrumento ng musiko iya'y totoong marami.
-
9
|Eclesiastes 2:9|
Sa gayo'y naging dakila ako, at lumago ako ng higit kay sa lahat na nauna sa akin sa Jerusalem: ang akin namang karunungan ay namamalagi sa akin.
-
10
|Eclesiastes 2:10|
At anomang ninasa ng aking mga mata ay hindi ko ipinagkait: hindi ko pinigil ang aking puso sa anomang kagalakan, sapagka't nagagalak ang aking puso dahil sa lahat kong gawain; at ito ang aking bahagi na mula sa lahat kong gawain.
-
-
Sugestões
Clique para ler Provérbios 8-11
12 de julho LAB 559
LENDO PROVÉRBIOS
Provérbios 08-11
O que são provérbios? Segundo a “Wikipédia”, uma enciclopédia livre da internet, um provérbio “é uma sentença de caráter prático e popular, que expressa em forma sucinta, e não raramente figurativa, uma ideia ou pensamento.” Parece que complicou mais que ajudou? Provérbio é um pensamento legal que geralmente diz uma coisa boa e verdadeira. Nem sempre, mas quase sempre. Existem alguns que não prestam, mas têm muitos bons.
Às vezes, ao entrar em um estabelecimento, vemos um quadro com um pensamento. Embaixo, estão os créditos: “provérbio chinês”, “provérbio árabe”, etc. São muitos os tipos de provérbios. Como você é alguém que acredita em Deus e gosta de ler mensagens sobre a Bíblia, quero lançar um desafio. É um desafio para mim também. Vamos ser mais coerentes? Como assim? Minha proposta é usarmos mais a coerência em vez de ficarmos nos chafurdando com provérbios disso, provérbios daquilo, que muitas vezes têm até origens duvidosas e pagãs. É melhor gastarmos tempo nos provérbios bíblicos, já que somos cristãos e nosso livro é a Bíblia.
São tantos ensinos bons em cada um deles... A leitura de hoje, por exemplo, dispensa comentários! Quer ver só? O que você lerá a partir de agora é apenas leitura bíblica, sem comentário nenhum meu. São destaques que irei fazer do texto bíblico, só para deixar você com água na boca:
A sabedoria é mais preciosa do que rubis; nada do que vocês possam desejar compara-se a ela.
Temer o SENHOR é odiar o mal.
Quem corrige o zombador traz sobre si o insulto; quem repreende o ímpio mancha o próprio nome. Não repreenda o zombador, caso contrário ele o odiará; repreenda o sábio, e ele o amará.
O temor do SENHOR é o princípio da sabedoria, e o conhecimento do Santo é entendimento.
Os tesouros de origem desonesta não servem para nada, mas a retidão livra da morte.
Os sábios de coração aceitam mandamentos, mas a boca do insensato o leva à ruína.
O ódio provoca dissensão, mas o amor cobre todos os pecados.
Quem acolhe a disciplina mostra o caminho da vida, mas quem ignora a repreensão desencaminha outros.
Como o vinagre para os dentes e a fumaça para os olhos, assim é o preguiçoso para aqueles que o enviam.
O homem que não tem juízo ridiculariza o seu próximo, mas o que tem entendimento refreia a língua. Quem muito fala trai a confidência, mas quem merece confiança guarda o segredo.
Mulher bondosa conquista respeito. Como anel de ouro em focinho de porco, assim é a mulher bonita, mas indiscreta.
Aqui tem apenas 13% da leitura de hoje. Gostou? Então leia o restante.
Valdeci Júnior
Fátima Silva