-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Ett Svenskt Bibeln (1917)
-
-
13
|1 Crônicas 16:13|
I Israels, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
-
14
|1 Crônicas 16:14|
Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
-
15
|1 Crônicas 16:15|
Tänken evinnerligen på hans förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
-
16
|1 Crônicas 16:16|
på det förbund han slöt med Abraham och på hans ed till Isak.
-
17
|1 Crônicas 16:17|
Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
-
18
|1 Crônicas 16:18|
han sade: 'Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.'
-
19
|1 Crônicas 16:19|
Då voren I ännu en liten hop, I voren ringa och främlingar därinne.
-
20
|1 Crônicas 16:20|
Och de vandrade åstad ifrån folk till folk ifrån ett rike bort till ett annat.
-
21
|1 Crônicas 16:21|
Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
-
22
|1 Crônicas 16:22|
'Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.'
-
-
Sugestões
Clique para ler Jó 29-31
11 de junho LAB 528
EU NÃO ME ENVERGONHO EM CRER
JÓ 29-31
“Como é bom ser cristão, quando tudo está bem pro seu lado...” É assim que canta Luiz Cláudio. “Os amigos, sorrindo, lhe abraçam, e estão com você”, e por aí vai... “Mas se tudo se vai para sempre, inclusive os amigos, e a doença lhe aflige e a fama já não mais existe, é mais fácil agora afastar-se de Deus, no momento de tanta aflição...” Por quê?
Antes de falar sobre o porquê, quero chamar sua atenção para ver a imagem, a estampa, o vídeo do áudio dessa música que mencionei. Mas não é no youtube, nem na televisão, nem no computador. É na leitura bíblica de hoje! Só que tem uma variante. Quando Jó estava bem, era fácil servir a Deus. Quando ficou doente, pobre e sem amigos, servir a Deus ficou difícil até para sua mulher, que mandou ele amaldiçoá-Lo e morrer, e para seus amigos, que passaram a falar um tanto de heresias.
Em Jó 29, ele fala que sente muita saudade de quando ia à porta da cidade, se assentava na praça pública e quando os jovens e pessoas idosas iam passando e o viam, ficavam em pé, diante dele, de mão boca, em silêncio, só o ouvindo falar. Ser cristão nessas horas é uma maravilha. Mas, no capítulo 30, Jó diz: “Mas agora eles zombam de mim”. “Virei piadinha para eles.”
E o que fazer quando viramos piada? Se Jó se encaixasse no perfil de crente descrito na música do cantor Luiz Cláudio, ele teria concordado com as ideias malucas dos amigos e esposa. Mas isso não aconteceu. Na leitura de hoje, terminam as palavras de Jó e o mais fantástico é que ele continua firme e perseverante na sua fé. Então, pensando nisso, resolvi escrever um poema sobre sentir vergonha ou não daquilo que se crê. Posso compartilhá-lo com você?
EU NÃO ME ENVERGONHO EM CRER
Esse era o sentimento de Jó. Eu também penso assim. E você? O que tem feito com sua fé?
Valdeci Júnior
Fátima Silva