-
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905)
-
-
1
|Tito 1:1|
Si Pablo, na alipin ng Dios, at apostol ni Jesucristo, ayon sa pananampalataya ng mga hinirang ng Dios, at sa pagkaalam ng katotohanan na ayon sa kabanalan,
-
2
|Tito 1:2|
Sa pagasa sa buhay na walang hanggan, na ipinangako ng Dios na di makapagsisinungaling buhat pa ng mga panahong walang hanggan;
-
3
|Tito 1:3|
Nguni't sa kaniyang mga panahon ay ipinahayag ang kaniyang salita sa pangangaral, na sa akin ay ipinagkatiwala ayon sa utos ng Dios na ating Tagapagligtas;
-
4
|Tito 1:4|
Kay Tito na aking tunay na anak ayon sa pananampalataya ng lahat: Biyaya at kapayapaan nawang mula sa Dios Ama at kay Cristo Jesus na Tagapagligtas natin.
-
5
|Tito 1:5|
Dahil dito'y iniwan kita sa Creta, upang husayin mo ang mga bagay na nagkukulang, at maghalal ng mga matanda sa bawa't bayan, na gaya ng ipinagbilin ko sa iyo;
-
6
|Tito 1:6|
Kung ang sinoman ay walang kapintasan, asawa ng isang babae lamang, na may mga anak na nagsisisampalataya, na hindi maisusumbong sa pangliligalig o suwail.
-
7
|Tito 1:7|
Sapagka't dapat na ang obispo ay walang kapintasan, palibhasa siya'y katiwala ng Dios; hindi mapagsariling kalooban, hindi magagalitin, hindi manggugulo, hindi palaaway, hindi masakim sa mahalay na kapakinabangan;
-
8
|Tito 1:8|
Kundi mapagpatuloy, maibigin sa mabuti, mahinahon ang pagiisip, matuwid, banal, mapagpigil;
-
9
|Tito 1:9|
Na nananangan sa tapat na salita na ayon sa turo, upang umaral ng magaling na aral, at papaniwalain ang nagsisisalangsang.
-
10
|Tito 1:10|
Sapagka't may maraming mga suwail, na mapagsalita ng walang kabuluhan at mga magdaraya, lalong lalo na yaong mga sa pagtutuli,
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 8-10
27 de fevereiro LAB 424
QUEM É O DONO DO PEDAÇO?
Deuteronômio 08-10
Você tem dado duro para se manter na vida? Jogou pesado para chegar onde chegou? As coisas que você tem custaram caro para você? É assim que você pensa? Então, leia o que a Bíblia diz sobre isso: “Não digam, pois, em seu coração: a minha capacidade e a força das minhas mãos ajuntaram para mim toda esta riqueza. Mas lembrem-se do Senhor, o seu Deus, pois é ele que lhes dá a capacidade de produzir riqueza, confirmando a aliança que jurou aos seus antepassados, conforme hoje se vê.”
Essa visão bíblica é diferente do modo que estamos acostumados a pensar. Perceba que, em toda a leitura de hoje, Deus não olha para nós como se fôssemos donos do próprio nariz. Constantemente, Ele chama a atenção para que nos lembremos dos benefícios que Ele nos dá, do Seu socorro e também deixa claro sobre o que pode acontecer se formos infiéis. Se perdermos a lei de vista, Ele faz questão de recolocá-la para nós, tanto para nos chamar na retranca, para nossa vocação, quanto para nos exortar à obediência.
Na realidade, sua vida aqui neste mundo, é simplesmente uma incumbência de confiança. Em outras palavras, o tempo que temos de vida aqui na Terra, a nossa energia, a inteligência que temos, as oportunidades e os recursos, são simplesmente dádivas que Deus entrega para cuidarmos e administrarmos. Nessa história, você é um mordomo daquilo que Deus vai dando para você. No Salmo 24:1, não lemos que ao Senhor pertencem o mundo e tudo o que nele existe? Afinal, a Terra e todos os seres vivos que nela vivem são dEle.
Isso nos deixa na seguinte situação: na realidade, nunca seremos donos de coisa nenhuma, durante esse curto espaço de tempo de vida aqui neste planeta. Durante esta vida, o que acontece é que o Senhor nos empresta a Terra, enquanto estamos por aqui. Não é lógico? Pense bem: a Terra, na realidade, já existia e já era propriedade de Deus antes que chegássemos a ela, certo? Depois que morremos, não levamos nada, e Deus continuará emprestando a Terra e esses recursos para as outras pessoas que vierem depois de nós. Portanto, tudo o que podemos fazer é desfrutar desses recursos e deste planeta por um curto período de tempo de, talvez, 80 anos. Então, não temos do que ficar nos gabando. Lembre-se do verso que está na leitura de hoje: “Não digam, pois, em seu coração: a minha capacidade e a forca das minhas mãos ajuntaram para mim toda esta riqueza. Mas lembrem-se do seu Deus, pois é ele que lhes dá a capacidade.”
Valdeci Júnior
Fátima Silva