-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
16
|Rute 3:16|
At nang siya'y pumaroon sa kaniyang biyanan, ay sinabi niya, Ano nga, anak ko? At isinaysay niya sa kaniya ang lahat na ginawa sa kaniya ng lalake.
-
17
|Rute 3:17|
At sinabi niya, Ang anim na takal na sebadang ito ay ibinigay niya sa akin; sapagka't kaniyang sinabi, Huwag kang pumaroong walang dala sa iyong biyanan.
-
18
|Rute 3:18|
Nang magkagayo'y sinabi niya, Maupo kang tahimik, anak ko, hanggang sa iyong maalaman kung paanong kararatnan ng bagay: sapagka't ang lalaking yaon ay hindi magpapahinga, hanggang sa kaniyang matapos ang bagay sa araw na ito.
-
1
|Rute 4:1|
Si Booz nga'y sumampa sa pintuang-bayan, at naupo siya roon: at, narito, ang malapit na kamaganak na sinalita ni Booz ay nagdaan; sa lalaking yao'y sinabi niya, Oy, kuwan! lumiko ka, maupo ka rito. At siya'y lumiko, at naupo.
-
2
|Rute 4:2|
At siya'y kumuha ng sangpung lalake sa mga matanda sa bayan, at sinabi, Maupo kayo rito. At sila'y naupo.
-
3
|Rute 4:3|
At sinabi niya sa malapit na kamaganak, Ipinagbibili ni Noemi, na bumalik na galing sa lupain ng Moab, ang bahagi ng lupa, na naging sa ating kapatid na kay Elimelech:
-
4
|Rute 4:4|
At aking inisip na ipahayag sa iyo, na sabihin, Bilhin mo sa harap nilang nakaupo rito, at sa harap ng mga matanda ng aking bayan. Kung iyong tutubusin ay tubusin mo; nguni't kung hindi mo tutubusin ay saysayin mo nga, upang matalastas ko: sapagka't wala nang tutubos na iba pa liban sa iyo: at ako ang sumusunod sa iyo. At sinabi niya, Aking tutubusin.
-
5
|Rute 4:5|
Nang magkagayo'y sinabi ni Booz, Anomang araw na iyong bilhin ang parang sa kamay ni Noemi, ay marapat na iyong bilhin din ang kay Ruth na Moabita, na asawa ng namatay, upang ibangon ang pangalan ng namatay sa kaniyang mana.
-
6
|Rute 4:6|
At sinabi ng malapit na kamaganak, Hindi ko matutubos sa ganang akin, baka masira ang aking sariling mana: iyo na ang aking matuwid ng pagtubos; sapagka't hindi ko matutubos.
-
7
|Rute 4:7|
Ito nga ang kaugalian ng unang panahon sa Israel tungkol sa pagtubos at tungkol sa pagpapalit, upang patotohanan ang lahat ng mga bagay; hinuhubad ng isa ang kaniyang pangyapak, at ibinibigay sa kaniyang kapuwa: at ito ang paraan ng pagpapatotoo sa Israel.
-
-
Sugestões

Clique para ler Tiago 1-5
16 de Dezembro LAB 716
UM PRESENTE DE AMOR
Hebreus 12-13
O que pode rolar no relacionamento de duas pessoas casadas? No livro “Os melhores contos de O. Henry”, da editora Círculo do Livro há uma história que muitos já a chamaram de “História Cabeluda”. Este famoso contista norte-americano, conta-nos de um casal muito pobre que queria se presentear no Natal, mas nenhum dos dois tinha dinheiro.
Como ela tinha um cabelo maravilhoso, resolveu vendê-lo para comprar uma pulseira nova para ele colocar no relógio que havia herdado do pai (uma jóia que acompanhava a família há três gerações), e que há muito tempo estava com a pulseira quebrada.
Quando ele chegou em casa, na noite de Natal, levou um tremendo susto ao vê-la de cabelo curto, mas sua surpresa foi ainda maior quando ela lhe deu a pulseira, pois, para poder comprar para ela dois pentes raros, de casco de tartaruga, orlados de pedraria, na cor exata para combinar com seu cabelo, ele havia vendido o relógio.
Esta deliciosa história de amor conjugal não é um simples incentivo para que, neste Natal que se aproxima, você se lembre com carinho, das pessoas que você ama. Não se sinta devedor de presentes. “Não devam nada a ninguém, a não ser o amor (Romanos 13:8)”. Paulo enfatizou a necessidade do amor, do começo ao fim dos seus escritos. No último capítulo da leitura de hoje, ainda podemos ver a cor do amor estampada nas exortações finais. E se existe uma coisa que deve sempre ser mantida em alta, num matrimônio, é o amor.
Isto pode parecer óbvio, mas, por incrível que pareça, é muito fácil acontecer de o amor entre dois cônjuges esfriar-se. Um dos segredos para que o amor não se esfrie é a manutenção da pureza. E quando rompe-se os limites daquilo que é puro, o desrespeito destrói o amor. Foi por isto que o apóstolo admoestou que “o casamento deve ser honrado por todos; o leito conjugal, conservado puro; pois Deus julgará os imorais e os adúlteros (Hebreus 13:4)”. Na versão Almeida Revista e Atualizada este verso é traduzido assim: “Digno de honra entre todos seja o matrimônio, bem como o leito sem mácula”. Onde não há mácula há honra.
E o cultivo do amor precisa do canteiro da honra, para que todos os pontos, até mesmo os mais íntimos, sejam saudáveis. O sexo faz parte do plano de Deus para o prazer das pessoas casadas. Mas é necessário que seja regido por princípios. E os princípios divinos são o presente que Deus deixou para isto. O resumo de todos eles pode ser lido em 1Coríntios 13:8.
Faça a leitura de hoje, com amor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva