-
-
Det Norsk Bibelselskap (1930)
-
-
1
|Tito 1:1|
Paulus, Guds tjener og Jesu Kristi apostel til å føre Guds utvalgte til tro og til å kjenne den sannhet som hører til gudsfrykt,
-
2
|Tito 1:2|
i håp om evig liv, som Gud, han som ikke lyver, har lovt fra evige tider,
-
3
|Tito 1:3|
men nu i sin tid har han åpenbaret sitt ord i den forkynnelse som blev mig betrodd efter Guds, vår frelsers befaling
-
4
|Tito 1:4|
- til Titus, min ekte sønn i den felles tro; Nåde og fred fra Gud Fader og Kristus Jesus, vår frelser!
-
5
|Tito 1:5|
Derfor lot jeg dig bli efter på Kreta at du skulde sette det i rette skikk som ennu stod tilbake, og innsette eldste i hver by, således som jeg foreskrev dig,
-
6
|Tito 1:6|
om nogen er ulastelig, én kvinnes mann, og har troende barn som ikke har ondt ord på sig for ryggesløshet eller er gjenstridige.
-
7
|Tito 1:7|
For en tilsynsmann skal være ulastelig som en Guds husholder, ikke selvgod, ikke vredladen, ikke drikkfeldig, ikke voldsom, ikke lysten efter ussel vinning,
-
8
|Tito 1:8|
men gjestfri, glad i det gode, sindig, rettferdig, hellig, avholdende,
-
9
|Tito 1:9|
en som holder fast ved det troverdige ord efter læren, forat han kan være i stand til både å formane ved den sunde lære og å tale til rette dem som sier imot.
-
10
|Tito 1:10|
For der er mange gjenstridige, som farer med tomt snakk og dårer folks hu, helst de av omskjærelsen.
-
-
Sugestões
Clique para ler Juízes 11-12
18 de março LAB 443
DÊ ATENÇÃO!
Juízes 11-12
De toda a leitura bíblica de hoje, teve um verso que me chamou a atenção: “Entretanto, o rei de Amom não deu atenção à mensagem de Jefté” (Juízes 11:28). Você prestou bastante atenção nessas palavras? As palavras desse verso saltaram aos meus olhos porque eu já sabia que Jefté era um representante de Deus, um homem de Deus, que trabalhava para Deus. E a Bíblia faz questão de mencionar que o rei de Amon não deu atenção à mensagem dEle?
Ao continuar a leitura do texto, vemos o resultado. A leitura bíblica de hoje é muito fácil de entender. Ela nos mostra sobre como acontecem as vitórias e as derrotas no Senhor, sobre como é a luta do povo de Deus e, também, que mesmo entre os líderes, as pessoas públicas, existem as dificuldades. Os grandes também choram. Essa é a realidade.
Você chora? Qual é o seu tipo de choro? Existem choros bons e choros ruins, sabia? Por exemplo, os choros que foram levantados na casa do governador de Israel, Jefté, por causa da filha dele. Eram choros por causa de uma coisa nobre, que era a dedicação da filha dele ao serviço do Senhor. Choro de quem somente iria ficar com saudade, mas sabiam que estavam crescendo. Agora, eu fico imaginando como deve ter sido o choro dos amonitas que sobreviveram para chorar. Deve ter sido terrível. Naquela situação, teria sido melhor não ter sobrevivido para não ter que chorar.
Na realidade, o rei dos amonitas foi muito burro. Ele não deu atenção à mensagem de Deus. Como foi prepotente em querer saber mais que Deus! O Senhor, o Todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra, que sabe de todas as coisas e quer dar o melhor para nós está dizendo: “Vá por aqui que é melhor. Não vá por ali porque é perigoso”..., e o camarada tem a audácia de fazer o contrário.
Sabe, quando Deus diz: “Evite a cachaça!” é porque Ele já olha lá na frente e vê as famílias divididas, os acidentes de trânsito, o desemprego, a pobreza. Quando Ele diz: “Estude”, é porque sabe que, no futuro, você precisará de um emprego. Quando diz para se manter puro sexualmente, é porque Ele sabe do estrago emocional ou da felicidade familiar que aguarda você. Quando Ele pede para não trairmos nosso cônjuge, é porque não quer nos ver infelizes. É só isso. Ele quer nosso bem. Porém, se não damos ouvidos a Ele, aí não temos como escapar das conseqüências. Veja o que aconteceu com o rei de Amom.
E você, quer dar atenção à mensagem de hoje? Leia a Bíblia!
Valdeci Júnior
Fátima Silva