-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Tagalog - Ang Dating Biblia (1905) -
-
1
|Zacarías 11:1|
Ibukas mo ang iyong mga pinto, Oh Libano, upang supukin ng apoy ang iyong mga cedro.
-
2
|Zacarías 11:2|
Manambitan ka, Oh puno ng abeto, sapagka't ang cedro ay nabuwal, sapagka't ang mga mabuti ay nabuwal; magsipanambitan kayo, Oh mga encina sa Basan, sapagka't ang matibay na gubat ay nasira.
-
3
|Zacarías 11:3|
Ang isang hugong ng panambitan ng mga pastor! sapagka't ang kanilang kaluwalhatian ay nasira; ang isang hugong ng ungal ng mga batang leon! sapagka't ang kapalaluan ng Jordan ay nasira.
-
4
|Zacarías 11:4|
Ganito ang sabi ng Panginoon kong Dios, Pakanin mo ang kawan na papatayin;
-
5
|Zacarías 11:5|
Na mga pinapatay ng mga mayari, at hindi mga inaaring maysala; at silang nangagbibili ng mga yaon ay nangagsasabi, Purihin ang Panginoon, sapagka't akoy mayaman; at ang kanilang sariling mga pastor ay hindi nangaawa sa mga yaon.
-
6
|Zacarías 11:6|
Sapagka't hindi na ako maaawa sa nagsisitahan sa lupain, sabi ng Panginoon; kundi, narito, aking ibibigay ang bawa't isa ng mga tao sa kamay ng kaniyang kapuwa, at sa kamay ng kaniyang hari; at kanilang ipapahamak ang lupain, at mula sa kanilang kamay ay di ko ililigtas sila.
-
7
|Zacarías 11:7|
Sa gayo'y aking pinapanginain ang kawan na papatayin, katotohanang kaawaawang kawan. At nagdala ako ng dalawang tungkod; ang isa'y tinawag kong Maganda, at ang isa'y tinawag kong mga Panali; at aking pinapanginain ang kawan.
-
8
|Zacarías 11:8|
At aking inihiwalay ang tatlong pastor sa isang buwan; sapagka't ang aking kaluluwa ay nagsawa sa kanila, at sila'y nayamot sa akin.
-
9
|Zacarías 11:9|
Nang magkagayo'y sinabi ko, Hindi ko na papanginginainin kayo: ang namamatay, ay mamatay; at ang nahihiwalay, ay mahiwalay; at ang mangaiwan ay mangagkainan ng laman ng isa't isa.
-
10
|Zacarías 11:10|
At hinawakan ko ang aking tungkod na Maganda, at aking binali, upang aking sirain ang aking tipan na aking ipinakipagtipan sa lahat ng mga bayan.
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 24-26
13 de novembro LAB 683
ZELO NOS TRABALHOS
Atos 22-23
“Sou judeu, nascido em Tarso da Cilícia, mas criado nesta cidade. Fui instruído rigorosamente por Gamaliel na lei de nossos antepassados, sendo tão zeloso por Deus quanto qualquer de vocês hoje (Atos 22:3)”.
Penso que esta descrição auto-declarativa de Paulo resume todo o perfil dos personagens apostólicos do livro de Atos, incluindo os crentes mencionados nos dois capítulos da leitura bíblica de hoje. E se formos resumir em poucas palavras: “cristãos zelosos”, seria o título que lhes caberia. E bom seria se a nós, também, coubesse. Não é verdade?
Ellen White, comentando sobre este assunto, faz lembrar que “não somos, como um povo, deficientes em talentos. Há entre nós homens e mulheres cujos esforços Deus aceitaria, caso eles Lhos oferecessem, mas tão poucos são os que possuem o espírito de sacrifício! Alguns darão prontamente de seus meios, e sentirão que, havendo feito isso, nada mais deles se requer. Não fazem nenhum sacrifício especial em assim proceder. O dinheiro é bom até certo ponto, mas a menos que seja acompanhado do esforço pessoal, pouco bem fará no sentido de converter pessoas à verdade. Deus não somente pede o seu dinheiro, ... mas pede-lhes a vocês mesmos. Ao passo que têm dado de seus recursos, têm-se retido egoistamente a si mesmos. Um zeloso obreiro na vinha vale mais que um milhão em dinheiro, sem homens para fazer a obra. Esse ofertar-se a si mesmos será um sacrifício, uma vez que tenham da obra uma justa avaliação, e lhe compreendam os direitos. ...
“Muitos ainda não estão suficientemente despertos para seu dever de fazer a obra que lhes é possível, caso queiram efetuar, e que não realizam por não possuírem o espírito de sacrifício. Deus considerará a esses responsáveis pela vida de seus semelhantes. Poderiam haver feito uma boa obra juntamente com Cristo, e serão chamados a prestar contas pelo bem que poderiam haver feito às pessoas e o não fizeram.
“Logo vem a noite, quando ninguém pode trabalhar. Satanás é diligente, zeloso e perseverante em sua obra. Se falhar em conseguir o seu intento a primeira vez, tenta outra vez. Experimentará outros planos, e trabalhará com grande perseverança para trazer várias tentações à pessoa para a enredar. Nunca fica tão desanimado que deixe as pessoas inteiramente em paz. Fossem o zelo e a perseverança dos seguidores de Cristo em seus esforços para salvar pessoas iguais aos esforços de Satanás para enganá-las para sua perda eterna, e veríamos centenas abraçando a verdade onde agora vemos uma.”
O meu desejo é que você também seja um cristão zeloso.
Fonte: Ellen G. White, “Filhos e Filhas de Deus”, Meditações Diárias, 263.
Valdeci Júnior
Fátima Silva